با توجه به وضعیت قرمز استان کرمان و بالا بودن آمار افراد فوت افراد براثر ویروس کرونا، آرامستان کرمان ظرفیتی برای دفن متوفی جدید ندارد. با توجه به شرایط موجود قسمتی از جنگل پردیسان قائم، بزرگ‌ترین جنگل مصنوعی ایران تخریب و به آرامستان تبدیل‌شده است، جنگل مصنوعی که استان را در مقابل طوفان‌های سالانه محفوظ نگه‌داشته و بخشی از آن محل تفریح و استفاده ساکنان شهر کرمان بوده است. امکاناتی ازجمله پیست کارتینگ و موتورسواری و پینت بال و ... در حال تبدیل به محل دفن افراد مبتلابه کرونا شده است. پیش از این استاندار کرمان از بهره‌برداری از بهشت کریمان خبر داده بود که این آرامستان همچنان بی‌استفاده است و جنگل مصنوعی کرمان روزانه شاهد خاک‌سپاری افراد مبتلابه کرونا در دل خود است. روندی که منجر به آلودگی طبیعت و اثرات مخرب زیست محیطی در آینده خواهد شد.
آبادیان گفت: با رویکرد زیبا سازی معابر با درخت ان، از ابتدای سال جاری تاکنون بیش از ۵ هزار نهال در معابر و نزدیک به ۲ هزار نهال در بوستان‌های سطح منطقه کاشته شده است.
رئیس منابع طبیعی تربت‌جام گفت: از زمان واگذاری پارک جنگلی این شهرستان به پیمانکار تاکنون حدود سه هزار درخت این پارک به خاطر افت، کمبود آب چاه و عدم پیگیری و مدیریت نادرست آب دهی خشک شده است.
دیفن باخیا گیاهی است با برگ‌های زیبا از خانواده آراسه ARACEAE که در اکثر آپارتمان‌ها وجود دارد که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط، گل می‌دهد که البته خیلی کم دیده می‌شود.
درخت انی که نفس نمی‌کشند هرگز نمی‌توانند نفس کشیدن را به جامعه اهدا کنند و اکنون ما در عصر حاضر برای حفظ محیط زیست درخت انی را در جامعه نمو می‌دهیم که خود نفس نمی‌کشند، حال ثباتی دارند، نشاطی را ایجاد نمی‌کنند و صرفا هستند تا دید منفی ما را پوشش دهند.
هر جا که انسان نسبت به طبیعت از خود جفا در هر شکل و اندازه و به هر دلیل و بهانه نشان داده است، در حقیقت مستقیماً به جنگ با آسایش و آرامش خود رفته است. در طبیعت زیبای الهی، درخت ان از بارزترین نمونه‌ی موجودات زنده در ایجاد فضا و هوایی پاک و لذتبخش برای تنفس و حیات دیگر موجودات خصوصاً انسان‌ها هستند و حیات و نشاط کره‌ی زمین بدون وجود و حیات مطلوب درخت ان امری تقریباً محال است؛ بنابراین وظیفه‌ی انسانی و واجب بشر در حفظ و نگهداری و از آن مهمتر کاشت بدون وقفه‌ی درخت ان، خصوصاً در مناطقی که به هر دلیل و از جمله دستِ تطاول و تخریب خودِ او (انسان) موجب نابودی آن‌ها شده است.