ابن مسعود می‌گوید روزى با ۵ تن از اصحاب بر نبى اکرم (ص) وارد شدیم و در آن وقت به قحطى شدید گرفتار بودیم که جز آب و برگ چیزى به دستمان نمىرسید؛ عرضه داشتیم یا رسول الله تا کى باید گرفتار این قحطى شدید باشیم؟
خداوند عدّه‌ای را آفرید و از سرِ لطف، دنیا را بر آنان تنگ کرد و ایشان را به زهد و بی رغبتی به دنیا و حطام دنیوی ترغیب فرمود؛ اینان، چراغ‌های تابان‌اند و در آخرت، برخوردار از نعمت.
حکمت غیبت از دو دیدگاه عقل و روایات قابل بررسی است که بحث‌های مختلفی در این باره شده است. البته هیچ یک از این بحث ها، علت تامه غیبت نیست بلکه وجهی از وجوه غیبت است.