باشگاه خبرنگاران جوان؛‌ حسین مهدی‌تبار - در حالی که جی‌دی ونس وارد گرینلند شد، دولت ترامپ از یک تأییدیه غیرمنتظره برای اولین گسترش احتمالی سرزمینی آمریکا از سال ۱۹۴۷ دریافت کرد: ولادیمیر پوتین. به گزارش گاردین، در یک نشست سیاست‌های قطب شمال در شهر مورمانسک روسیه، پوتین بیشتر از هر مقام آمریکایی تاکنون از طرح ترامپ برای الحاق گرینلند حمایت کرد و استدلالی تاریخی ارائه داد که به‌طور مشکوکی برای طرح‌های سرزمینی خود روسیه در اوکراین مناسب به نظر می‌رسید.

پوتین اشاره کرد که طرح‌های آمریکا برای تصاحب گرینلند ممکن است در نگاه اول غافلگیرکننده به نظر برسد، اما او معتقد بود که این نظریه‌ها چیزی جز سخنان بی‌پایه از سوی دولت جدید آمریکا نیست. به گزارش گاردین، او توضیح داد که آمریکا در دهه ۱۹۶۰ قصد خرید گرینلند را داشت، اما کنگره این توافق را تأیید نکرد. همچنین، آمریکا در دهه ۱۹۴۰ از اشغال نازی‌ها توسط گرینلند جلوگیری کرده و پیشنهاد خرید آن را رد کرده بود.

پوتین همچنین به خرید آلاسکا توسط آمریکا در سال ۱۸۶۷ اشاره کرد که در ابتدا در آمریکا تمسخر شد، اما اکنون به عنوان یک معامله موفقیت‌آمیز شناخته می‌شود. او نتیجه گرفت که کشورهای بزرگ همیشه آرزوهای سرزمینی دارند و معامله‌های زمین و الحاقات چیزی جز یادگارهای تاریخی نیستند؛ بلکه یک واقعیت مدرن است.

پوتین ادامه داد که موضوع گرینلند به دو کشور خاص مربوط می‌شود و هیچ ربطی به روسیه ندارد. او تأکید کرد که روسیه به دفاع از منافع خود در قطب شمال در برابر کشورهای "خطرناک" مانند فنلاند و سوئد ادامه خواهد داد.

دلایل حمایت پوتین از طرح ترامپ روشن است. به گزارش گاردین، در حالی که قدرت آمریکا در اروپا کاهش می‌یابد، کرملین فرصتی را برای تأسیس "جهان چندقطبی" خود می‌بیند، که در آن تسلط بر مناطق نفوذ به ویژه در اوکراین و بلاروس را به دست می‌آورد. پوتین از زمان سخنرانی خود در مونیخ در سال ۲۰۰۷ علیه هژمونی آمریکا موضع‌گیری کرده و اکنون با رئیس‌جمهوری روبه‌رو است که دیدگاه مشابهی در مورد نظم پس از جنگ دارد.

مفهوم پوتین مبنی بر اینکه کشورهای دیگر باید به مسائل خود رسیدگی کنند، با دیدگاه معامله‌گرایانه ترامپ هماهنگ است که از سازمان‌های فراملی و اتحادیه‌هایی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته‌اند، بدبین است. ترامپ از سازمان‌هایی مانند سازمان ملل، دادگاه بین‌المللی کیفری و حتی بلوک‌های اقتصادی مانند اتحادیه اروپا انتقاد کرده است.

با کاهش قدرت آمریکا در سطح جهانی، کاخ سفید اعلام کرده که در نیم‌کره غربی به دنبال اهدافی مشابه با دکترین مونرو در سال ۱۸۲۳ است، زمانی که آمریکا خود را حافظ این نیم‌کره معرفی کرد. هر بار که ترامپ از بازپس‌گیری کانال پاناما یا تبدیل کانادا به ایالت پنجاه‌ویکم صحبت می‌کند، کرملین به عنوان متحدی مشتاق از این دیدگاه حمایت می‌کند و آن را در نظم جهانی جدید خود منعطف می‌بیند.