ابراهیم نوری بیان کرد: صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی یا ملاصدرا و صدرالمتألهین حکیم متأله و فیلسوف ایرانی سده یازدهم هجری قمری و بنیانگذار حکمت متعالیه است کارهای او را میتوان نمایشدهنده نوعی تلفیق از هزار سال تفکر و اندیشه اسلامی پیش از زمان او بهحساب آورد.
وی افزود: بسیاری از مراکز علمی در شهرهای ایران و جهان و نام برخی از خیابان و شهرها همچون شیراز، تهران، مشهد، اصفهان، قزوین و یزد به نام این فیلسوف است.
دانشیار فلسفه دانشگاه تصریح کرد: مرحوم آشتیانی از شخصیتی به نام گوبیرو یاد میکند که در زمان قاجاریه به ایران مسافرت کردند این شخص درباره ایران کتابهای متعددی تألیف کردند و از شهرت ملاصدرا هم یاد میکنند؛ ولی داوری که در مورد ملاصدرا دارد داوری درستی نیست.
وی ادامه داد: از نظر آشتیانی ملاصدرا یک مخترع و مبدع نیست؛ بلکه فقط احیاکننده حکمت معظم شرقی و نبوغ است که توانست آن را به صورتی که مورد پذیرش عموم مردم قرار بگیرد در آورد.
نوری عنوان کرد: در جای دیگر مرحوم آشتیانی از علامه اقبال پاکستانی یاد میکند که در رسالهای که درباره ملاصدرا نوشته برخی از مهمترین ابتکارات ملاصدرا را بیان کرد.
وی گفت: ملاصدرا در فلسفه هم ابتکاراتی داشته اما استدلال قابلملاحظهای برای آن نیاوردهاند؛ یکی از مسائلی که ملاصدرا به اثبات آن نائل شده بحث اصالت وجود است.
این دانشیار فلسفه دانشگاه عنوان کرد: بحث اصالت وجود یا اصالت بحثی است که در زمان ملاصدرا به شکل مسئله مطرح شد و به دلایل متعددی ملاصدرا بحث اصالت وجود را مطرح میکند. این مسئله یعنی اصالت وجود از مباحث تخصصی فلسفه است؛ یعنی مراد ملاصدرا این است که آن چیزی که بتن واقعیت را تشکیل میدهد همان وجود است.
وی در پایان گفت: یکی دیگر از دیدگاه های ویژه ملاصدرا در بحث معاد جسمانی و تجرد خیال است که ملاصدرا به اثبات تجرد خیال میپردازد و پس از اثبات تجرد خیال، معاد جسمانی را هم به اثبات میرساند.