عکس مستند

در دو طرف یک دره تنگ در کوه‌های آند پرو، یک پل طنابی قدیمی به نام پل Q'eswachaka که با دست بافته می‌شود و حداقل قدمت ۶۰۰ ساله دارد آویزان است که هر سال بهار مردم دور هم جمع می‌شوند و آن را از نو می‌سازند. روستاییان دو طرف رودخانه با هم همکاری می‌کنند و طناب ضخیمی می‌سازند که بیش از ۳۰ متر طول دارد. بالاخره بعد از سه روز کار، دعا و جشن، پل جدید بافته می‌شود. پنج قرن است که این پل دائما ساخته و بازسازی می‌شود. این پل صد‌ها سال تنها راه ارتباطی روستاییان دو طرف رودخانه در این منطقه بوده و تنها یکی از پل‌های معلقی است که در زمان امپراطوری اینکا ساخته شده است. روش ساخت پل نسل به نسل بین مردم بومی منتقل شده و در این سال‌ها فقط کمی تغییر کرده است. این فرآیند با جمع کردن علف‌های بلندی شروع می‌شود که به شکل طناب و کابل‌های محکم به هم بافته شده و بعد روستاییان برای کشیدن طناب‌ها و آماده کردن آن‌ها برای نصب جمع می‌شوند. این کابل‌ها به پایه‌های سنگی محکم و تنومند بسته شده و سازندگان مجرب پل شروع به ساخت آن از کناره‌ها به وسط پل می‌کنند و وقتی در مرکز پل به هم می‌رسند، پل کامل می‌شود. قبلا هر سه سال یک بار این پل ساخته می‌شد، اما به دلیل افزایش رفت و آمد و گردشگری اکنون هر سال ساخته می‌شود. استعمارگران اسپانیایی که امپراتوری اینکا را در قرن شانزدهم سرنگون کردند، تحت تاثیر شاهکار مهندسی این پل‌های معلق قرار گرفتند که روی رود‌های عریض ساخته می‌شد. اما طی سال‌ها، برخی از این پل‌ها تخریب شدند یا از بین رفتند.

تصاویر زیبای برداشت چای از مزارع سوچی روسیه را در این گزارش میبینیم.

باداب سورت چشمهٔ پلکانی تراورتنی بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان، در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد که در روستای ارست از بخش چهاردانگه‌ی شهرستان ساری واقع شده است. باداب به معنی آب گازدار و سورت به معنی شدت اثر است. تراورتن نوعی سنگ آهک متخلخل از دسته سنگ‌های رسوبی و تزیینی که این سنگ‌ها به جای مانده از رسوبات چشمه‌های آب گرم هستند. این باداب شامل چندین چشمه با آب‌های کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو، مزه و حجم آب است. چشمهٔ پرآب دارای آب بسیار شور و استخری با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاد است. چشمهٔ دوم که در بالادست و شمال غربی این چشمه قرار دارد، ترش مزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی است و در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشسته‌ است. جریان آب‌های رسوبی و معدنی این چشمه‌ها طی سال‌ها، در شیب پایین دست کوهستانی خود، صد‌ها طبقه و ده‌ها حوضچهٔ پلکانی بسیار زیبا به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در اندازه‌های مختلف پدید آورده‌ است. زیبایی این طبقات و محل ویژهٔ قرارگیری چشمه در دامنهٔ کوهستان و چشم‌انداز‌های اطراف به ویژه در غروب تحسین‌برانگیز و پرجاذبه است. این چشمه‌ها به دلیل داشتن ساختار پیچیده زمین‌شناسی در بدترین شرایط خشکسالی پر آب بوده است. عدم مراقبت اساسی بویژه سهل انگاری گردشگران در بازدید از این چشمه طبیعی و ملی با پای گذاشتن بر لایه‌ها موجب تخریب این مجموعه زیبا و بکر شده است.

در این گزارش تصاویری جالب از نحوه صید خرچنگ در جنگل های مانگرو در Cairu، برزیل را میبینیم.

