هر چند مثل دیگران نبودن کار آسانی نیست، اما معلولیت همیشه محدودیت نیست. کافی است اراده‌ای استوار داشته باشی تا آرزوهایت، به خاطراتی شیرین مبدل شود. اکثریت جامعه، قوانین، امکانات و خدمات را بر اساس نیاز‌های خودشان طراحی می‌کنند و هرآن که متفاوت است باید برای رسیدن به خواسته‌هایش بیش از دیگران بجنگد؛ هرچند سخت، اما زیباست؛ همچون پرواز پرنده‌ای با بال‌های شکسته. به گزارش «خراسان رضوی»، به مناسبت روز جهانی معلولان گفت و گویی داشتیم با ۳ چهره موفقی که با اراده قوی خود اجازه ندادند معلولیت جسم، مانع پرواز آنها به سوی اهداف‌شان شود.

 درخشش چشمان ساجده

مدال‌های خوشرنگ طلایی‌اش ثمره باور پولادین او به توانمندی‌هایش است. درخشش چشمانش بیش از کم بینایی‌اش نمودار است. او تأکید دارد معلولان ترحم نمی‌خواهند، بلکه خواستار حمایت هستند. سیده ساجده پهلوان هاشمی دختر جوانی است که چند روز پیش درمسابقات کشوری شنای بانوان نابینا ۶ مدال طلا را به گردن آویخته و عنوان قهرمان قهرمانان را از آن خود کرده است. او آخرین روز تابستان ۱۳۷۵ به دنیا آمده است.

 ساجده قصه زندگی‌اش را این گونه برایمان نقل می‌کند: «بیماری من مادرزادی بوده است یعنی از بدو تولد مشکل کم‌بینایی را داشتم. در حال حاضر، دردانشگاه بین المللی امام رضا (ع) دانشجوی علوم ورزشی هستم. از همان کودکی آب بازی را دوست داشتم و خانواده که شاهد علاقه من بودند، کمکم کردند.

از ۶ سالگی خودجوش شنا را یاد گرفتم و یادگیری من خارج از فضای نابینایان بود؛ یعنی اصلا فکر نمی‌کردم که مشکل نابینایی داشته باشم. الان که به گذشته نگاه می‌کنم با خودم می‌گویم من چه جرئتی داشتم که این مسیر را طی کردم و معتقدم این جز با حمایت خانواده میسر نبود.» هیجان صدایش بیشتر می‌شود و ادامه می‌دهد: «سال ۱۳۹۱ وارد تیم شنای نابینایان استان شدم، سال ۹۳ اولین حضورم در مسابقات قهرمانی کشوری شنای بانوان بود، در ۱۰ ماده شرکت کردم و ۹ مدال طلا و یک نقره به دست آوردم.

 امسال هم سطح رقابت‌ها خیلی بالا بود، بیش از ۸۹ شناگر از ۱۱ استان حضور داشتند، من به عنوان نماینده بزرگسالان استان در این مسابقات بودم و ۵ مدال طلا کسب کردم، علاوه بر آن ششمین مدال طلا را هم نیز به عنوان قهرمان قهرمانان به دست آوردم.»

 او در مورد نگاهش به آینده می‌گوید: «اگر مسابقات بانوان مسلمان در سطح برون مرزی هم شکل بگیرد، حتما شرکت می‌کنم، اما در حال حاضر، رقابت‌ها صرفا در سطح کشور است. به همین دلیل فعالیتم را در رشته‌های دیگر هم آغاز کرده‌ام و به عنوان اولین ورزشکار ایرانی تیروکمان نابینایان را شروع کرده‌ام و با کمک مسئول تربیت بدنی بانوان مشهد پیگیر این موضوع هستیم. این رشته حتی در آسیا هم وجود ندارد و مستقیما باید برای مسابقات جهانی و پارالمپیک آماده شد.»

منبع: خراسان