مرتضی شعبانی مستندساز با اشاره به اهمیت نمایش مستند در تلویزیون گفت: نمایش فیلم‌های مستند در تلویزیون، به دلیل اینکه اکران گسترده‌ای در سینما‌ها یا دیگر ظرفیت‌های نمایشی ندارند، دارای اهمیت بسیار زیادی است. متاسفانه هنوز فرهنگ تماشای مستند و پرداخت پول برای دیدن آن در کشورمان جا نیفتاده و تنها فیلم‌های معدودی توفیق اکران در بخش هنر و تجربه را پیدا می‌کنند. برهمین اساس، تلویزیون نقش به‌سزایی در این زمینه داشته و می‌تواند کمک زیادی به دیده شدن بهتر آثار مستند بکند.

وی ادامه داد: البته معتقدم خود تلویزیون هم نسبت درستی با سینمای مستند پیدا نکرده است؛ به ویژه آنکه برآورد‌های مالی صدا و سیما برای ساخت فیلم مستند، برآورد‌های بسیار پایینی است. این اتفاق در حالی است که برای کار‌های نمایشی یا تولیدات ویژه تاک‌شو بودجه‌های بسیار خوبی در تلویزیون صرف می‌شود. البته منظور من این نیست که برای آن کار‌ها نباید هزینه کرد، بلکه معتقدم در عین توجه به آنها باید نگاه به سینمای مستند و برآورد‌های آن نیز تغییر بکند.

این مستندساز با تاکید بر اینکه اینکه ساخت مستند خوب و درست، هزینه‌بر است، خاطرنشان کرد: علاوه بر موضوعات مالی، باید زمان پخش مناسبی هم به سینمای مستند اختصاص داده شود. متاسفانه اکثر مستند‌ها در ساعات ابتدایی صبح یا حوالی ظهر پخش می‌شوند. وقتی یک فیلم مستند در این زمان پخش می‌شود هیچ بازخوردی نمی‌گیرد و عملا نابود می‌شود.

وی درباره جشنواره تلویزیونی مستند گفت: شبکه مستند، شبکه‌ای تخصصی برای نمایش آثار مستند است و به نظرم به دیده شدن فیلم‌های مستند کمک زیادی کرده است. در این بین، جشنواره تلویزیونی مستند که در این شبکه برگزار می‌شود، اقدام خوبی برای عرضه فیلم‌های مستند است. درست است که ساعت نمایش آثار این جشنواره خوب است و کنداکتور خوبی به آثار راه‌یافته به بخش مسابقه داده می‌شود، اما به نظرم باید برای انتخاب آثار حساسیت و وسواس بیشتری گذاشته شود. در حقیقت نباید نگاه کمی داشت و بگویم ۲۰۰ اثر آمده و خوب است، بلکه باید دید چند اثر خوب آمده است.

او تاکید کرد: به نظرم جشنواره تلویزیونی مستند برای کسانی که می‌خواهند فیلم‌های مستند خوب را در یک بسته ببینند، فرصت خوبی است؛ علاوه براین، جشنواره در بازه‌ای یکی دو ماهه جدیدترین فیلم‌های مستند تولید شده کشور را در کنداکتور خوب و ساعت مناسب به نمایش می‌گذارد.

شعبانی در پایان گفت: در چند سال اخیر، تلویزیون در تولید بسیاری از آثار درجه یک سینمای مستند نقش کم رنگی داشته و بیشتر بهره‌بردار بوده است. تلویزیون باید خودش تولیدکننده مستند‌های درجه یک باشد، نه اینکه از دیگر آثار بهره‌برداری کند.