باشگاه خبرنگاران جوان؛‌ حسین مهدی تبار - وقتی دونالد ترامپ در سپتامبر گذشته با رئیس‌جمهور زلنسکی در نیویورک ملاقات کرد، کاندیدای وقت ریاست‌جمهوری ایالات متحده با اعتماد به نفس اظهار کرد که می‌تواند جنگ در اوکراین را به پایان زودهنگامی برساند. او گفته بود: "اگر برنده شویم، فکر می‌کنم که خیلی سریع این مسئله حل خواهد شد." این سرعت به مرور زمان تغییر کرده بود. در یک مناظره تلویزیونی چند روز پیش، ترامپ وعده داده بود که "قبل از اینکه حتی رئیس‌جمهور شوم، آن را حل خواهم کرد". این قول، تشدید شده‌ای از تعهد قبلی او در مه 2023 بود که گفته بود در اولین 24 ساعت از ریاست‌جمهوری‌اش جنگ را متوقف خواهد کرد.

اما حالا که ترامپ بیش از دو ماه است که در کاخ سفید است، به نظر می‌رسد که واقعیت‌های پیچیدگی جنگ به تدریج در حال روشن شدن باشد. ترامپ اخیراً در یک مصاحبه تلویزیونی اذعان کرد که وقتی قول داده بود جنگ را در یک روز به پایان برساند، "کمی طعنه‌آمیز" گفته بود. 

دلایل زیادی وجود دارد که پیشرفت کندتری از آنچه تیم ترامپ انتظار داشت، در پی داشته است. اول، اعتقاد ترامپ به قدرت دیپلماسی شخصی‌اش ممکن است اشتباه بوده باشد. او همیشه باور داشته که هر مشکل بین‌المللی با نشستن و توافق با یک رهبر دیگر قابل حل است. ترامپ اولین بار در 12 فوریه با ولادیمیر پوتین صحبت کرد و این مکالمه را "بسیار ثمربخش" توصیف کرد. اما به نظر می‌رسد این تماس‌ها نتوانسته‌اند آتش‌بس موقت 30 روزه‌ای که ترامپ می‌خواست، به دست آورند.

دوم، رئیس‌جمهور روسیه نشان داده است که قصد ندارد تحت فشار قرار گیرد. او در اولین کنفرانس خبری خود پس از تماس با ترامپ، بر این نکته تأکید کرد که هیچ عجله‌ای برای رسیدن به توافق ندارد و معتقد است که هر مذاکره‌ای باید به ریشه‌های جنگ پرداخته و نگرانی‌های امنیتی روسیه را در قبال گسترش ناتو و وجود مستقل اوکراین در نظر بگیرد.

سوم، استراتژی ایالات متحده که ابتدا بر اوکراین تمرکز کرد، ممکن است اشتباه بوده باشد. کاخ سفید به این نتیجه رسید که رئیس‌جمهور زلنسکی مانع صلح است. این فشار ایالات متحده بر کی‌یف و رویارویی که در دفتر بیضی شکل با زلنسکی داشت، وقت، تلاش و سرمایه سیاسی زیادی را مصرف کرد.

چهارم، پیچیدگی‌های فراوان جنگ باعث شده است که هر راه‌حل دشوار باشد. پیشنهاد اوکراین در ابتدا آتش‌بس موقت در هوا و دریا بود، اما مذاکرات بعدی به مسائل پیچیده‌تری مانند آتش‌بس در جبهه شرقی کشیده شد که پیگیری آن از نظر لجستیکی سخت‌تر شد. این موارد در نهایت توسط پوتین رد شدند.

پنجم، تمرکز ایالات متحده بر منافع اقتصادی آتش‌بس باعث حواس‌پرتی از اولویت پایان دادن به جنگ شد. ترامپ سعی داشت چارچوبی برای دسترسی شرکت‌های آمریکایی به مواد معدنی حیاتی اوکراین تنظیم کند که برخی آن را به عنوان سرمایه‌گذاری در آینده اوکراین و برخی دیگر به عنوان سوءاستفاده از منابع طبیعی این کشور می‌بینند.

در نهایت، پایان دادن به جنگ‌ها می‌تواند پیچیده و زمان‌بر باشد. اگرچه پیشرفت‌هایی در این زمینه به دست آمده، اما این روند به سرعت و سادگی که ترامپ پیش‌بینی کرده بود، نبوده است.