آنچه پیش روی چشمان شماست، عکس‌های برگزیده هفته (۱۸ تا ۲۴ خرداد ۱۳۹۸) آثار و تلاش تصویری عکاسان گروه عکس باشگاه خبرنگاران جوان در ثبت لحظه‌ها و رویداد‌های خبری و داستانی است.

نشاء یا شالی‌کاری یکی از مراحل کشت برنج است. کشاورزان خطه شمال کشور در اوایل بهار پس از شخم و آماده‌سازی زمین‌ها برای کشت برنج، از روزهای پایانی بهار و آغاز فصل گرما، نشاء (جوانه برنج) که پیش از این در خزانه آماده شده را به زمین اصلی انتقال داده تا زنان و دختران شالیکار، نشاء برنج را در زمین باتلاقی بکارند. همزمان با آغاز فصل گرما، شالیزارهای استان گلستان و شهرهای گرگان و کردکوی شاهد حضور زنان و مردانی است که رنج نشاء برنج را به امید دسترنج به دوش می‌کشند.

خانهٔ عباسیان در سال‌های ۱۲۴۵ تا ۱۲۵۰ هجری در محله سلطان امیراحمد کاشان بنا شده و از لحاظ معماری و تزئینات حائز اهمیت است. این مجموعه تاریخی همزمان با دوره قاجار توسط حاج محمدابراهیم تاجر کاشی (پدربزرگ آیت‌الله سیدمحمد علوی‌بروجرودی) که از تاجران معروف چینی و بلور در کاشان بود ساخته شد. متأسفانه هیچ اطلاعاتی از معمار این مجموعه در دسترس نیست، اما شواهد نشان‌دهنده آن است که ساخت این بنا ۲۰ سال به طول انجامیده‌است. این مجموعه وسعتی بالغ بر ۵۰۰۰ متر مربع و زیربنایی در حدود ۷۰۰۰ متر مربع دارد و دارای ۵ طبقه و ۵ حیاط می‌باشد. جلوه‌هایی از معماری اصیل ایرانی - اسلامی در طرح‌های بدیع و نقش‌های خیال‌انگیز گچبری و انواع تزئینات خود را به نمایش گذاشته و این زیبایی به حدی چشم‌نواز است که طبق نظر کارشناسان این مجموعه را به عنوان نامزد دریافت جایزه زیباترین بنای مسکونی ایرانی - اسلامی در نظر گرفته‌اند. هیئت امنای احیاء و مرمت بافت تاریخی کاشان با همکاری مالی وزارت صنایع و معادن، خانه تاریخی عباسیان را در سال ۱۳۷۴ هجری شمسی خریداری و مرمت کردند و این خانه در سال ۱۳۷۷ هجری شمسی به شماره ۲۰۲۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. بخشی از این مجموعهٔ زیبا به بنیاد سهراب سپهری نقاش و شاعر نامدار معاصر تعلق گرفته است و کل عمارت نیز تحت پوشش سازمان رفاهی تفریحی شهرداری کاشان قرار دارد.

فرنجی، پسک و یا کوله‌بال نوعی جلیقه و تن‌پوش با ۵۰۰ سال قدمت، از لباس‌های محلی و سنتی کردستان است که امروزه یکی از صنایع دستی منطقه اورامانات به شمار می‌رود. فرنج به صورت کاملا سنتی و از مواد اولیه طبیعی مانند پشم بز و گوسفند در کارگاه‌های کوچک و سنتی بافته می‌شود. این هنر دستی زیبا که مخصوص فصل سرماست برای شرایط جوی و کوهستانی کردستان بسیار مناسب است و مردم این استان به جای کُت یا کاپشن از آن استفاده می‌کنند. فرنجی در سه رنگ قرمز، سیاه و سفید تهیه می‌شود و در برابر سرما و از نظر استحکام مقام و با دوام است و مردم بومی منطقه، کورد‌های عراق و همچنین برخی گردشگران داخلی و خارجی از مشتریان این صنایع دستی هستند. آقای سهرابی اهل روستای کماله شهر اورامان، با کمک و حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) این شهر، حدود ۶ سال است که در کارگاه سنتی خود در طبقه پایین منزلش روزانه پیش از طلوع صبح شروع به ساخت فرنجی کرده و همسر و فرزندش نیز به او کمک می‌کنند.

