ام‌البنین فقط یک مادر نبود. او یک ادیب، شاعری فصیح و اهل فضل و دانش بود و در رثای حضرت ابوالفضل (ع) اشعاری می‌سرود و می‌خواند؛ به گونه‌ای که «مروان بن حکم» از دشمنان اهل بیت، با ام البنین گریه می‌کرد.
حضرت ام البنین (س)همسر گرامی امام علی (ع) است که بعد از شهادت حضرت زهرا (س) به زوجیت ایشان در آمدند و چهار پسر برای امام علی (ع) به دنیا آوردند که حضرت عباس (ع) یکی از آن‌ها است.
رهبر انقلاب حماسه‌آفرینی حضرت ام‌البنین (س) را چنین روایت می‌کنند: «مادری است؛ صورت قبر چهار جوانش را که در کربلا شهید شدند، در بقیع می‌کشد و نوحه سرایی می‌کند و حماسه می‌آفریند».
آنچه از رشادت‌ها و دلیرمردانگی‌های حضرت ابوالفضل (ع) می‌دانیم، پهلوانی و اطاعت بی‌چون و چرایی است که همه امامان معصوم (ع) نگاه ویژه‌ای به قمر بنی‌هاشم (ع) دارند.