دکتر  شاهین صادقی نسب، مدرس دانشگاه و تحلیگر مسائل سیاسی در گفتگویی با اشاره به سفر دکتر پزشکیان به کشور عراق اظهار داشت: رئیس‌جمهور در سفر سه‌روزه خودشان به کشور دوست و همسایه عراق دیدار‌های بسیار سازنده‌ای داشتند که ان‌شاءالله پربرکت و خیر برای کشورمان باشد.

وی ادامه داد: به‌طورکلی در دنیا تقریباً رسم بر این است که زمانی که رئیس‌جمهور و یا بالاترین مقام انتخابی کشوری بر سرکار می‌آید اولین سفر خارجی خودش را به همسایگان آن کشور اختصاص می‌دهد، در واقع این سیاست توجه به همسایه و همسایگان یک سیاست جهانی است و عقل و منطق قدرتمندی پشت سرش آن است.

صادقی نسب بیان داشت: سیاست توجه به همسایگی تا پیش از دولت مرحوم شهید رئیسی تقریباً متوقف شده بود؛ اما شهید بزرگوار رئیسی و شهید امیر عبداللهیان راه گسترش روابط با همسایگان را مجدد گشودند و اقدام بسیار حسنه‌ای که به نظر می‌رسد در دولت چهاردهم دنبال خواهد شد.

وی سفر به اقلیم کردستان را موردتوجه قرار داد و گفت: این اولین‌بار بود که یک رئیس‌جمهور ایران از اقلیم کردستان به طور رسمی دیدار کرد به‌هرحال کسانی که امروز در اقلیم کردستان در مسند کار هستند در زمان صدام حسین در ایران زندگی می‌کردند و جمهوری اسلامی ایران با آغوش باز از آنها استقبال کرده بود؛ لذا این در حافظه تاریخی عراقی‌ها و اقوام مختلف از کرد‌ها و... همچنان وجود دارد و این احترام درونی که در فیلم‌ها و تصاویر وجود دارد ناشی از همین موضوع است.

کارشناس مسائل سیاسی با بیان این که به‌طورکلی سفر دکتر پزشکیان سفری تاریخی و اثرگذار در آینده روابط ما در منطقه دارد، تصریح کرد: وقتی صحبت از دیپلماسی فعال می‌کنیم؛ یعنی این که شما عرصه را نباید برای دشمنان خالی کنید یک کج‌فهمی غم‌انگیزی در برخی دوره‌ها در کشور ما وجود داشته که ما بر اساس سوء برداشت‌ها و بر اساس تصمیمات غلط و تدبیر‌های اشتباه حضور خودمان را در برخی کشور‌ها بالاخص کشور‌های همسایه کم‌رنگ کردیم.

وی ادامه داد: اتفاقاتی که با عربستان یا در دوره‌های با کردستان عراق یا با امارات افتاد به عبارت ساده‌تر هر جایی که شما عرصه را خالی کنید تبدیل می‌شود به نقطه و هدفی برای دشمن که این اتفاق در سال‌های اخیر افتاد به‌طوری‌که رژیم صهیونیستی نفوذ خودش را در کشور‌های منطقه افزایش داد.

این استاد دانشگاه تأکید کرد: اگر بخواهیم مثال دیگری را ناظر بر همین موضوع بزنیم می‌توانیم به روابط کشورمان با کشور آلمان اشاره کنیم، روابط ما با این کشور از زمان جنگ جهانی تا به امروز روابطی که ما داشتیم همواره فراز و نشیب‌هایی را داشت که این فراز و نشیب‌ها در زمان پس از انقلاب اسلامی هم بوده حالا چه در زمان جنگ به دلیل کمک‌هایی که به عراق می‌کرد برای ما منفور بود چه یک دوره‌هایی بعد از جنگ که رابط حسنه شد با بخشیدن بدهی‌های کشورمان، کمک‌های آلمان به ما انجام داد.

وی ادامه داد: در ابتدای سال ۲۰۰۰ میلای و در آغاز هزاره سوم شاهد سرمایه گذاری شرکت‌های آلمانی در کشورمان بودیم، اما امروز این روابط به قدری تیره شده که مرکز اسلامی کشورمان که یادگار شهید بهشتی بود در این کشور بسته شد.

