حسین ریگی با فیلم سینمایی «میرو» در نخستین جشنواره فیلم اقوام ایرانی حضور دارد. سودابه بیضایی، امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی، مهدی دینمحمدپور و جمعی از هنرمندان بومی استان سیستان و بلوچستان بازیگران این فیلم هستند.
حسین ریگی درباره پرداختن به سیستان و بلوچستان در فیلمهای سینمایی گفت: جدیداً سیستان و بلوچستان خیلی مورد توجه قرار گرفته و به دلیل اتفاقاتی که در سالهای گذشته افتاده است و مشکلاتی که به وجود آمد، مردم زیادی آنجا را شناختهاند، اما من از سال ۱۳۷۴ که در سینمای جوان فیلمسازی را آغاز کردم با خودم عهد کردم اگر روزی توانستم وارد عرصه سینمای حرفهای شوم به سیستان و بلوچستان نگاه کنم. من بیش از ۲۰ فیلم کوتاه، مستند، داستانی و انیمیشن کار کردم و همه آنها به این استان ربط دارد.
او با بیان این که سینمای ایران به سیستان و بلوچستان بدهکار است، افزود: فیلمسازانی که بومی آنجا هستند قاعدتاً عمیقتر به قصه نگاه میکنند و نگاه نمایشی و سطحی ندارند. در دو سه سال اخیر چند فیلم یا سریال ساخته شده که نگاه توریستی دارد، اما من سعی کردم در فیلمهایم از نگاه توریستی دور باشم و بیشتر به فرهنگ و هنر و ریشههای سیستان و بلوچستان بپردازم. قاعدتاً اگر به ریشهها پرداخته شود فیلم میتواند ماندگار شود و در طول زمان حرف خود را بگوید، اما اگر فقط نگاه ظاهری به این استان داشته باشیم قطعاً فیلم تاریخ مصرفدار میشود.
او درباره شرایط فیلمسازی در این استان گفت: عدهای از مدیران گمان میکنند به دلیل پایین بودن هزینهها در سیستان و بلوچستان ساخت فیلم هم کم هزینه میشود، اما ساخت فیلم در استانهای غیر از تهران باعث میشود هزینهها چند برابر شود و هزینه هواپیما، رفت و آمد، هتل و... باعث میشود افزایش هزینهها میشود.
ریگی درباره فیلم «میرو» گفت: این سومین فیلم سینمایی من است که باز هم در بستر سیستان و بلوچستان ساخته شده است و نگاهی به دفاع مقدس هم دارد. فیلم درباره پسربچهای است که میخواهد نشان دهد بزرگ شده است. مادر در فیلمهای من نمادی از سرزمین است و این نوجوان میخواهد خود را به سرزمینش نشان دهد.
این فیلمساز افزود: هر سه فیلمی که ساختم در حوزه کودک و نوجوان است و به نوعی به دوران کودکی و نوجوانی خودم و اتفاقاتی که افتاده است برمیگردد. ما در آن شرایط جنگیدیم تا بتوانیم خودمان را ثابت کنیم و همین الان هم بعد از ساخت آثار سینمایی و جوایزی که در حوزههای مختلف گرفتم باز هم باید خودم را به عنوان یک فیلمساز که در فضای بومی کار میکند ثابت کنم. این جنگندگی از بدو تولد تا بزرگسالی با یک سیستان و بلوچستانی هست و من هم در همه فیلمهایم این را نشان دادهام.
او با اشاره به مشکلات فیلمهای اقوام گفت: گیشه قاتل فیلمهای کودک و نوجوان و فیلمهای بومی و اقوام است، به دلیل این که مردم دوست دارند فیلمهای اجتماعی و طنز ببینند. این اشکالی ندارد، اما باید مثل سالیان گذشته سینماهای مخصوص برای فیلمهای کودک و نوجوان یا بومی باشد و حمایتهایی از این دو بخش فیلمسازی بشود. این نگرانی در فیلمسازان وجود دارد که آیا فیلمشان حمایت میشود و آیا فروش میکند. متاسفانه نگاه بعضی از مسئولین رسانهها و مردم این است که فیلم، چون اکران نشده یا نفروخته است فیلم خوبی نیست و این برای من فیلمساز ترسناک است.
ریگی ادامه داد: سینماداران فیلمهای کودک و فیلمهای اقوام را اکران نمیکنند، زیرا فیلمی را انتخاب میکنند که فروش آن تضمین شده باشد، پس باید مسئولان فکری برای این نوع سینما بکنند، چون اگر چنین نباشد من به عنوان کسی که تخصصی فیلم کودک و نوجوان و فیلم اقوام میسازم دیگر نمیتوانم این کار را ادامه دهم و مجبور هستم به سراغ ژانرهای دیگر بروم تا بتوانم خود را در این سینما نگه دارم.
او درباره فواید برگزاری جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی گفت: برگزاری این جشنواره میتواند باعث دو اتفاق شود، یکی این که انسجام ملی به وجود آورد که اقوام ایرانی در کنار هم بر پرده نقرهای دیده شوند و دوم این که شاید بتواند فضایی ایجاد کند و به مسئولین و مدیران سینمایی پیشنهاد دهد چه کار کنند که فیلمسازان اقوام حمایت شوند و به دلیل نگرانی برای دوام آوردن در سینمای ایران، به سراغ موضوعهای دیگر نروند.
نخستین دوره جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی توسط بنیاد ایرانشناسی و موسسه فرهنگی هنری فصل هنر با شعار «اقوام، ریشه ایرانزمین»، ۲۶ تا ۳۰ اردیبهشت در پردیس سینمایی باغ کتاب برگزار میشود.
این رویداد سینمایی در بخشهای رقابتی شامل فیلمهای بلند سینمایی، فیلمهای کوتاه داستانی، انیمیشن، مستند، نماهنگ و فیلمنامه منطبق با موضوع جشنواره برگزار میشود که گستره زیستبوم، آیینهای فرهنگی و مذهبی، سبک زندگی، آداب و رسوم و سنن اقوام ایرانی، تاریخ اقوام، میراث فرهنگی ملموس و ناملموس و ظرفیتهای گردشگری را در برمیگیرد.