آنچه را بر من وارد آوردهاى، آسان و گوارايم ساز و مرا از آلودگىهايى كه پيشتر انجام دادهام، پاك بدار و بدىهايى را كه پيش فرستادهام، بزداى، و شيرينى عافيت و خُنَكاى سلامت را به من بچشان.
رسول خدا صلى الله عليه و آله نزد من آمد. طفل را در پارچه اى زرد رنگ، به دست آن حضرت دادم، پيامبر خدا آن پارچه را دور انداخت و پارچه سفيدى گرفت و حسين را در آن پيچيد.
اى بزرگ زادگان! مرگ نيست مگر پلى كه شما را از بينوايى و سختى به بهشتهاى فراخ و نعمتهاى جاودان مىرسانَد. كدام يك از شما خوش نمى دارد كه از زندان به قصر درآيد؟!
ما بر آزمون او، شكيب مىورزيم و او، پاداش شكيبايان را به كمال به ما مىپردازد... هر كه در راه ما خون مىدهد و براى ديدار ما (لقاء الله) آماده است، پس كوچ كند كه من به خواست خدا، صبح، كوچندهام.
هر که در نزد او از حسين عليهالسلام يادي شود و از چشمان او به مقدار پر مگسي اشک بيرون آيد، پاداش نيکي با خدا باشد و خدا براي او، به کمتر از بهشت راضي نباشد.
سید الشهداء علیهالسلام: غیر از نیست که خداوند دنیا را وسیله آزمایش، و مردم را برای فانی شدن آفرید.پس تازههایش کهنه و نعمتهایش زائل و شادی آن مبدل به غم میشود.
فاطمه-سلام الله عليها عرض كرد: اين حادثه كي واقع ميشود؟ فرمود: وقتي كه نه من باشم و نه تو و نه علي. اي فاطمه زنان امت من ميگريند بر زن هاي اهل بيت من و مردان امت ميگريند بر مردان اهل بيت من.
پسرم! اگر درباره مرگْ ترديد دارى، خواب را از خود، دور كن، كه نخواهى توانست. و اگر درباره رستاخيزْ ترديد دارى، بيدار شدن از خواب را از خود دور كن، كه نخواهى توانست.