صادقی نسب ابراز داشت: انتخاب نماینده‌های شایسته‌تر و اتخاذ تصمیمات درست از سوی مسئولان مرکز اسلامی می‌توانست جلوی این اقدام را بگیرد به‌هرحال زمانی که مرکز اسلامی ما در این کشور بسته می‌شود راه برای دشمنان نظام در این کشور باز می‌شود.

وی افزود: ضرورت دارد که در بسیاری از سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها از افراط و بکار گیری افراد افراطی جلوگیری شود چرا که می‌تواند امنیت ملی کشورمان را به خطر بیندازد ما تا قبل از دولت شهید رئیسی تقریباً روابطمان با تمام کشور‌های منطقه به‌شدت تیره‌وتار بود؛ یعنی به‌غیراز کشور عمان که به لحاظ تاریخی همواره دوست ما بوده و تا حدودی قطر اصلاً پایگاهی در کشور‌های عربی و حوزه خلیج‌فارس نداشتیم که هیچ بلکه این کشور‌ها هم همواره ایران را بزرگ‌ترین تهدید خودشان می‌دیدند.

کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: به‌هرحال به‌مانند دولت قبل شاهد هستیم که حضور فعال ایران در کشور‌های منطقه و همسایه در دستور کار قرار گرفته و این نکته بسیار مهمی است ما نیاز به اتحاد‌های همسایگی داریم.

وی افزود: ما به‌شدت نیاز به همراهی و یاری همسایگانمان هستیم و باید بهترین روابط را با آنها داشته باشیم و در عرصه دیپلماسی جهانی هم به دنبال تنش‌زدایی باشیم.

صادقی نسب بر ضرورت اجتناب از بکار بردن عبارت‌های نابجا در عرصه دیپلماسی تأکید کرد و گفت: ما به دنبال تنش‌زدایی هستیم چرا که ایران امروز یک قدرت بزرگ جهانی است و این قدرت بزرگ جهانی در قالب کوچک منطقه‌ای نمی‌گنجد و نیاز به ظهور و بروز جهانی دارد ما این ظهور و بروز جهانی را با دیپلماسی فعال در همه کشور‌ها باید دنبال کنیم حضور ما در اروپا باید خیلی قدرتمندتر باشد به همان اندازه‌ای که در آسیا باید حضور داشته باشیم.

وی با بیان این که دنیا، دنیای قهرکردن نیست، گفت: با حضور فعال و دیپلماسی فعال می‌توانیم حقوق ملت ایران را در جای‌جای دنیا بگیریم البته با همان چارچوب اصلی عزت، حکمت و مصلحت باید پیش برویم.

این استاد دانشگاه افزود: باید از توهم اینکه برخی کشور‌ها می‌توانند برای ما شریک راهبردی و استراتژیک باشند خارج شویم چرا که چنین موضوعاتی را در دنیای دیپلماسی نداریم البته می‌شود این را در قالب برادری‌های اسلامی و منطقه‌ای در حوزه محدود کشور‌های محور مقاومت که قرابت‌های فرهنگی بسیار زیادی با ما دارند، ایجاد کنیم؛ اما با کشور‌هایی که از جنس فرهنگی شما نیستند نمی‌توانید چنین رویکردی داشته باشید.

وی افزود: روابط برادرانه اصلاً در دکترین آنها تعریف نشده، همه چیز اصطلاح «تیت فور تت» است و یک عمل خوب در مقابل عمل خوب دیگر یعنی تعریف رابطه بر همین اساس و بر اساس منافع مشترک است.

کارشناس مسائل سیاسی به اهمیت و ضرورت دیپلماسی عزتمندانه در دولت چهاردهم اشاره کرد و گفت: کشورمان برای توسعه و شکوفایی نیازمند سرمایه‌گذاری‌های خارجی است چرا سرمایه‌هایی که ما در داخل داریم به‌هیچ‌عنوان کفاف نیاز ما برای توسعه را نمی‌دهد و بهترین منبع برای سرمایه‌گذاری خارجی همین کشور‌های دوست و همسایه ما هستند، کشور‌هایی مانند عربستان سعودی و امارات که دلار‌های سرگردانی دارند که در غیبت ما و در عدم حضور ما در این کشور‌ها به‌راحتی نصیب آمریکایی‌ها، اسرائیلی‌ها و انگلیسی‌ها شده در حالی که منابع می‌تواند در کشور ما جذب شده و برای هر دو طرف منشأ خیروبرکت شود.