باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - بخش بزرگی از زمینهای کشاورزی پر بازده در اروپای مرکزی به دلیل تغییرات اقلیمی با کاهش بهرهوری مواجه شدهاند و انتظار میرود در دهههای آینده چالشهای بیشتری پیش رو باشد. تغییرات الگوهای آبوهوایی باعث گسترش شرایط خشک و گرم نامناسب برای کشت محصولات سنتی شده و منجر به جابجایی قابل توجه مناطق حاصلخیز به سمت شمال و غرب شده است.
این تغییرات بر امنیت غذایی و ثبات اقتصادهای محلی، به ویژه در مناطقی مانند اسلواکی، اتریش و جمهوری چک تأثیر گذاشته است.
بر اساس مطالعهای که در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده، محققان دادههای تاریخی، سوابق ایزوتوپ حلقههای درختان و پیشبینیهای اقلیمی مدرن را برای بررسی تغییرات اقلیمی کشاورزی در طول ۲۰۰۰ سال گذشته تحلیل کردند. این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر ماکس توربینسون از دانشگاه یوهانس گوتنبرگ در آلمان، نقش حیاتی اقلیم در تعیین بهرهوری کشاورزی را برجسته کردند.
دکتر توربینسون در مصاحبه با سایت Phys اشاره کرد که بازسازیهای انجامشده با استفاده از حلقههای درختان بلوط در جمهوری چک، امکان تحلیل دقیق روندهای تاریخی دما و بارش را فراهم کرده و بینشهایی درباره شرایط اقلیمی گذشته و آینده ارائه میدهد.
این مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از زمینهای کشاورزی اروپای مرکزی که قبلاً به عنوان زمینهای پر بازده طبقهبندی شدهاند، تحت تأثیر قرار گرفتهاند. مناطق جنوب شرقی، از جمله اسلواکی و اتریش، طی ۵۰ سال گذشته شاهد افزایش قابل توجه شرایط بسیار گرم و خشک بودهاند و پیشبینی میشود که این الگوها در سناریوهای انتشار بالای گازهای گلخانهای تشدید شوند و بهرهوری کشاورزی را در سراسر منطقه به خطر بیندازند.
برخی محصولات و روشهای کشاورزی برای مقابله با چالشهای سازگاری
بر اساس گزارش سایت Phys، تغییرات شرایط اقلیمی ممکن است تعدیل در انتخاب محصولات و روشهای کشاورزی را ایجاب کند. در حالی که برخی مناطق ممکن است از شرایط بهبود یافته برای کشت انگور بهرهمند شوند، انتظار میرود محصولات اصلی مانند گندم و چغندر قند با مشکلاتی مواجه شوند. چرای دام نیز ممکن است به دلیل تخریب مراتع تحت تأثیر قرار گیرد.
مقایسههای تاریخی انجامشده توسط محققان، تغییرات اقلیمی کشاورزی را با اختلالات اجتماعی و اقتصادی، از جمله قحطی و تغییر در عادات مصرف، مرتبط دانستهاند. با پیشبینی افزایش بیش از ۵۰ درصدی تقاضای جهانی غذا تا سال ۲۰۵۰، کارشناسان بر اهمیت استراتژیهایی برای کاهش تأثیرات اقلیمی بر کشاورزی تأکید کردهاند.
تلاشها برای مقابله با این چالشها نیازمند برنامهریزی دقیق است، به ویژه این که تغییرات گسترده در کاربری اراضی همیشه امکانپذیر نیست، حتی اگر در تناسب اقلیمی تغییر ایجاد شود.
منبع: youm7