حجتالسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در دانشکده کاربردی دانشگاه هنر درباره نقش دین در تحقق مردمسالاری حقیقی گفت: دین تنها عاملی است که نهتنها آزادی بشر را تضمین میکند، بلکه آزادی بشر را توصیه و توسعه میدهد. دین آزادی را محدود نمیکند، بلکه قدرت استفاده از آزادی را ایجاد میکند. دین میخواهد انسان را به آزادی برساند. راهش این است که هیچ دستور تحمیلی ندارد.
حجتالسلام پناهیان ادامه داد: به طبیعت نمیتوان زور گفت. انسان باید در خدمت طبیعت باشد. کائنات و دین هم در خدمت طبیعت انسان است. پیامبران هم با طبیعت انسان کار میکردند. امام حسین (ع) عمداً میخواست با طبیعت مردم کوفه آشنا شود. امام حسن (ع) هم با طبیعت مردم مواجه شد.
این استاد حوزه با بیان اینکه شنیدید میگویند دین با دموکراسی از نوع غربی و حقوق بشری موافق نیست؟ افزود: ممکن است شما بگویید دین با دموکراسی غربی موافق است و نمونهاش را در جامعه خودمان شاهدیم. در جامعه ما مردمسالاری با دموکراسی فرق میکند. اگرچه متاسفانه این دو شبیه هم هستند، اما با چنگ و دندان تلاش میکنیم شبیه هم نشود. چون دموکراسی حرف توی دهان مردم میگذارد. اما اسلام میگوید بگذارید مردم حرف خودشان را بگویند.
به گفته وی، آقای دکتر شریعتی قبل انقلاب یک نکتهای را فهمیده بود، که کل دموکراسیپرستهای بعد از انقلاب نفهمیدند! تازه ایشان در جامعه دموکراتیک زندگی نمیکرد، اما چند کشور را دیده و مطالعه کرده بود. ایشان میگفت من به نوعی از دموکراسی معتقدم، که مردم بتوانند رهبر دموکراسی متعهد را انتخاب کنند، ولی نتوانند او را عزل کنند. چراکه وقتی مردم رهبر دموکراسی متعهد را انتخاب کردند، زر و زور و تزویر این رهبر را در ذهن مردم خراب میکند. حال اگر مردم بگویند از این رهبری ناراضی هستیم، رایشان اصیل نیست.
حجتالسلام پناهیان افزود: بعضیها هرچند وقت یکبار تب رفراندوم میگیرند. شما اول تضمین کن آن حرفی که مردم میزنند، حقیقت دل مردم است، هر روز رفراندوم برگزار کن. ما چقدر بدبختی میکشیم تا انتخاباتمان شبیه غربیها نشود. در امریکا میگویند هر دفعه صهیونیستها برای یک نامزد بیشتر هزینه کنند، آن نامزد رای میآورد. در حالی که مردم ضد هیئت حاکم سرمایهداران هستند. پس اسلام با مردمسالاری موافق است؛ ولی مردمسالاری که حقیقی باشد.
به گفته این سخنران، بعضیها میگویند اسلام مردمسالاری را قبول ندارد. اگر مبنا مردمسالاری باشد، یزید در کوفه ۳۰ هزارتا رای و امام حسین (ع) هفتادتا رای داشت. امام حسین (ع) باید به رای اکثریت تسلیم میشد. باید گفت که آن رای حقیقی نبود. یزید با ایجاد ترس و کشت و کشتار آن تعداد رای جمع کرد. آن آراء رای حقیقی مردم نبود. پس اسلام با مردمسالاری حقیقی موافق است. امام حسین (ع) اجازه داد تا طبیعت ترس مردم رو بیاید. آنجا دموکراسی به معنای حقیقی کلمه برقرار نبود. کار دین همین است طبیعتها را رو میکند.
خبرنگار: نفیسه خلیلی