اهالی شهرستان بهار استان همدان او را به صداقت و پاکدستی می‌شناسند؛ پیرمرد ۷۶ ساله‌ای که بیشتر از نیم قرن است کشاورزی می‌کند. گندم می‌کارد و به باغات سیب رسیدگی می‌کند. این روز‌ها اسمش به دلیل کمک ۲ میلیارد تومانی‌اش به مردم لبنان سر زبان‌ها افتاده و نه فقط اهالی شهرستان بهار، بلکه همه مردم ایران دوست دارند بیشتر از دریادلی و سخاوت حاج «علی عظیمی» بشنوند.

حاج علی با لهجه شیرین همدانی صحبت می‌کند و علت این تصمیم خودش را صحبت‌های مقام معظم رهبری بر حمایت از مردم لبنان و غزه می‌داند. سابقه بخشش و نیکوکاری او در امروز و دیروز خلاصه نمی‌شود و دوستان و آشنایان کمک‌رسانی حاج علی را از روزگار جنگ تحمیلی تا زلزله کرمانشاه و شرایط بحرانی دیگر به یاد دارند. حاج علی می‌گوید: «مسلمانان باید به هم کمک کنند. کفن جیب ندارد.»

به برکت کشاورزی
حاج علی عظیمی می‌داند که دلیل گفت و گوی ما کمک ۲ میلیاردی او به مردم لبنان است. یکراست می‌رود سر اصل مطلب و می‌گوید: «ما که دست‌مان به دهان‌مان می‌رسد باید به همنوعان خود کمک کنیم. مخصوصا مسلمانان باید به هم کمک کنند. باید به میدان بیاییم همان‌طور که همیشه به مردم بی‌بضاعت دور وبرمان کمک کردیم. هیچ وقت فقط به فکر خودمان نبودیم و همیشه دیگران هم در درآمد و کسب و کار ما سهیم بودند. این راه و رسمی است که کشاورزی به من یاد داده.»

حاج علی عظیمی یادش نمی‌آید دقیقا چند ساله بوده که راهی زمین کشاورزی شده، اما می‌گوید که شغل آبا و اجدادی‌اش را ادامه داده و تمام زندگی‌اش با کار و کشاورزی پیوند خورده است. حتی این روز‌ها که ۷۶ سال دارد با طلوع آفتاب راهی زمین کشاورزی می‌شود و لحظه‌ای بیکار نیست. او می‌گوید: «شغل من کشاورزی است. همیشه همین بوده. گندم و سیب‌زمینی می‌کارم و شغلم را هم دوست دارم. کشاورزی برکت است. برکت از خداست و من راضی هستم.»

ترجیع‌بند جملاتش «الهی شکر» است. از سختی‌های کارش هم گلایه ندارد و می‌گوید که هر کاری سختی‌های خودش را دارد و کشاورزی هم آسان نیست، اما تولید است و برکت.

عمل به فریضه مسلمانی
این نخستین بار نیست که حاج علی، بانی کمک خیر می‌شود. اما جرقه کمک به مردم لبنان در نماز جمعه این هفته در ذهنش زده شد. حاج علی سال‌هاست نمار‌های یومیه‌اش را در مسجد محل می‌خواند. همسایه‌ها می‌گویند که نماز جماعت و نماز جمعه‌اش ترک نمی‌شود.

او می‌گوید: «نماز جمعه می‌روم تا از اخبار روز دنیا هم باخبر باشم. این هفته امام جمعه درباره وضعیت کودکان و مردم لبنان که چطور مورد ظلم و ستم واقع شده‌اند، صحبت کرد، درباره حمله‌های رژیم صهیونیستی به غزه و لبنان. اینکه چطور مدرسه‌ها، مساجد و خانه‌ها را ویران کردند. شنیدم که حضرت آقا گفتند حمایت از مردم غزه و لبنان وظیفه ماست. لحظه‌ای تردید نکردم و می‌خواستم به حرف حضرت آقا عمل کرده‌باشم.»

حاج علی دستان پینه‌بسته و چروکیده، اما مهربانش را بالا می‌برد و لحن کلامش کمی تندتر می‌شود: «دیگر وجدان من قبول نمی‌کرد زنان و بچه‌های لبنانی زیر آوار باشند و من به عنوان یک مسلمان همین‌طور بی‌تفاوت بشینم و نگاه کنم. شنیدم که دشمن صهیونیست به بیمارستان‌ها هم حمله کرده و بیماران و مجروحان زیر آوار ماندند. شنیدم که در این شرایط هیچ دارو و دوایی هم ندارند. اگر مسلمان هستیم در این شرایط باید به هم کمک کنیم. فرمایش پیامبر اسلام (ص) است که مسلمانان باید به داد هم برسند و حدیث نوی داریم که هرکس فریاد دادخواهی مظلومی را که از مسلمانان یاری می‌طلبد بشنود، اما به یـاری آن مظلوم برنخیزد، مسلمان نیست. در قرآن هم از نیکی و انفاق به مسلمانان سفارش شده‌است. حالا در این شرایط از من که ۷۶ سال دارم همین کمک برمی‌آید. خدا از همه ما قبول کند و به فریاد مردم لبنان برسد.»