از خیابان‌های سیل‌زده‌ی آق‌قلا که می‌گذری چیز‌هایی جلب توجه می‌کند که کنجکاوت می‌کند به طرفشان بروی و از نزدیک با آن‌ها آشنا شوی. وقتی وارد کوچه‌ای در خیابان عیدگاه می‌شوی خانه‌ای می‌بینی که بر روی پشت‌بامش چادر زدند و اهل خانه در آن ساکن هستند! نظرم جلب شد به سراغشان رفتم و پرسیدم چرا به محل اسکان نرفته‌اند؟! وارد خانه شدم تا کودک مرا دید سریع دوید و رفت داخل منزل و من هم از پشتش به راه افتادم کودک ریز ریز نگاهم می‌کند. از مادرش نامش را پرسیدم گفت اسمش «مُنیب» است. اسمش برایم تازگی داشت معنایش را پرسیدم مادر گفت یعنی بازگشت به سوی خدا! خانواده چهار نفره‌ای که مُنیب فرزند دوم است و یک برادر بزرگتر ۱۲ ساله دارد. کودک یه لحظه آرام و قرار نداشت معلوم بود از مشکل جسمی رنج می‌برد. سلیمه خانم مادر مُنیب که متوجه کنجکاوی من شد برایم توضیح داد و گفت: مُنیب دچار یک بیماری مادرزادی است که جزو معلولین جسمی حرکتی و ذهنی به شمار می‌آید. او گفت نام بیماری پسرش میکروسفال است. این مادر ۴۰ ساله همه‌ی کار‌های شخصی پسرش را خودش انجام میدهد و البته گاهی اوقات شرایط آنچنان برایش سخت می‌شود که نمیتواند منیب را به تنهایی نگه دارد. او دلیل بیماری پسرش را ازدواج فامیلی خواند. عبدالرحیم همسر سلیمه پسرخاله‌اش است. مُنیب که برای آرامش اعصابش مجبور است روزانه ۱۰ قرص مصرف کند و حتی برای دستشویی نیز پوشک استفاده می‌کند و این‌ها تنها بخشی از مشکلات سلیمه و عبدالرحیم است. هزینه بالای بیماری مُنیب در کنار بیکاری پدر کارگرش رنج این خانواده را دو چندان کرده است؛ و آنان منتظرند حداقل خدماتی را از بهزیستی دریافت کنند. به دلیل سیل و آب گرفتن، منزلشان دچار رطوبت شده است و آن‌ها بخاطر شرایط مُنیب نتوانستند به اسکان بروند و مجبور شدند که بر بالای پشت بام چادر بزنند که شب‌ها موقع خواب او را بالای پشت بام نگه میدارند و روز‌ها در یک اتاق از خانه زیر اندازی پهن کردن و در داخل خانه نگهش می‌دارند.

خَرْوْ شهری در بخش شرقی و مرتفع نیشابور از توابع استان خراسان رضوی و فاصله آن تا مشهد ۹۶ کیلومتر است. مردم خونگرم و میهمان‌نواز آن به دو زبان ترکی و فارسی صحبت می‌کنند و عمده آنان ساکنان محله سفلی سادات هستند. وجود سه رودخانه پرآب و چندین رشته قنات سبب شده که باغ‌های میوه درختان آلو، سیب، آلبالو، هلو، گیلاس، انگور، گردو و گلابی همچون حریری سبز اطراف «خرو» را احاطه کرده و به دلیل وجود بیش از ۶۰۰ هکتار باغ آلو و عطر و طعم خاص آن، این شهر را به پایتخت آلوی ایران، شهر بام‌های طلایی، نگین ییلاقات کشور و به دلیل شکل طبقاتی آن به ماسوله خراسان مشهور گشته است. شهر خرو با داشتن آب و هوای خنک، مطبوع و دلپذیر و داشتن جاذبه‌های گردشگری مختلف از جمله طبیعت زیبا، یادمان عبور و چشمه حضرت امام رضا (ع)، کوچه باغ‌های افسانه‌ای، قلعه‌ها، آتشگاه، آبشار‌ها و چشمه‌های جوشان و خروشان، باغات سرسبز و پرمیوه، سوغات عسل طبیعی بینالود، آلوی مشهور خرو، شربت ریواس، انواع لواشک آلو و قالی و سله‌بافی، سالانه پذیرای هزاران مسافر از سراسر کشور است.

