امام موسی کاظم (ع)، سال ها توسط خلفای ستگر عباسی مورد اذيت و آزار و تعقيب و زجر بودند؛ مدتی طولانی از عمر شریفشان ( از 4 سال تا 14سال نوشته اند. ) را تحت نظر، در تبعيد و در زندان ها و سياهچال های بغداد، در غل و زنجير سپری کردند.
اینکه او به مقام باب‌الحوائجی رسیده است، به خاطر این نیست که چون دست یا پای او را قطع کردند و یا چشمش را تیر باران کردند، بلکه علت آن امر دیگری است امتحانی که او پس داد هیچیک از شهدای کربلا این امتحان را پس ندادند.