باشگاه خبرنگاران جوان - سال ۱۴۰۳ با تلخ و شیرینی‌های فراوان برای ورزش کشور به پایان رسید. در سال المپیک، کشتی پرچمدار ورزش کشور بود و با کسب ۲ نشان طلا، چهار نقره و ۲ برنز یکی از تاریخی‌ترین نتایج خود را در تمام ادوار ورزش کشور ثبت کرد. در این سال کشتی فرنگی با ۲ طلا، یک نقره و یک برنز بهترین رشته ورزشی کشور شد و کشتی آزاد با سه نقره و یک برنز بعد از رشته تکواندو در جایگاه سوم قرار گرفت. تیم ملی تکواندو ایران نیز یک مدال طلا، ۲ نقره و یک برنز کسب کرد.

برای کشتی فرنگی سعید اسماعیلی و محمدهادی ساروی طلا ضرب کردند و علیرضا مهمدی به مدال نقره رسید. امین میرزازاده نیز برنز کسب کرد. در کشتی آزاد نیز حسن یزدانی، رحمان عموزاد و امیرحسین زارع به مدال نقره و امیرعلی آذرپیرا با قرار گرفتن در جایگاه سوم به مدال برنز رسید

هر چند گوش شکسته‌های ایرانی با کسب هشت مدال رنگارنگ خاطرات بسیار خوشایندی در پاریس را به ثبت رساندند، اما کشتی دوستان ایران در روز ۱۹ مرداد شاهد یکی از تلخ‌ترین قاب‌های ورزشی ایران بودند؛ روزی که شیرشاه کشتی حریف مصدومیت نشد و ۶ دقیقه با درد مبارزه کرد و در نهایت تسلیم یک آسیب‌دیدگی قدیمی شد.

المپیک پاریس برای یزدانی مانند شاهنامه پایانی خوش نداشت، اما کسی شیرشاه ایرانی را مقصر در کسب مدال نقره نمی‌دانست بلکه غیرت و مردانگی این رادمرد مورد ستایش یک ایران قرار گرفت، او با وجود هفت ماه دوری از تمرینات، مانند سرداران فاتح وارد پاریس شد و حتی سه رقیب نخست خود را به بهترین شکل ممکن شکست داد تا به فینال برسد. مصدومیت وی در دیدار نهایی و همان ثانیه‌های نخست عود کرد و کاپیتان ۶ دقیقه را با درد مبارزه کرد؛ ۶ دقیقه بحرانی که ۸۵ میلیون ایرانی با او درد کشیدند.

در آن روز از کنار تشک توصیه‌های زیادی به مبارز ایرانی شد، اما حسن پا پس نکشید و قرار بود از ساحل رودخانه سن با یک دست مدال صید کند، اما وی برخلاف فینال‌های گذشته ۲ حریف چغر داشت. حریف نخست وی رمضان‌اف داغستانی بود که در شرایط عادی مبارزه نمی‌توانست حرفی برای گفتن داشته باشد، اما حریف دیگر یزدانی مصدومیت بود؛ مصدومیتی شدید که بنا به گواه پزشکان تحمل آن برای هر ورزشکاری سخت بود، اما قهرمان جهان آن را تحمل کرد و حتی با یک دست یاغی داغستانی‌ها را تا آستانه زمین‌گیر کردن پیش برد.

وی در تابستان گرم پاریس آرش افسانه‌ای ایرانیان بود که با رادمردی مرز غیرت را جابجا کرد. در مرام پهلوانی او شکست را می‌توان به خوب و بد تقسیم کرد. پشت کردن به تشک کشتی و بیرون رفتن از میدان مبارزه نوعی شکست تحقیرآمیز بود که یزدانی آن را نپذیرفت؛ او ماند تا شکست را به گونه دیگری معنا کند.

در آن روز از خاکستر ققنوس غیرت، بار دیگر پهلوانی ظهور کرد که با وجود شکست در تشک کشتی مورد ستایش قرار گرفت چرا که او مبارز بود و با سخت‌ترین شرایط در برابر یکی از بهترین‌های دنیا ایستاد؛ ایستاد تا در آوردگاه بزرگ المپیک این پیام را به جهانیان مخابره کند که مقاومت در میدان همیشه نتیجه‌بخش خواهد بود نتیجه‌ای که شاید در ظاهر به سود پهلوان نباشد، اما برای سالیان سال در ذهن مردم ماندگار می‌شود.

منبع: ایرنا