شهید خلبان غفور جدی اردبیلی متولد اردبیل بود که در جوانی به نیروی هوایی ایران پیوست و برای طی دوره‌های ارشد جنگنده اف چهار به آمریکا اعزام شد و در ۱۷ آبان ۵۹ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
عباس بابایی چهارم آذر ۱۳۲۹ چشم به این جهان گشود. او در سال ۱۳۴۸، درحالی‌که در رشته پزشکی پذیرفته شده بود، داوطلب تحصیل در دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد. پس از گذراندن دوره آموزشی مقدماتی خلبانی هواپیمای شکاری را با موفقیت به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران، در سال ۱۳۵۱، با درجه ستوان دوم در پایگاه هوایی دزفول مشغول به خدمت شد. همزمان با ورود هواپیما‌های پیشرفته (F-۱۴) به نیروی هوایی، شهید بابایی در دهم آبان ماه ۱۳۵۵، برای پرواز با این هواپیما انتخاب شد و به پایگاه هوایی اصفهان انتقال یافت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه هوایی اصفهان به پاسداری از دستاورد‌های انقلاب پرداخت. شهید بابایی پانزدهم مرداد ۱۳۶۶، با سمت فرمانده اطلاعات عملیات در سردشت توسط نیرو‌های عراقی هنگام پرواز بر اثر اصابت گلوله ضد هوایی به گردن، سینه و دست، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهید اردستانی بدون شک با انجام ۴۰۰ سورتی پرواز برون مرزی بر فراز خاک دشمن و ۱۷۲۴ ساعت پرواز‌های مختلف در خاک مهین اسلامی، یکی از قهرمانان جنگ به حساب می‌آید.
ماهی‌ها رهایم نمی‌کردند شناکنان به سوی قایق لاستیکی به حرکت درآمدم. هنوز کمی با قایق فاصله داشتم که احساس کردم لباس پروازم از هر طرف به سویی کشیده می‌شود. با وحشت نگاهی به اطرافم انداختم.
۱۵۶ مرد، ۵۳ زن، ۵۷ کودک ۲ تا ۱۲ ساله ، ۸ کودک زیر 2 سال و 16 خدمه پرواز ؛ 290 سرنشینی بودند که صبح یکشنبه دوازدهم تیرماه 1367 سوار هواپیمای مسافربری بندرعباس- دوبی شدند و هشت دقیقه بعد ، هدف موشک‌های یک ناو نظامی آمریکایی قرار گرفتند و پرواز شان، هیچوقت به مقصد نرسید.