سپر رسانهای و البته میکروفنهای اجارهای در انتخابات پیشروی فدراسیون فوتبال فعال شدهاند تا یک کاندیدای خاص بتواند از این فرصت برای رسیدن به اهدافش بهرهمند شود.
بازار انتخابات فدراسیون فوتبال، داغتر از همیشه است؛ داغ، اما بی محتوا. نامزدهایی که برای ثبتنام میآیند و در شرایطی که نامهای تکراری و افراد امتحان پس داده هستند، برای آینده هم هیچ برنامهای ندارند. بدون توجه به تغییرات بزرگی که در فوتبال رخ داده و بدون توجه به اینکه اقتصاد ورزش جدا از معضل اقتصادی ایران، دچار تغییر شده است.
نامزدهای انتخابات فدراسیون فوتبال انگار آمدنشان نه برای اصلاح و پیشبرد فوتبال که صرفاً جدلی برای به دست گرفتن قدرت است و معضلات فوتبال و مشکلات آن را بی اهمیت میدانند. اگر این مشکلات و معضلات برای آنها بی اهمیت نبود، طبیعتاً تعدادی از این نامزدها امروز باید به جای ثبتنام در انتخابات فدراسیون فوتبال، در محضر قانون پاسخگوی عملکردشان میشدند نه اینکه سودای ماندن یا بازگشت به قدرت را داشته باشند، اما متأسفانه فوتبال ایران محل جولان آنهایی شده که نه دلشان برای فوتبال سوخته و نه برای ثروت ایران.
در این بین شاید انتخاب گزینهای مطلوب و البته محبوب برای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون فوتبال، کاری دشوار و حتی نشدنی باشد. با این حال جالب اینجاست که نامحبوبترین گزینه، بدون توجه به عملکرد چند سال اخیری که در فوتبال داشته، گیر افتادنش در پروندههای متعدد و مختلف، باز شدن پای فدراسیونش و گیر افتادن یارانش در فساد گسترده فوتبال، تلاش بیشتری از سایر گزینهها برای رسیدن به ریاست دوباره فدراسیون فوتبال دارد. در این بین استراتژی از پیش تعیین شدهای وجود داشته و دارد تا فضای رسانهای در مقوله انتخابات ۱۱ اسفندماه باعث شود که مراجع تصمیمگیرنده، جامعه علاقهمند به فوتبال و همینطور مجمع از رقبای یک کاندیدای خاص واهمه داشته باشند.
استراتژی کاندیدای خاص فدراسیون فوتبال، در حال حاضر تشکیل یک ستاد انتخاباتی تخریبی است. کاندیدای خاصی که علاوه بر استفاده از قدرت، با ایجاد فضایی رانتی برای تعدادی از رسانهها برای خود سپر رسانهای نیز ایجاد کرده است. رانتی که باعث شده برخی رسانهها به صورت اجارهای تحت اختیار کارکنان ستاد انتخاباتی این فرد باشند. برخی نیز با میکروفنهای خود و با دریافت رانتهایی دم دستی، اغوا شدهاند تا سؤالات تخریبی و مدنظر کاندیدای خاص را از دیگر کاندیداها بپرسند تا فضای حال حاضر مبنی بر ناکارآمدی خودشان را تغییر دهند.
سپر رسانهای این کاندیدای خاص و میکروفنهای اجارهای او، یک بازی خطرناک را هم به راه انداختهاند. ایجاد فضای رعب و وحشت از اینکه در صورت رد صلاحیتش به دلیل پروندههای متعددی که دارد، فوتبال ایران را به سمت تعلیق شدن خواهد برد. هرچند که این یک دروغ محض است و هیچ خطری مبنی بر تعلیق به دلیل محکومیت قضایی یک فرد، فوتبال ایران را تهدید نکرده و نمیکند. جالب اینکه فضای ایجاد شده یک بازی تکراری و نخنما شده است که دیگر در فیفا و AFC هم خریداری ندارد.
ستاد انتخاباتی این کاندیدای خاص، رقبای او را دارای پروندهها و محکومیتهایی میداند که به واسطه آن باید حذف شوند یا حق ثبتنام در انتخابات را نداشته باشند. این ستاد به واسطه میکروفنهای اجارهای، فضا را هم علیه آنها متشنج میکند. از طرفی وقتی این میکروفنهای اجارهای مقابل نماینده همین کاندیدای خاص قرار میگیرد، فضای متشنج، ایجاد التهاب و سؤالات حاشیهای تبدیل به فضایی آرام، عاشقانه و سؤالاتی در راستای برنامههای محوری برای اداره فدراسیون فوتبال میشود. یعنی هیچ سؤالی در مورد فساد موجود در فوتبال، وضعیت حال حاضر این فدراسیون، پرونده مارک ویلموتس، از دست رفتن ساختمان فدراسیون فوتبال، تخلفات و تخطی از قانون و مقررات پرسیده نمیشود.
موارد مورد اشاره، به لحاظ قانونی نیز یک نوع تخلف انتخاباتی است و طبیعتاً ورود نهادهای نظارتی، رصد اتفاقات، پیگیری ارتباطات و فضای ایجاد شده میتواند به خوبی نشان دهد که کدام کاندیدا برای خود سپر رسانهای ایجاد کرده، اما به دلیل حجم بالای تخلفات و پروندهها، باز هم نزد افکار عمومی محکوم است. با این حال این نامزد خاص برای انتخابات ۱۱ اسفندماه تنها یک هدف دارد و آن هم تخریب دیگر نامزدهاست که البته همانطور که گفته شد، هر کدام از آنها در وضعیت امروز فوتبال ایران نقش خود را ایفا کردهاند.
منبع: تابناک