تاریخ همیشه یکی از مهمترین منابعی است که میتوانیم با آن درباره موضوعی قضاوت کنیم. تاریخ نشان میدهد که ملتها در گذشته خودشان چه اقداماتی را انجام دادهاند و اصلا آیا تاریخی دارند که بتوانیم بر اساس آن اولویتها و باورهای ملتها را متوجه شویم؟ ملتهایی هستند که از دیرباز و دوران باستان بودهاند و سنتهایی دارند که کم و بیش خود را ملزم به اجرای آن میدانند و آن سنتها را حفظ کردهاند، اما هستند ملتهایی که تاریخی ندارند و به دنبال تاریخ ساختن برای خود هستند؛ که البته آن را هم به شکل خودشان اجرایی میکنند.
جنگ و تجاوز، غارت، اشغالگری و کشتار از مواردی هستند که برخیها با استفاده از آن به دنبال ساختن تاریخ برای خود هستند. نمود اصلی این واژهها رژیم اشغالگر صهیونیستی است. رژیمی که نزدیک به یک قرن است با کشتار و اشغالگری به دنبال تجاوزگری و ایجاد سرزمینی برای خود است.
موضوعی که در این سالها با اشغال عجیب سرزمین لبنان و سوریه و از همه بیشتر فلسطین اشغالی آن هم با شهرک سازیهای مختلف شاهد آن بودهایم و هیج مرجع و سازمان بین المللی نیز جلوی آن را نگرفته است.
رژیمی که افتخارش کشتار و نسل کشی است
صهیونیستها در این سالها با اشغالگری در سرزمین فلسطین برای خود مرز و سرزمین ایجاد کردهاند و موضوع، زمانی شکل بحرانیتر به خود میگیرد که این ٰرژیم ایدئولوژی خود را بر کشتار و نسل کشی ملتهای منطقه و غصب زمینهای این منطقه به نفع خود بنا نهاده است و بدون ترس از مجامع بین الملل و سایر کشورهای عربی به تجاوزات خود و اشغال سرزمینهای مختلف ادامه میدهد.
سرزمینیهایی که نام سوریه، لبنان و فلسطین در آن وجود دارد، اما همه میدانند این رژیم که افتخارش کشتار و نسلکشی در غزه است به همین ۳ سرزمین رضایت نمیدهد و کشورهای دیگر هم در مسیر تجاوزات صهیونیستها هستند. سرزمینهایی که شاید امروز از شر صهیونیستها در امان باشند، اما بالاخره نوبت آنها نیز خواهد رسید.
رژیم صهیونیستی در شرایطی که در بیش از یک سال گذشته به اوج کشتار و نسلکشی در غزه و فلسطین اشغالی پرداخته است، در یک ماه گذشته پس از شکست تحقیرآمیز از حزب الله و ترک خاک لبنان فضا را برای تجاوز به سرزمینی دیگر در منطقه مهیا دید و حدود یک ماهی است که سوریه تحت اشغال صهیونیستها قرار دارد. اشغالی که حتی تا ۱۵ کیلومتری پایتخت سوریه هم رسیده و اکنون صهیونیستها در مناطقی از سوریه ایستهای بازرسی گذاشتهاند و به معنای واقعی نقاطی از سوریه را به نام خود کردهاند. سوریهای که حاکمان فعلیاش به نظر میرسد چندان مشکلی با صهیونیستها برای اشغال کشورشان ندارند و فعلا درگیر حضور در کاخ بشار اسد رئیس دولت ساقط شده سوریه هستند.
رژیم صهیونیستی در حملات خود به سوریه، زیرساختها و تأسیسات اقتصادی و نظامی سوریه از جمله فرودگاهها، پایگاههای نظامی، دریایی و زمینی، هواپیماها، ناوچهها، انبارهای تسلیحات و مهمات، مراکز تحقیقاتی و ساختمانهای دولتی را هدف بمبارانهای گسترده خود قرار داده و برخی را به طور کامل نابود کرده است.
مشارکت ۳۵۰ جنگنده صهیونیست در عملیات علیه مواضع سوریه از دمشق تا طرطوس
بخش عمده تجهیزات پیشرفته و گرانقیمت سوریه از جمله سامانههای پدافند هوایی و دیگر توانمندیهای دفاعی این کشور و سرمایههای مردم سوریه در بمبارانهای رژیم اسرائیل از بین رفته است.
طرطوس، مصیاف، قصیر کورسینگ، المیادین، کوه قصیون، دمشق و فرودگاه خلخاله از جمله مناطق مهمی است که رژیم صهیونیستی با حملات گسترده اخیر خود ویرانیهای بسیاری در آنها به بار آورده است.
به گفته منابع اسرائیلی،۳۵۰ جنگنده در عملیات علیه مواضع سوریه از دمشق تا طرطوس مشارکت داشتند و از آن به عنوان «بزرگترین عملیات تاریخ نیروی هوایی اسرائیل» یاد کردند تا در خلال آن پایگاههای نظامی، جنگندهها، سامانههای موشکی زمین به هوا، سامانههای پدافند موشکی زمین به زمین، سایتها و انبارهای تولید سلاح و انبارهای تسلیحات شیمیایی سوریه منهدم شوند.
