زنده بودن تئاتر مدیون هنرمندان و تماشاگران آن است

آیه کیانپور که به تازگی جایزه بازیگر زن برگزیده سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر را دریافت کرده، درباره آخرین فعالیت هنری خود به خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در تله تئاتری که برای یک پلتفرم اینترنتی آماده می‌شود، حضور خواهم داشت؛ منتهی هنوز تمرین آغاز نشده است.

وی درباره مشکلات تئاتر در ایران اظهار کرد: مشکلات تئاتر بسیار گسترده است. همچنین شرایط مدیریتی وخیم است. نه تنها در تئاتر بلکه در سطوح مختلف شاهد سوء مدیریت ها هستیم. تئاتر می‌توانست باغ پر گیاهی باشد که باغبان به آن رسیدگی کند، اما یک گیاه خودروست که در تلاش برای رسیدگی به خود است.

کیانپور درباره حمایت از هنر تئاتر بیان کرد: حمایتی از هنر نمی‌شود. کسی هم مسئولیت این حوزه را بر عهده نمی‌گیرد؛ بنابراین طبیعی است تئاتر، در چنین شرایطی (شیوع کرونا) بیشترین آسیب را متحمل شود. اگر بعضی مواقع شاهد روشن شدن چراغ تئاتر هستیم و گاهی نمایشی بر روی صحنه می‌رود، دلیلش فقط عشق و علاقه‌ هنرمندان به این کار است.

وی مطرح کرد: در این مدت یک سال می‌توانستیم مثل تمام کشور‌های دیگر که تئاتر برایشان مهم است، هنرمندان را در یک وضعیت حداقلی کمک‌های مالی و دولتی نگه داریم تا حداقل تئاتر زنده بماند. قبل از شیوع بیماری کرونا هم وضعیت خوبی در تئاتر نداشتیم.

این بازیگر تئاتردرباره پا برجا ماندن تئاتر با تعدادی از هنرمندان خاطرنشان کرد: تئاتر با کمک معدود کارگردانان و تهیه کنندگانی که از دستمزد‌های خودشان می‌زنند، تا نمایشی روی صحنه ببرند هنوز نمرده است. ولی امیدی به سالم و سرپا شدن تئاتر هم نیست. در نتیجه زنده بودن تئاتر مدیون کار هنرمندان و تماشاگران تئاتر است.

بیشتر بخوانید؛

• فعالیت یک خط در میان اهالی هنر در روزهای کرونایی
• ‌نمی‌توان مانع کار هنرمندان در عرصه تئاتر و سینما شد/ هنر هفتم قدر بازیگران صحنه را می‌داند
  

وی درباره دیگر فعالیت‌های خود بیان کرد: من به غیر از تئاتر در حوزه صدا و نویسندگی هم فعالیت دارم. الان هم در حال نویسندگی در حوزه‌های مختلف هستم. منتهی وقتی به دوستانم در حوزه هنر و تئاتر فکر می‌کنم ناراحت می‌شود؛ چون خیلی از این افراد تنها درآمدشان از طریق تئاتر است؛ بنابراین هنرمندان از لحاظ روحی و درآمدی، آسیب‌های جدی در این مدت دیدند.

کیانپور در پایان سخنانش تصریح کرد: تنها درخواستی که از مدیران هنری داریم این است که مختصص در شغل خودشان باشند. کما اینکه این وظیفه همه‌ ماست. متأسفانه عدم توانایی در مدیریت کار دستمان می‌دهد.

انتهای پیام/