اپوزیسیون و جریان ضدانقلاب بعد از شکست در آشوب خیابانی با روش‌های مختلفی تلاش دارد خود را احیا کند و معرفی خود به عنوان یک آلترناتیو و اتحاد اضداد از جمله تاکتیک‌هایی است که اخیرا اتخاذ کرده است.
تاریخ انقضای شعارهای حقوق بشری و خونخواهی حامد اسماعیلیون خیلی زود به پایان رسید و او با رسیدن به اهداف سیاسی ثانویه خود که همان مطرح شدن به عنوان چهره اپوزیسیون بود، مسیر خود را جدا کرد.
جریان ضدایرانی به‌رغم روز‌های ابتدایی آشوب‌ها که سعی در پنهان کردن اهداف اصلی خود داشتند، با وقاحت هرچه تمام‌تر در حال نرمالیزه کردن تجزیه ایران هستند.
سخن از ایران یکپارچه در فردایی که برخی چهره‌ها تصورش می‌کنند سخن گل درشت و غیرقابل باوری است، ادعایی که با حضور پررنگ شخصیتی مثل لوی در پشت پرده دیدار‌هایی که رسانه‌ای شدند یا بعضا دیده نشدند بیشتر رنگ عملیات فریب به خود می‌گیرد.
برنارد لوی را می‌توان نماد سازمان اطلاعات فرانسه دانست. او شهوت بالایی برای حضور در جنگ‌های داخلی و منطقه‌ای دارد، جنگ‌هایی که تعداد قابل توجهی از آن به تجزیه کشورها ختم شده است.
جوانان ساده لوح را از طریق اینستاگرام و فضای مجازی باد می‌کنند که مثلاً در حال تغییر تاریخ هستی ولی خود در منتهاالیه نیمکره غربی از تصاویر و فیلم‌های آنان دلار، اقامت آمریکا و گردش در اروپا را به دست می‌آورند.
براندازان در حالی در تجمع بروکسل شعار آزادی برای ایران سر می‌دادند که شمار فراوان پرچم گروهک‌های تجزیه‌طلب و تروریستی در این تجمع چهره واقعی اپوزیسیون خارج نشین را برملا کرد.
ماجرای وکالت دادن گروهی از اپوزیسیون و معاندان به رضا پهلوی از هم اکنون اختلاف در این گروه‌ها را شعله ورتر کرده است. نگاهی به سوابق وی نکات قابل تاملی درباره این شخص و خاندانش در خود دارد.