محسن هجری نویسنده و پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که کودکان ایرانی تا چه اندازه با رسانه سینما آشنایی و ارتباط دارند، گفت: «واقعیت این است که سینما کارکرد گذشته خود را در میان مخاطبان کودک ندارد. از یک سو تولید فیلمهای مناسب کودکان نرخ رشد پایینی دارد و از سوی دیگر سایر رسانههای تصویری از جمله تلویزیون، ماهواره و مولتی مدیاها یا چند رسانه ایها مانند گوشیهای همراه، نیاز کودکان به رسانههای تصویری را در سطحی گسترده پاسخ میدهند.»
این پژوهشگر با اشاره به مشکلات گسترده اقتصادی و معیشتی در جامعه افزود: «حتی اگر به فرض سینمای کودک دارای تولید متنوعی هم میبود، بسیاری از خانوادهها در شرایط کنونی، امکان استفاده از سینما را نداشتند. چون از یک سو والدین درگیر مسائل کاری و اقتصادی خود هستند و از سوی دیگر هزینه رفتن به سینما به ویژه در کلانشهرها، برای خانوادههای طبقه متوسط گران تمام میشود، تا چه رسد به اقشار فرودست اجتماعی که حتی در تهیه مایحتاج ضروری خود درمانده شده اند.»
نویسنده رمان اقلیم هشتم با بیان تاثیر سینما در رشد و دگرگونیهای فکری کودکان گفت: «تاثیر رسانههای تصویری در رساندن پیامها به مخاطبان کودک، غیرقابل انکار است و تاثیرش به مراتب از رسانههای شنیداری یا خواندنی مانند کتاب و نشریه بیشتر است. چرا که در تصویر نیاز مخاطب به مفاهیم انتزاعی و توصیفی کم شده و یک نوع ارتباط مستقیم با سوژهی مورد نظر برقرار میشود. به همین دلیل با یک فیلم کوتاه میتوان پیامهای موجود در یک متن طولانی را به مخاطبان کودک منتقل کرد، به گونهای که در حافظهی بلندمدت آنها ماندگار شود.»
نویسنده رمان چشم عقاب در پاسخ به این که با چه شیوههایی میتوان ارتباط میان سینما وکودکان را تقویت کرد، گفت: «با توجه به مشکلات اقتصادی خانواده ها، به نظر میرسد نهاد آموزش و پرورش این امکان را دارد که با استفاده از سالنهای کوچک، فیلمهای مناسب برای کودکان را در فضای مدارس به نمایش بگذارد. بودن آموزگاران و مربیان در کنار کودکان باعث میشود که فهم پیامهای موجود در یک فیلم برای آنها آسانتر شود. مضاف بر این که تجربههای آموزشی و پرورشی نشان میدهند که ذهن تحلیلی کودکان در میان گروه همسال و در فضای جمعی، کارکرد بهتری پیدا میکند.»
هجری در پایان افزود: «واقعیت این است که نیاز کودکان به مفاهیم تصویری را اگر در فضای جمعی سینما پاسخ ندهیم، با توجه به حضور گسترده رسانههای دیگر، این گروه سنی از مخاطبان به سراغ مولتی مدیا یا ماهواره خواهد رفت، بی آن که از پیامدهای دقیق آنها در تحولات فکری کودکان آگاه باشیم.»