مدیر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: محور غرب یکی از محور‌های مورد توجه و دغدغه ما برای گردشگری است که آن را در همایش‌ها و مراسمات جهانی گردشگری هم مطرح می‌کنیم.
مدیر پایگاه منظر فرهنگی تاریخی اورامانات گفت:«حسام مهدی» ارزیاب سازمان یونسکو برای بررسی وضعیت ثبت جهانی اورامانات و بازدید و ارزیابی روستاهای اورامان وارد استان کردستان شد.
اینجا اورامان، همان ماسوله کردستان که نامش همواره ما را به یاد پیرشالیار می‌اندازد و مراسم زیبا و عرفانی آن...
بارها تصاویر این مراسم را دیده بودم، لحظات ثبت شده از حرکات مردمان کورد را که نمی‌دانستم چه زمزمه می‌کنند و یا چه می‌شود که با حرکاتی در سر و بدن به حالتی عرفانی می‌رسند. برایم جالب بود که بدانم علت چیست؟ همیشه بر این باور بوده‌ام که دنیا از نور است و صدا؛ و این دو، علت هر معلولی هستند. نوری که از ذات اقدس خداست و صدایی از عرش اعلی که موسیقی روح‌نواز بشر است. همان صدایی که دراویش کورد زبان را به دنیای خوش درون می‌برد. پس دریافتم که دف همان سرآغاز صدای سلوک است برای جار (همسایگان) پیر شالیار ...
واژه اورامان یا هورامان از دو بخش اهورا و مان به معنى خانه، جایگاه و سرزمین تشکیل شده است. اورامان یعنى سرزمین اهورایى و جایگاه اهورا مزدا. هور در اوستا به معنى خورشید است. هورامان را مى‌توان جایگاه خورشید هم معنى کرد.
روستای اورامان تخت در کردستان، در دل کوههای سر به فلک کشیده رشته کوههای زاگرس، در مسیر رودخانه سیروان و جنوب شرقى شهر مریوان قرار دارد که بوسیله جاده‌اى به طول ۷۵ کیلومتر به شهر مریوان متصل مى‌شود. این روستا را هزار ماسوله نیز مى‌نامند. زیرا معمارى آن همانند ماسوله است. حیاط هر خانه بام خانه‌اى دیگر است، اما با وسعتى بیشتر. معمارى اورامانات و سرسبزى این منطقه کوهستانى رویاى پله‌هایى به سمت بهشت را متصور مى‌کند. خانه‌هاى این روستا با سنگ و اغلب به صورت خشکه و به صورت پلکانى ساخته شده است. به غیر از وضعیت خاص روستا از نظر معمارى، موقعیت چشمه‌هاى پرآب، مراسم خاص و آداب و رسوم و وجود مقبره و مسجد پیر شالیار و به ویژه جمعیت و تعداد سکنه قابل توجه آن نشانگر اهمیت منطقه از زمان ساسانى است.
از تولیدات هنرهاى سنتى این روستا می‌توان به گلیم، سجاده، نمد، سبد، گیوه به عنوان سوغات اشاره کرد.
جشن‌ها و آیین‌های مرسوم در میان کردان در برگیرنده جشن‌های مذهبی، قومی و باستانی است که ریشه در باور‌های کهن مردم دارد و اغلب تاریخی و پاره‌ای اسطوره‌ای است از جمله مراسم کلاو روچنه، میرمیرین، میرنوروزی و پیر شالیار.