ضرورت بومی‌سازی نسخه درمان پویانمایی
فضلعلی زاده گفت: سینمای انیمیشن ما بیمار نیست ولی به‌شدت نو پا است.
شروین فضلعلی زاده، کارشناس و منتقد انیمیشن با حضور در برنامه «گفتگوی فرهنگی» با موضوع نسخه درمان پویانمایی بیان داشت: برای تحقق عملکرد بهتر سینمای انیمیشن مسئله تربیت بسیار مهم است و باید به سمت‌وسویی حرکت شود که آثار فاخر و قابل دفاعی در این عرصه تولید شود و بعد از آن وارد چرخه شد.
وی با تأکید بر اینکه در حال حاضر انیمیشن ما صنعت نیست و دوست دارد خود را صنعت نشان دهد افزود: در حال حاضر آثاری که در حوزه انیمیشن تولید می‌شود استاندارد‌های انیمیشن کودک رعایت نشده و اغلب برای رده سنی خانواده است.
فضلعلی زاده تصریح کرد: داستان‌پردازی در حوزه انیمیشن ما مشکل دارد و متأسفانه در حوزه انیمه مشکل اساسی تولید است و برای ارائه کار‌ها در خارج از کشور مشکل وجود دارد و نگاه بر روی تولید انیمیشن‌های کوتاه بوده است.
وی اظهار داشت: به لطف پلتفرم‌ها انتظار می‌رفت که پلتفرم‌ها آثار تولیدی اختصاصی خو پلتفرم را تولید کنند که متأسفانه پلتفرم‌ها نیز «حاضری خور» بوده و آثار انیمیشن تولید شده را پخش می‌کنند.
کارشناس و منتقد انیمیشن با تأکید بر اینکه در حوزه انیمیشن به مخاطب نوجوان توجه ندارد بیان داشت: پویانمایی ما به‌گونه‌ای عجیب شده است که کار کودک با محتوای نوجوان برای خانواده ساخته می‌شود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر در کشور ما سینمایی که خاصه سینمای کودک باشد و آثاری که نمایش می‌دهد در حوزه کودک باشد را نداریم اظهار داشت: در حال حاضر حوزه انیمیشن در کشور ما نیازمند توجه ویژه مردم و مسئولین می‌باشد.
امیرمحمد بهامیر، روزنامه‌نگار و مدیر واحد ارزیابی کدومو نیز در ادامه این برنامه با تأکید بر اینکه هر کشوری برای درمان حوزه انیمیشن نسخه‌ای دارد و نمی‌توان نسخه سازوکار در حوزه انیمه دیگر کشور‌ها را برای درمان در کشور به کار برد اظهار داشت: بایستی برای نسخه درمانی انیمه در کشور کار پژوهشی انجام و بومی‌سازی شود.
وی افزود: در حال حاضر در کشور ما تنها سه کتاب «بر فراز دنیای انیمه» انتشارات امیرکبیر، «شرق‌گرایی» نوشته دکتر طالقانی، کتاب «ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن اﻧﯿﻤﻪ و ﻣﺎﻧﮕﺎ در اﯾﺮان» نوشته دکتر مرضیه ادهم در حوزه انیمه نوشته شده و منابع قابل‌استناد برای این حوزه می‌باشد.
بهامیر تصریح کرد: در حال حاضر برای توسعه حوزه انیمیشن باید پژوهش و مدل‌هایی احصا شود و مانند صنعت سینما کتاب‌هایی در عرصه انیمیشن تولید شود تا مخاطبان و علاقه‌مندان انیمه بتوانند با خواندن این کتاب‌ها خود را به‌روز کنند و اتفاقات خوبی برای انیمیشن ایران بیفتد.
مدیر واحد ارزیابی کدومو اظهار داشت: در حال حاضر صنعت پویانمایی در اروپا و آمریکا بازار مصرف بزرگی دارد و صنعت انیمیشن در ژاپن پس از صنعت خودروسازی و تکنولوژی تبدیل به سومین صنعت درآمدزا شده است.
وی اذعان داشت: در ایران نباید انیمیشن را صنعت نام نهاد، چون تنها به‌صورت جسته‌وگریخته چند اثر تولید می‌شود و سابقه انیمیشن در ایران نشان می‌دهد که آثار تولید شده برای بزرگسالان ساخته شده و کودکان بهره‌ای از انیمیشن نبرده‌اند.
بهامیر خاطرنشان کرد: اگر دولت به‌عنوان تنظیم‌گر وارد عرصه تولید و ساخت انیمیشن شود و ساز کاری را اجرا کند که شرکت‌های خصوصی وارد عرصه شوند می‌توان چرخه صنعت انیمیشن را کم‌کم در کشور راه انداخت.
