
باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرشته شریفی _ خبر تلخ و ناگهانی درگذشت دو قاضی برجسته و شریف استان کهگیلویه و بویراحمد، سید عیسی حسنی، معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان، و سید یحیی حسنی، رئیس شعبه هشتم دادگاه صلح یاسوج، در سانحهای دلخراش در آزادراه شاهچراغ، موجی از اندوه، ناباوری و تاثر را در میان مردم، همکاران قضایی، مسئولان و اهالی رسانه برانگیخت. حادثهای که نه تنها دو چهره خدوم، متعهد و صادق را از جمع جامعه حقوقی کشور گرفت، بلکه نمادی شد از فقدان سرمایههایی انسانی که با سکوت، فروتنی و در عین حال با جدیت در مسیر عدالتخواهی گام برمیداشتند. واکنشهای گسترده مردمی و مسئولان در قبال این فاجعه، خود گواهی است بر عمق جایگاهی که این دو شخصیت در دلها داشتند؛ جایگاهی که نه از راه قدرت یا ثروت، بلکه با خدمت بیمنت، اخلاق نیکو، پاکدستی، و تلاش مداوم در جهت احقاق حقوق مردم به دست آمده بود.
در روزگاری که اعتماد عمومی به نهادها نیازمند تقویت و بازسازی مستمر است، چهرههایی مانند سید عیسی حسنی و سید یحیی حسنی، خود بهمثابه نقطه اتکایی برای امید و آرامش مردم به دستگاه عدالت بودند. مردمی که در پیامهایشان، آنها را نه بهعنوان دو مقام قضایی، بلکه به عنوان دو انسان شریف، فهیم و دردآشنا یاد کردند. کسانی که درد جامعه را میفهمیدند، با مردم مینشستند، به سخنانشان گوش میدادند، و عدالت را نه صرفاً در لابهلای مواد قانونی، بلکه در همدلی و انصاف جستوجو میکردند. این نوع نگاه انسانی به عدالت، میراثی است که از آنان بر جای مانده و بر دوش همکارانشان باقی مانده است تا با تداوم راه آنان، چراغ اعتماد را در مسیر دستگاه قضایی روشن نگاه دارند.
از سوی دیگر، حضور گسترده مردم در آیینهای تشییع و خاکسپاری این دو قاضی، حامل پیامی روشن و صریح برای جامعه مدیریتی کشور بود: مردم قدردان خادمان واقعیاند؛ آنان که بدون هیاهو و بدون تظاهر، در عمق جامعه زیستهاند و درد عدالت را با جان و دل درک کردهاند. چنین مراسمهایی در حقیقت صحنههای بیواسطهای هستند برای بازتاب رابطه واقعی مردم با مدیران و مسئولانشان. رابطهای که اگر بر پایه صداقت، وظیفهشناسی، و بیادعایی بنا شود، حتی پس از مرگ نیز میتواند پیوندی عاطفی و صادقانه میان ملت و دولت رقم بزند.
این حادثه اما در کنار بعد انسانی و اجتماعی خود، حامل زنگ خطری نیز بود؛ ضرورت بازنگری در زیرساختهای جادهای و ضرورت توجه جدیتر به ایمنی مسیرهایی که بارها و بارها قربانی گرفتهاند. آزادراه شاهچراغ، که این دو عزیز را از ما گرفت، پیش از این نیز بارها شاهد حوادث تلخ بوده و اکنون زمان آن رسیده است که مسئولان حوزه راه و حملونقل، از رویدادهایی از این دست نه به عنوان خبرهای گذرا، بلکه به عنوان زخمهای کهنه و هشدارهای جدی تلقی کنند.
در پایان، فقدان سید عیسی حسنی و سید یحیی حسنی نه فقط برای دستگاه قضایی استان، بلکه برای کل جامعه حقوقی کشور ضایعهای سنگین است. آنان الگوهایی از تعهد، صداقت، و انصاف بودند که در سکوت و بیادعا، مسیر عدالت را پیمودند و حال، نام و یادشان، در حافظه مردم و دستگاه قضا ماندگار خواهد بود. شاید بهترین بزرگداشت برای آنان، ادامه راهشان باشد: راهی بر پایه عدالت انسانی، انصاف اجتماعی و صداقت در خدمت.