روز جهانی قدس، آخرین جمعه ماه رمضان است که بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۵۸ مصادف با رمضان ۱۳۹۹ قمری و ۱۹۷۹ میلادی آن را روزی رسمی برای حمایت از مردم و آرمان فلسطین بنا نهاد و از مسلمانان جهان خواست که برای کوتاه کردن دست دولت اسرائیل و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و به حمایت از ملت مظلوم فلسطین در برابر رژیم غاصب صهیونیستی بپردازند. چهل سال است علاوه بر نسل‌های مختلف ایران، با حمایت بسیاری از روشنفکران و مردم آزادیخواه جهان در بیش از ۸۰ کشور قاره‌های مختلف، راهپیمایی و مراسم بزرگداشت روز قدس با سردادن شعار‌های مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا برگزار می‌شود.

ساعت ۱۴ عصر روز سوم خرداد ۱۳۶۱ پس از ۲۴ روز رزم بی امان و جانفشانی مردان خدا، خرمشهر به طور کامل آزاد شد و پرچم پرافتخار اللّه اکبر، بر فراز مسجد جامع و پل تخریب شده خرمشهر به اهتزاز در آمد و رزمندگان اسلام در اولین اقدام، نماز شکر را در مسجد جامع خرمشهر اقامه کردند. خبر آزادسازی خرمشهر، به سرعت در همه جا طنین افکند و ملت مسلمان ایران را که مدت‌ها در آرزوی شنیدن چنین خبر مسرت بخشی بودند، غرق شادی و سرور کرد. خونین‌شهر که بعد از ۳۵ روز پایداری و مقاومت، چهارم آبان ماه ۱۳۵۹ به اشغال دشمن درآمده بود، پس از ۵۷۸ روز (نوزده ماه) اسارت، بار دیگر به آغوش گرم میهن اسلامی بازگشت. عملیات پیروز بیت المقدس ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱ به قصد آزادسازی خرمشهر قهرمان و بیرون راندن نیرو‌های دشمن بعثی از میهن اسلامی با رمز یا «محمد بن عبداللّه» آغاز شد. رزمندگان اسلام در دمای ۵۰ درجه با نیرو و مهمات اندک در مراحل اولیه با تصرف پایگاه مرزی کوشک، ضربات سخت و هولناکی بر تیپ نهم و تیپ ۲۳۸ گارد مرزی دشمن وارد کرده، ۱۶ هزارنفر نیروی بعثی کشته و ۱۹ هزارنفر از مزدوران بعثی به اسارت لشکریان جبهه توحید در آمدند که درمیان آن‌ها، افسران عالی رتبه رژیم بعثی نیز به چشم می‌خوردند. عکس‎های پیش‎رو بخشی از آثار استاد سعید صادقی از عکاسان پیشکسوت دفاع مقدس و ثبت‎کننده لحظه‎های این حماسه بزرگ است.

امسال با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، هزینه سفره اکرام رضوی در حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به سیل‌زدگان پنج استان کشور اختصاص یافت. اما با این وجود، با تلاش خدام آشپزخانه و میهمانسرای حرم مطهر رضوی، روزانه دو هزار نفر در وعده افطار، میهمان خان کرم و پربرکت این امام رئوف می‌شوند که به «عذای حضرتی» شهرت یافته است.