علیرضا وحیدزاده با اشاره به موضوع تنگ شدن دامنه ارتباطات و انزوا و تک افتادگی اجتماعی، گفت: بهترین راه رسیدن به آرامش تعامل و ارتباط با محیط اطراف است.

 وی افزود: مهم ترین داشته و دارایی ما همین تعامل و ارتباط با محیط اطرافمان است و برای رسیدن به آرامش باید از همین داشته هایمان استفاده کنیم.

 مدیرکل بهزیستی استان کرمان با اشاره به نقش تدبیر و تامل در حل مسائل و مشکلات روز مره زندگی بیان داشت: مسلم است که در فرایند زندگی با مسائل متعددی روبه رو می‌شویم، مسائلی که مدیریت آن نیاز به تامل و تدبر دارد و آنچه مهم است و باعث اختلال در روند ارتباطات و تعاملات بین فردی و خانوادگی ما می‌شود، خودداری از تدبر و تامل خودمان در مدیریت مسائل حادث شده است. 

وی بیان داشت: همیشه بهترین راه و بدترین راه برای مواجهه وجود دارد، اینکه ما کدام راهکار را برای رویارویی با مشکلاتمان انتخاب کنیم به خودمان بستگی دارد.

وحیدزاده با اشاره به اینکه امروز در خانواده‌ها سطح آگاهی و سواد نسبت به گذشته بسیار بالا رفته است، افزود: اما ناسازگاری‌ها نشان می‌دهد که ما از مهارت‌هایی که می‌آموزیم در روابط فردی، بین فردی، خانوادگی و گروهی مان استفاده نمی‌کنیم و این باعث می‌شود که مدیریت رخداد‌ها و حوادث پیش آمده به سادگی از دستمان خارج شود. 

وی گفت: در این تردیدی نیست که دنیای پیچیده‌ی امروز با خود فشار، نگرانی، اضطراب، استرس و... را به همراه دارد، اما این ما هستیم که می‌بایست انتظاراتمان، خواسته هایمان و... را با واقعیت‌های موجود و داشته هایمان تناسب ببخشیم. 

مدیرکل بهزیستی استان کرمان گفت: اگر کمی دقت کنیم می‌بینیم که بسیاری از نگرانی ها، فشارها، اضطراب ها، استرس‌ها و ... در زندگی روزمره و یا تجربه زیسته ما قابل تعدیل است و می‌شود که نباشد، فقط کافی است که ما بین خواسته‌ها و انتظارت و داشته‌ها و واقعیت‌های موجود زندگی فردی، گروهی و اجتماعیمان تناسبی برقرار کنیم تا به آرامش برسیم.

وی با بیان اینکه با این هیجان و فشار درونی، نه تنها به جایی نمی‌رسیم؛ بلکه به خودمان و اطرافیانمان نیز آسیب وارد می‌کنیم، گفت: زندگی میدان اسب دوانی نیست ما در یک محیط اجتماعی چند وجهی و چند سطحی تنها تداوم حیات نمی‌دهیم. ما ناگزیریم تا به همدیگر فکر کنیم و این منوط به این است که سرعتمان را کاهش دهیم تا بتوانیم اطراف و اطرافیانمان را ببینیم و خودمان را در تعامل با آن ها قرار دهیم.