ابوالفضل ظهره‌وند، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی و علی‌اصغر نخعی‌راد، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌های مجلس شورای اسلامی با حضور در برنامه گفت و گوی ویژه خبری یکشنبه شب درباره طرح ساماندهی اتباع خارجی، بحث و تبادل نظر کردند و به پرسش ها در این باره پاسخ دادند.

آمار جامعه اتباع به گونه ای دقیق نیست

ظهره‌وند، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت آمار متأسفانه آمار دقیقی نیست، ما هر کجا و با هر کسی که صحبت کردیم، از یک برآورد یاد می‌کند، از پنج میلیون شروع می‌شود و برخی از آقایان هم که من نمی‌دانم از کجا این آمار را دارند تا ۱۰ میلیون هم می‌گویند و بنابراین در یک چنین آشفتگی آماری نمی‌شود با قطعیت صحبت کرد.

طرح سازمان ملی مهاجرت در مجلس

نخعی راد گفت در دولت قبل لایحه‌ای داد به مجلس که طی آن، سازمان ملی مهاجرت تصویب شود و بعد از این که این کار انجام شد، نماینده‌های مجلس هم طرحی همزمان تقدیم کردند به مجلس و این هر دو باهم رسیدگی شد. در این میان قانون برنامه هفتم پیشرفت تصویب شد و در آن سازمان ملی مهاجرت پیش بینی شده بود. آن سازمان ملی مهاجرت بر اساس آن قانون، شکل گرفت، بعد از این که دولت شهید رئیسی با شهادت ایشان خاتمه یافت، برابر با مقررات ما، آیین نامه، ولو این که این طرح و آن لایحه، کلیاتش در صحن تصویب شده و آمده بود به کمیسیون، با این وجود؛ برابر آیین‌نامه بعد از این که مجلس اتمام پیدا می‌کند، باید ۲۵ نماینده این طرح را دو مرتبه درخواست رسیدگی‌اش را کنند و دولت هم می‌تواند درخواست رسیدگی کند، نماینده‌ها که این طرح را درخواست رسیدگی‌اش را دادند، دولت جدید آمد لایحه‌اش را مسترد کرد.

حضور اتباع فرصتی است که از آن غفلت شده است

ظهره وند گفت مهاجرت دارای دو بعد است از یک روی فرد مهاجر پس از اینکه زحمت به بار نشستن او را کشور متبوعش کشیده و پس از به ثمر نشستن کشور مقصد از او بهره وری می کند بسیار مفید است.

از سویی دیگر این مهاجرت در کشور ما ناخواسته بوده و به صورت ساماندهی نیست که بتوان از این ظرفیت ها بهره مند شد.

نخعی گفت من هم همین اعتقاد را دارم ما این فرصتی بوده که در اختیار کشورمان قرار گرفته، چون به این نظم ندادیم، تکلیفش را روشن نکردیم، یعنی حضور دوستان ما از افغانستان داخل ایران، چون بدون برنامه‌ریزی بوده و به صورت مکرر چند مرتبه اتفاق افتاده و از طرفی هم این‌ها همین طوری که گفتند مشکلی داخل کشور ایجاد نمی‌کردند، حضورشان در کشور مشکلی ایجاد نمی‌کرد. ما نیامدیم برای این کار را نظم بدهیم و انتخاب کنیم و از این فرصت کامل استفاده کنیم و به میزان نیازمان این‌ها را نگهداریم. ببینید این مسئله مهم است یک وقت همسایه شما دشمنی داشته کشورش را بهم ریخته مردم جمعیتی مهاجر آمدند داخل کشور ما از آنها پذیرایی کردیم مهمان بودند، وقتی مشکل حل شده و این‌ها میتوانستند برگردند این‌ها باید برگردند، اما کسانی از این‌ها که مورد نیاز کشور هستند و منافع ملی ما اقتضا می‌کند باید بمانند و مابقی برگردند.

وی گفت این واقعیت است که اگر الان شما بخواهید از تمام دوستانی که از کشور همسایه آمدند بگویید از کشور بروند بیرون بسیاری از تولیدی‌های ما تعطیل می‌شود. در مورد آمار ببینید چیز‌هایی است که ما به مردم نگفتیم نمی‌دانم چرا نگفتیم در مورد آمار الان می‌گوییم بیکاری داریم، آماری که ما گرفتیم از وزارتخانه‌های مربوطه، استان‌هایی که دوستان مهاجر ما دارند کار می‌کنند آمار بیکاری اش پایین‌تر از استان‌هایی است که ممنوع است برای حضور آن ها. متوجه عرض من هستید یعنی آن استانی که اینها دارند کار می‌کنند باید بگوییم که آمار بیکاری اش بالاتر است دیگر، چون نیروی خارجی آمده دارد می‌کند ولی آمار بیکاری شان پایین‌تر است.

نخعی افزود آن‌ها که دارند کار می‌کنند وقتی کارگاه تولیدی مرغ داری ما دارد فعالیت می‌کند، ده تا کار دیگر هم پشت سر این راه می‌افتد آن‌هایی که این کارگاه را راه می‌اندازند کار دیگر هم شکل می‌گیرد آنهایی که گاو داری ما را راه میندازند، کارخانه شیر پاستوریزه ما را راه می‌اندازند بسیاری از مشاغلی که اینها دارند انجام می‌دهند در کشور ما موجب فعال شدن اقتصاد کشورمان می‌شود. این را که ما نباید ندیده بگیریم ولی صحبت اینجاست که حضورشان در جا‌هایی که ما نیاز نداریم اینها بحث است، ببینید ما باید در این طرحی که ما داریم دارد تصویب می‌شود ما اطلس مشاغل دیدیم یعنی شغل‌های معینی باید انجام بشود جدا از نخبگان شان، بحث نخبگانی را جدا پیش‌بینی کردیم یعنی نخبه این ها، سرمایه‌گذار این ها، دانشجوی این ها، این‌ها مجزا است، اما نیروی یدی شان، کارگر ساده شان، اینها باید در مکان‌های معین و در مشاغل معین، اطلس مشاغل داریم که اگر اشتباه نکنم حدود شصت شغل است این‌ها باید در همین جا کار کنند، آمایش سرزمین شان کجا باید زندگی کنند آنجا پیش‌بینی‌شده تا هر کجا نباشد و درصدشان مشخص باشد در محل‌های زندگی‌شان به صورت کلونی لازم نیست زندگی کنند این در آن طرح دارد پیش‌بینی می‌شود.