محمود طغرایی رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی گفت: غار مغان در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر مشهد و در میان دره‌های ارتفاعات شمالی بینالود مشرف به روستای مغان قرار گرفته است.
او افزود: دهانه این غار رو به شمال بوده و فاصله آن تا روستای مغان که در شمال آن قرار گرفته، بیشتر از ۲ کیلومتر است که به واسطه جاده فرعی به روستا منتهی می‌شود.
رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی ادامه داد: به دلیل مجاورت این غار با روستای مغان به غار مغان معروف شده است.
طغرایی با توجه به وجود دست افزار‌های سنگی در میان مواد فرهنگی گردآوری شده از سطح جلویی غار، می‌توان گاه نگاری و دیرینگی استفاده از این غار را تا دوره پارینه سنگی میانی پیش‌بینی کرد.
او تصریح کرد: علاوه بر این مجموعه‌ای از سفالینه‌های تاریخی نیز در این غار گردآوری شد که با توجه به نوع تکنیک‌ها و نقوش بکار رفته در ساخت سفال‌ها می‌توان دیرینگی آن‌ها را به اواخر دوران ساسانی و قرون میانی و متاخر دوره اسلامی در نظر گرفت.
رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی تاکید کرد: غار مغان به عنوان یک غار منحصر به فرد پارینه سنگی در شهرستان طرقبه و شاندیز اطلاعات دقیقی در ارتباط با ویژگی‌های فرهنگی صنایع سنگی دوران پارینه سنگی میانی شمال شرق منطقه و جنبه‌های گوناگون آن ارائه می‌دهد.
طغرایی اظهار کرد: با توجه به ابعاد کلی غار مغان، می‌توان این اثر را نوعی مامن و پناهگاه غاری دانست که در طول دوران «پلیستوسن» (Pleistocene) و همچنین دوران متاخرتر تاریخی و اسلامی توسط گروه‌های مختلف انسانی مورد استفاده قرار گرفته است.