اطلاعات و آمار و ارقام دقیقی از خسارات ناشی از این بمبارانها و تسلیحات و تجهیزات منهدم شده وجود ندارد، اما اطلاعات منتشر شده تأکید میکند که تقریبا تمام ۳۳۰ فروند هواپیمای جنگنده و بمبافکن روسی میگ ۲۹، سوخو۲۴، سوخو ۲۲، میگ ۲۵ و میگ ۲۱ و صدها بالگرد روسی مستقر در فرودگاههای سوریه بمباران و زمینگیر شدهاند.
همچنین، سامانههای پدافند هوایی اس-۲۰۰ و اس-۳۰۰ روسیه، موشکهای میانبرد پانتسیر-اس۱ و موشکهای زمین به زمین اسکاد-اس روسی با برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر و موشک اسکاد-دی با برد بیش از ۷۰۰ کیلومتر نیز جزء اهداف عملیاتهای اسرائیل بوده و منهدم شدهاند.
باوجود تمام این تجاوزات انجام شده، اما محمد الجولانی و گروه تروریستی تحریر الشام سکوت را سر لوحه کار خود قرار دادهاند. سکوتی که سرشار از حرف و نکتههای مهم است.
صحبتهای الجولانی بیشتر خوراک تبلیغاتی دارد
ایرج فرخندهپور، کارشناس غرب آسیا در گفتوگو با باشکاه خبرنگاران جوان درباره تجاوزات صهیونیستها به سوریه اظهار کرد: در اوایل آمدن این گروه تروریستی شاهد این بودیم که صهیونیستها ساختارهای نظامی و اقتصادی سوریه را به شدت مورد هجمه قرار داده و منطقه حلب که منطقه صنعتی سوریه است به شدت توسط صهیونیستها مورد حمله قرار گفت. عملا در صحنه میدان هیچگونه تقابلی توسط این گروه مسلح و صهیونیستها ندیدیم و حتی رسانهها نیز به این تجاوز آشکار صهیونیستها توجهی نکردند.
ایرج فرخندهپور معتقد است که این صحبتهای الجولانی و یا همان احمد الشرع بیشتر خوراک تبلیغاتی دارد و ما عملا شاهد آن نیستیم که جبههای علیه صهیونیستها تشکیل شده باشد و رزمندگانی با صهیونیستها در حال نبرد باشند. از طرف دیگر با توجه به شرایط موجود اصلا توان مقابله با صهیونیستها وجود ندارد و عملا ساختارهای اصلی آنها نابود شده است.
فرخندهپور در انتها گفت: افرادی که در سوریه هستند و میتوانند علیه صهیونیستها اقدام کنند، دست به سلاح نبردهاند و محمد الجولانی و گروهش نیز فقط برای شعارهای خود و نمایش، هر از گاهی موضوعی را درباره صهیونیستها مطرح میکنند تا بتوانند خود را بیشتر در رسانهها نشان دهند.
طرفهای حاکم در سوریه اکنون به مسائل داخلی مشغول هستند
ابراهیم شیر، کارشناس مسائل غرب آسیا در گفتوگو با شبکه خبر درباره تحولات سوریه اظهار کرد: اسرائیل در ۷۲ ساعت اول سقوط دولت اسد به شدت سوریه را مورد حمله قرار داد و تمام زیرساختهای نظامی و غیر نظامی، مراکز تحقیقاتی و تولید سلاح را از بین برد. در همان زمان اسرائیل به اشغالگری در اراضی سوریه دست زد و صهیونیستها بیش از ۸۰ کیلومتر به داخل سوریه نفوذ کردند، اما گروه مسلح حاکم در سوریه هیچ اقدامی انجام نداد و فقط تماشا کرد.
به گفته این کارشناس مسائل غرب آسیا، رژیم صهیونیستی به اقدامات تجاوزکارانه قانع نشده و اکنون منابع آبی را در مناطق جنوبی سوریه به شکل کامل به دست خود گرفته و این منابع در کنترل نتانیاهو است. اما گروه مسلط در سوریه حتی یک بیانه هم صادر نکرده و تنها شعارهای دینی مطرح کرده است.
وی درباره بافت جمعیتی سوریه و واکنش آنها به این تجاوزات گفت: طرفهای حاکم در سوریه اکنون به مسائل داخلی مشغول هستند، این گروه حاکم مجموعه افرادی هستند که اختلاف دارند و همه چیز آنگونه که غربیها میگویند نیست.
ابراهیم شیر تاکید کرد: اسرائیل توان نظامی سوریه را که از اموال ملت سوریه بوده نابود کرده و علیه آنها اعتراضاتی شده است و مردم سوریه مقاوم هستند و این وضعیت را نمیخواهند، اما طرفهای حاکم در سوریه هیچ اقدامی علیه حضور صهیونیستها در منطقه انجام نداده است.