در چارچوب دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا، تیم‌های رئال مادرید و بایرن مونیخ در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به مصاف هم رفتند که در نهایت رئال با کامبک لحظات پایانی از شکست پیروزی ساخت و با برد دو بر یک به فینال رسید.

این مسابقه حساس در نیمه نخست با چند موقعیت همراه بود که مهمترین آن، برخورد شوت وینیسیوس به تیرک دروازه بود که در برگشت نیز رودریگو به شکل عجیبی آن را از دست داد تا ۴۵ دقیقه ابتدایی با تساوی بدون گل به پایان برسد و همه چیز به نیمه دوم کشیده شود.

در نیمه دوم هم هر دو تیم موقعیت‌هایی داشتند. به خصوص رئال مادرید که با واکنش‌های تماشایی مانوئل نویر در چند موقعیت ناکام ماند تا اینکه دقیقه ۶۸ آلفونسو دیویس بازیکن کانادایی بایرن که از دقیقه ۲۷ با مصدومیت گنبری وارد زمین شده بود، با نفوذ از سمت چپ به داخل محوطه جریمه، توپ را روی پای راستش آورد و با شوتی مهار نشدنی با پای غیر تخصصی دروازه رئال را باز کرد.

رئال مادرید که با این نتیجه باید با رویای فینال خداحافظی می‌کرد فشار روی دروازه حریف را به حداکثر رساند تا راهی برای رسیدن به حداقل گل تساوی را پیدا کرده و بازی به وقت اضافه کشیده شود. آنچلوتی هم با تعویض هایش و به زمین فرستادن مودریچ، دیاز و به خصوص خوسلو سعی در تغییر جریان بازی داشت. بعد از اینکه بایرن در دقیقه ۸۲ به تیرک رئال کوبید، رئال دوباره روی دروازه حریف فشار آورد تا اینکه دقیقه ۸۸ گل تساوی به ثمر رسید.   مانوئل نویر که تا قبل از این گل ستاره بایرن بود، ناگهان پاشنه آشیل تیمش شد و شوت وینیسیوس جونیور، هنگام مهار از آغوشش بیرون آمد و خوسلوی فرصت طلب گل نخست رئال را به ثمر رساند.

پس از اینکه داور ۹ دقیقه وقت اضافه را اعلام کرد، رئال وارد محوطه جریمه بایرن شده و ناچو توپ را از گوشه محوطه به آنتونیو رودیگر رساند که این مدافع آلمانی با پاس عرضی توپ را به خوسلو رساند و او یکبار دیگر با ضربه پای راست دروازه نویر را باز کرد.  این گل ابتدا آفساید اعلام شد، اما پس از بررسی سیستم کمک داور ویدیویی مشخص شد خوسلو زمان ارسال توپ، عقب‌تر از توپ بود تا گل صحیح اعلام و ورزشگاه منفجر شود.

تلاش بایرن در ۱۵ دقیقه وقت تلف شده این مسابقه ثمری نداشت تا رئال با پیروزی دو بر یک در این بازی و سه بر دو در مجموع دو بازی رفت و برگشت، حریف دورتموند در فینال ویمبلی لندن شود.