انسان با نیت عمل صواب وبدون توانایی در عمل هم می تواند برای
خود ثواب بنویسد وباهمین صرف نیت خود را بهشتی نماید.
مثلا بگوید خدایا اگر توانایی اقتصادی داشتم موسسات خیریه
می ساختم.
اگر صاحب مقام بودم در بر پایی قسط وعدل به جد ،جهد وتلاش
می کردم.
اگر صاحب منزلت بودم وقربی در خلق برایم ایجاد می کردی،
توجه مردم را به سوی تو جلب می کردم.
همه ی این ها اگر به ذهن انسان بیاید وتصمیم بر تبدیل نمودن آن به فعل نماید وبه صورت آرزو باشد به همان اندازه خداوند برای او
محسوب می کند،
پس چه بهتر که آرزوهایمان را وسعت بدهیم،که دست رحمانیت خداوند از همه چیز بالاتر است.
خود ثواب بنویسد وباهمین صرف نیت خود را بهشتی نماید.
مثلا بگوید خدایا اگر توانایی اقتصادی داشتم موسسات خیریه
می ساختم.
اگر صاحب مقام بودم در بر پایی قسط وعدل به جد ،جهد وتلاش
می کردم.
اگر صاحب منزلت بودم وقربی در خلق برایم ایجاد می کردی،
توجه مردم را به سوی تو جلب می کردم.
همه ی این ها اگر به ذهن انسان بیاید وتصمیم بر تبدیل نمودن آن به فعل نماید وبه صورت آرزو باشد به همان اندازه خداوند برای او
محسوب می کند،
پس چه بهتر که آرزوهایمان را وسعت بدهیم،که دست رحمانیت خداوند از همه چیز بالاتر است.