امام باقر علیه السلام فرموده‌اند: «یا فُلانُ، ما یَمنَعُکَ إذا عَرَضَت لَکَ حاجَةٌ أن تَأتِیَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام، فَتُصَلِّیَ عِندَهُ أربَعَ رَکَعاتٍ ثُمَّ تَسأَلَ حاجَتَکَ؟ فَإِنَّ الصَّلاةَ المَفروضَةَ عِندَهُ تَعدِلُ حَجَّةً، وَالصَّلاةَ النّافِلَةَ تَعدِلُ عِندَهُ عُمرَةً»
به نقل از ابن ابى عُمَیرـ: امام باقر علیه السلام به مردى از همراهانشان فرمودند: «اى فلانى! چه چیز، مانع تو مى شود از این که به گاه حاجتمند شدن، به نزد قبر حسین علیه السلام بروى و نزد او چهار رکعت، نماز بخوانى و حاجتت را بخواهى؟ بى تردید، خواندن نماز واجب نزد او، برابر با یک حج است و خواندن نماز نافله نزد او، برابر با یک عمره است».
منبع: تهذیب الأحکام: ج ٦ ص ٧٣ ح ١٤١
