محمد کریمی که سال ۲۰۱۸ همراه با امیرحسین زارع موفق به کسب نشان نقره المپیک جوانان در بوینس‌آیرس شد، درباره چرایی فاصله گرفتنش از کشتی در این سال‌ها گفت: زمانی که به آرژانتین رفتم رباط صلیبی‌ام حدود ۳۰-۴۰ درصد پارگی داشت. بعد از مسابقات پارگی بیشتر شد و به حدود ۶۰ درصد رسید. همان وقت مدارک پزشکی‌ام را برای فدراسیون فرستادم و طول درمان ۳-۴ ماه عنوان شد. باید کار فیزیوتراپی می‌کردم. مدارکم را تحویل رضا لایق (دبیر وقت فدراسیون کشتی) دادم و موضوع را با آقای غلامرضا محمدی سرمربی وقت تیم ملی نوجوانان درمیان گذاشتم که او هم گفت به کار درمانت برس.

وی ادامه داد: در روز‌هایی که دوره نقاهت را پشت سر می‌گذاشتم، انتخابی تیم ملی جوانان برگزار شد. تازه تمرین را شروع کرده بودم و خواستم به من هم سهمیه بدهند که در اردو حاضر شوم، اما این اتفاق نیفتاد، در حالی که مدارک پزشکی من موجود و غیبتم در مسابقات موجه بود. سال بعد انتخابی تیم ملی جوانان در نور برگزار شد و اول شدم. در فینال عرفان الهی را در ۷۰ کیلوگرم بردم، اما به دلیل شیوع کرونا مسابقات جهانی جوانان برگزار نشد. همان بچه‌های جوان را بعداً در قالب بزرگسالان به اردوی تیم ملی دعوت کردند، اما از من دعوت نشد.

نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۸ جوانان با تأکید بر اینکه بار‌ها برای بازگشت به کورس تلاش کرده، گفت: سال بعد خواستم در لیگ کشتی بگیرم، اما مشکلاتی پیش آمد که به من کشتی نرسید. این با وجودی بود که ۶ ماه تمرین مستمر داشتم. بعداً انتخابی تیم ملی جوانان در تهران برگزار شد و بار دیگر با عرفان الهی کشتی گرفتم. فیلم این مسابقه را دارم، کشتی را برده بودم، اما داور اشتباه کرد. زمانی که اعتراض کردم، گفتند تو را در ۷۴ کیلوگرم به جهانی می‌بریم و عرفان را در ۷۰ کیلو، اما این اتفاق هم نیفتاد. یکی دو اردو دعوتم کردند و بعد دیگر دعوتی از من نشد. امسال در لیگ دسته یک یکی دو کشتی برای تیم سیرجان گرفتم. به دلیل دور بودن از تمرین منظم و اردو، مهره ۳-۴ کمرم بیرون زد.

دارنده مدال برنز جوانان جهان در سال ۲۰۱۷ درخصوص اینکه امیرحسین زارع توانست از جمع کشتی‌گیرانی که به المپیک جوانان رفتند، راه خود را در تیم ملی بزرگسالان باز کند و چرا او نتوانست، اظهار داشت: یکسری از این بچه‌ها از چند سال قبل با همین کادرفنی بودند و به آن‌ها فرصت داده شد، چون مربیان از آن‌ها شناخت کامل داشتند، ولی به من حتی یک فرصت هم داده نشد. آقا غلام (محمدی) مرا به هر مسابقه‌ای برد، اگر اول نشدم، دوم یا سوم شدم. امیرحسین زارع متوالی در اردو‌ها و مسابقات بود و کارش را محکم ادامه داد. آن زمان در تیم ملی پرویز هادی، یدالله محبی، امین طاهری و ... هم بودند، اما به امیرحسین هم بها داده شد. قبل از المپیک توکیو، من، امیرمحمد یزدانی و امیرحسین زارع هم اتاقی بودیم، برای امیرمحمد با مرتضی قیاسی تمرین و مسابقه گذاشتند، به بقیه بها داده شد، اما من را نمی‌شناختند. تیم به مسابقات اوکراین اعزام شد، فقط یک ۷۰ کیلو بردند، که اگر من را هم اعزام می‌کردند شاید این نقطه شروع دوباره من می‌شد. به هرشکل من از کورس عقب ماندم.

این کشتی‌گیر ۲۲ ساله آملی اضافه کرد: امسال زمانی که محسن کاوه تیمش را به آمل آورد و تمرین داد، من هم سر تمرینات حاضر شدم. گفتم انتظار ندارم من را امسال یا سال بعد به مسابقه جهانی ببرید، اما همین که در تمرینات باشم برایم خوب است. به من گفتند از لیگ دسته یک شروع کن، این کار را کردم در حالی که تمرین خوبی نداشتم، چون به خاطر تیمم فشار آوردم کمرم آسیب دید. خیلی از خوب‌ها را از جمله امیرحسین مقصودی، زرودی و... بردم، فکر می‌کردم شانس حضور در مسابقات امید‌های جهان را پیدا کنم، اما باز کادرفنی عوض شد و فرصتی به من داده نشد.

کریمی درباره اینکه این روز‌ها زندگی‌اش را چطور می‌گذراند، گفت: پدرم مغازه لوازم خانگی دارد و من هم او را کمک می‌کنم. در کنارش دانشجو هم هستم.

منبع : تسنیم