امام خمینی (رحمت الله علیه) ۳۰ شهریـور ۱۲۸۱ هجرى شمسى در شهرستان خمین از توابع استان مرکزى دیده به جهان گشود و در ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ هجری شمسی رحلت کردند.
امام راحل پس از درگذشت حضرت آیت الله بروجردی به مخالفت با سیاستهای طاغوت برخاست و در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و در تهران زندانی شد.
وی پس از مدتی از زندان آزاد و به شهر مقدس قم مراجعت کرد و در قضیه تصویب کاپیتولاسیون (مصونیت مجرمان آمریکایی در ایران) با سخنرانی مهم و آتشین در مسجد اعظم قم دستگیر و به ترکیه و سپس عراق تبعید شد.
بیشتر بخوانید
امام خمینی در سالهای اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با رژیم پهلوی را بر عهده داشت و در سال ۱۳۵۷ به دلیل هماهنگی که بین رژیم پهلوی و رژیم بعث عراق رخ داد، از عراق خارج و به پاریس عزیمت کرد که مبارزات سیاسی و انقلاب هم وارد مرحله اساسی شد.
انعکاس سخنان وی پس از اقامت در پاریس در رسانههای غربی، رژیم پهلوی را به ضعف و انزوا کشاند و خروج شاه و خانواده سلطنتی را از ایران به دنبال داشت.
با مراجعت امام خمینی (ره) به ایران در ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷، مردم ایران پس از گذشت چند روز در ۲۲ بهمن همان سال پیروزی انقلاب اسلامی را جشن گرفتند.
رژیم سلطنتی پس از حکومت ۵۷ ساله به پایان رسید و امام (ره) با آرا قاطع مردم ایران از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ رهبری انقلاب را بر عهده داشت.
امام خمینی (ره) از بزرگترین پایه گذاران بیداری اسلامی در جهان است؛ مسیری که بسیاری از کشورهای اسلامی با الگو گرفتن از ابعاد فکری و انقلابی امام (ره) در قیام علیه دشمنان و ستمگران به پا خواستند و جنبشهای اسلامی را به وجود آوردند.