دستگیری از همنوع روال زندگی حاج علی بوده. اینقدر که وقتی از او می‌خواهم برای مان مثالی بیاورد می‌گوید که در هر زلزله و شرایط بحرانی هیچ وقت هموطنم را تنها نگذاشتم. حاج علی ادامه می‌دهد: «یک روز در این مملکت جنگ بود. یک روز زلزله آمد و یک روز سیل. مسلمانیم دیگر. نمی‌شود که دست روی دست بگذاریم. یادم نمی‌آید چقدر کمک کردم. فقط زلزله کرمانشاه را یادم هست که مصیبت به بار آورد. آن زمان هم تا جایی که می‌توانستم کمک نقدی برای هموطنانم فرستادم.»

همسرم همراه کار‌های خیر است
وضعیت کم آبی و گلایه برخی از کشاورزان این پرسش را در ذهن پر رنگ می‌کند که مگر کشاورزی چقدر درآمد دارد که در کمک مالی پیشقدم شد؟ حاج علی این‌طور پاسخ می‌دهد: «وضعیت کشاورزی دست من و شما نیست. دست خداست. خدا را شکر امسال باران بارید و گندم‌های من تشنه نماندند. توکل من به خداست و برکت زمینم را از او می‌خواهم. همیشه هم زمین پر برکتی داشته‌ام.» حاج علی ۳ دختر دارد و ۳ پسر. پسرانش دنبال شغل آزاد رفته‌اند و برای خودشان مغازه دارند. او می‌گوید: «بچه‌ها اصلا به کمک مالی من نیازی ندارند و روی پای خودشان ایستاده‌اند.»

صحبت از مخالفت دوست و آشنا با کمک مالی حاج علی به مردم لبنان پیش می‌آید. حاج علی می‌گوید: «بالاخره همیشه چند نفری هستند که با من و کارهایم مخالف باشند، اما هیچ‌وقت از اهل خانواده‌ام نیستند. من هم ناراحت نمی‌شوم. با پیغمبر خدا هم مخالفت می‌کردند و وقتی از کوچه می‌گذشت بر سرش آشغال می‌ریختند. اما من اصلا تردید نمی‌کنم، چون به صحبت‌های حضرت آقا عمل می‌کنم.»

علاوه بر کمک ۲ میلیاردی حاج علی عظیمی به مردم لبنان حدود یک و نیم میلیارد تومان هم طلا و جواهر اهدا شد. حاج علی می‌گوید که در طول زندگی مشترک، همراهی همسرش هم در کار‌های خداپسندانه‌شان تاثیرگذار بوده: «همسرم بیشتر از من پای کار است. گاهی به من می‌گوید چرا به دست فلان آشنا را نمی‌گیری که مشکلش حل شود و من می‌گویم که بی‌خبر بودم. برای کمک به مردم لبنان خودش هم پیشقدم شد و با همراهی دختران و دوست و آشنایان‌مان طلا و جواهرات خود را اهدا کردند.»

حاضرم به جنگ بروم
حاج علی عظیمی پیش از اینکه با کمک نقدی به مردم لبنان به میدان بیاید، به فکر این بود که راهی لبنان شود. می‌گوید: «اگر شرایطی فراهم شود حاضرم به جنگ با صهیونیست‌ها بروم. اما به من گفتند تو با این سن و سال نمی‌توانی به میدان جنگ بروی. یاد روزگار دفاع مقدس بودم. البته آن زمان جوان بودم. حالا هم اگر بشود به لبنان بروم، می‌خواهم به جنگ‌زده‌ها به خصوص بچه‌ها رسیدگی کنم.»

حاج علی الگویی برای جوانان شد
بعد از نماز جمعه (۲۷ مهر) که حاج علی عظیمی کمک‌های خود به مردم لبنان را اعلام کرد، برخی دیگر هم تشویق شدند و پا پیش گذاشتند. حاج علی عظیمی کشاورز خیر همدانی می‌گوید: «یکی از اهالی که معلم است یک ماه حقوقش را تقدیم کرد. دیگری ۱۲ میلیون تومان و یکی هم ۵۰ میلیون تومان. یکی کمتر و یکی بیشتر. ما که مویی سفید کرده‌ایم می‌دانیم که کفن جیب ندارد و همه دارایی ما در دنیا می‌ماند. ما هستیم و اعمال‌مان. نیکوکاری را هم باید به جوانتر‌ها یاد بدهیم. نیکوکاری هم برای همه مسلمانان جهان است.» حاج علی آرزو دارد که در هیچ کجای جهان جنگ نباشد.

حجت‌الاسلام رضا مصباح، امام جمعه شهرستان بهار: «مردم این شهرستان در این ۲ هفته در لبیک به ندای رهبر معظم انقلاب، بیش از ۳ میلیارد تومان طلا و پول نقد به جبهه مقاومت کمک کردند.»

منبع: همشهری آنلاین