بالاخره پس از چند ماه شلوغ و پر از بحث و جلسه و دیدارهای مختلف دولت چهاردهم به ریاست مسعود پزشکیان به شکلی کامل و بدون نقص تشکیل شد.

رئیس دولت چهاردهم بر خلاف انتظار‌ها توانست پس از ۲۳ سال رای اعتماد تمامی وزرای خود را از مجلس شورای اسلامی دریافت کند.

آخرین بار در دولت هشتم، رئیس جمهور وقت توانسته بود از مجلس وقت رای اعتماد تمام وزرای خود را بگیرد و دولت خود را بدون وقفه و با اعتماد کامل مجلس وقت شورای اسلامی تشکیل دهد.

در دولت شهید ابراهیم رئیسی از میان وزرای اعلام شده تنها وزیر آموزش و پروش آن دولت نتوانست حد نصاب رای اعتماد مجلس را به دست آورد و دولت سیزدهم تنها  با جای خالی یک وزیر خود را آغاز کرد.

حسن روحانی، اما در دو دولتی که تشکیل داد به ترتیب یک بار و در دوره اول خود (یازدهم) نتوانست برای ۳ وزیر خود در وزارت خانه‌های آموزش و پرورش، علوم فناوری و تحقیقات و ورزش و جوانان از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد کسب کند.

روحانی در ۴ سال دوم خود و در دولت دوازدهم، اما بر خلاف دروه قبل تنها در وزارت نیرو نتوانست مجلس وقت را به دریافت رای اعتماد راضی کند.

محمود احمدی نژاد هم که دولت‌های نهم و دهم را تشکیل داد در هر دو دوره ۴ ساله خود در مرتبه اول نتوانست رای اعتماد برای تمامی وزرای خود را از مجلس شورای اسلامی کسب کند.

احمدی نژاد در دولت نهم از میان تمامی وزرای اعلام شده به مجلس شورای اسلامی در کسب رای اعتماد در وزارت خانه‌های تعاون، رفاه، آموزش و پرورش و نفت شکست خورد.

احمدی نژاد در دوره دوم ریاست جمهوری خود در دولت دهم نیز این بار در کسب رای اعتماد برای ۳ وزیر خود ناموفق بود. وی در آن دوره در وزارت خانه‌های رفاه، نیرو و باز هم آموزش و پرورش در مرتبه اول موفق به کسب رای اعتماد مجلس شورای اسلامی نشد.

مسعود پزشکیان رئیس جمهور کشورمان ۲۱ مرداد، ۱۹ وزیر پیشنهادی را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد. بعد از آن به مدت یک هفته، برنامه‌های وزرای پیشنهادی در جلسات کمیسیون‌های مجلس مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

 جلسات علنی مجلس از ۲۷ مرداد در دو نوبت صبح و بعدازظهر تا روز چهارشنبه ۳۱ مرداد برای بررسی صلاحیت کابینه معرفی شده تشکیل شد و در انتها اتفاقی جالب و شاید تاریخی برای دولت چهاردهم افتاد و تمام وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان با رای اعتماد کامل مجلس به عنوان کابینه دولت چهاردهم انتخاب شدند.