![قیمت طلا به یک رکورد جدید صعود کرد](https://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1403/11/23/20339410_982.png)
انتخابات فدراسیون بدنسازی که قرار بود نقطه پایانی بر دوران سرپرستی و آغازگر ثبات مدیریتی باشد، اکنون به بحرانی پیچیده تبدیل شده است. تصمیم وزارت ورزش مبنی بر ابطال روند انتخابات و ثبتنام مجدد، پرسشهای جدی درباره شفافیت و رویکرد مدیریتی این نهاد ایجاد کرده است. این تصمیم نهتنها ثبات فدراسیون را به تعویق انداخته، بلکه مسیر توسعه این ورزش را نیز با چالشهای تازهای روبهرو ساخته است.
چرخش غیرمنتظره در لحظات پایانی؛ وزارت ورزش چه اهدافی را دنبال میکند؟
پس از پایان دوره ریاست عبدالمهدی نصیرزاده و اداره موقت فدراسیون توسط جلال نادمی، وزارت ورزش در پاسخ به درخواست هیئترئیسه، انتخابات را برای ۷ اسفند تعیین کرد. روند بررسی صلاحیتها در حال انجام بود و فدراسیون آماده ورود به مرحلهای جدید به نظر میرسید، اما ناگهان، شروین اسبقیان، معاون قهرمانی وزارت ورزش، اعلام کرد که انتخابات به تعویق افتاده و روند ثبتنام از سر گرفته خواهد شد. این تصمیم، بیش از هر چیز یک پیام روشن دارد: عدم ثبات مدیریتی در فدراسیون بدنسازی همچنان ادامه خواهد داشت.
دوران سرپرستی؛ چرخهای که پایان ندارد
چرا فدراسیون بدنسازی بار دیگر وارد مرحله سرپرستی میشود؟ این پرسشی است که هنوز پاسخی روشن برای آن وجود ندارد. بدنسازی و پرورشاندام یکی از پرطرفدارترین رشتههای ورزشی کشور است، اما بیثباتی مدیریتی، ضربهای جدی به رشد و توسعه آن وارد کرده است.
تجربه نشان داده که در دورههای سرپرستی، تصمیمگیریهای کلیدی به تعویق میافتد، برنامههای توسعهای از اولویت خارج میشود و روابط بینالمللی ورزش دچار ضعف میگردد. اگر در روند انتخابات ابهامی وجود داشت، چرا وزارت ورزش زودتر برای شفافسازی اقدام نکرد؟ چرا پس از طی تمامی مراحل قانونی، در لحظه آخر همه چیز به نقطه صفر بازگردانده شد؟ آیا این تصمیم ناشی از فشار عوامل پشت پردهای است که هنوز فاش نشده است؟
چهار سال فعالیت مستمر؛ همه آنچه نمیتوان نادیده گرفت
بررسی عملکرد فدراسیون بدنسازی در چهار سال اخیر نشاندهنده رشد قابلتوجهی در برگزاری مسابقات داخلی، اعزامهای بینالمللی و توسعه زیرساختهای ورزشی بوده است. طبیعی است که هیچ مدیریتی عاری از خطا نیست، اما آیا باید تمامی این دستاوردها نادیده گرفته شوند؟
اگر هر بار که مشکلی در روند انتخابات ایجاد شود، کل مسیر مدیریتی متوقف و از ابتدا آغاز گردد، مفهوم برنامهریزی و تداوم در مدیریت ورزشی چه خواهد شد؟ آیا فدراسیونی که در مسیر پیشرفت قرار دارد، باید درگیر بحرانهای تکراری و بلاتکلیفی شود؟
آیندهای مبهم برای بدنسازی؛ ناامیدی در میان جامعه این ورزش
اکنون، با تعویق انتخابات و بازگشت به نقطه صفر، آینده فدراسیون بدنسازی بیش از هر زمان دیگری در ابهام فرو رفته است. این بلاتکلیفی، نهتنها مسیر توسعه این رشته را مختل کرده، بلکه موجی از ناامیدی را در میان جامعه بدنسازی ایجاد کرده است. ورزشکاران، مربیان و فعالان این حوزه که انتظار ثبات مدیریتی و برنامهریزی مدون داشتند، اکنون با پرسشی تلخ روبهرو هستند: این سردرگمی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ تجربه تلخ سرپرستی کماکان ادامه دارد و مسیر رشد طفل تازه راه افتاده بدنسازی به کجا ختم میشود؟