محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی در نشست حمل‌ونقل و توسعه اقتصادی گفت: خدا من را نبخشد اگر حرف سیاسی بزنم. من دارم بحث مدیریتی و فنی می‌کنم. کار نشدنی نداریم. کار برزمین‌مانده یعنی یا ارادۀ انجام آن وجود ندارد یا فهمش وجود ندارد. مگر همه نمی‌دانیم استهلاکمان بیشتر از سرمایه‌گذاری‌مان است. مگر نمی‌بینیم ده سال است کیک اقتصاد دارد کوچک‌تر می‌شود؟ همۀ ما می‌دانیم که در هر سال چندین میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج می‌شود. یا ندانم‌کاری ما در سیاست‌گذاری است، یا اشکال در بخش خصوصی است. عامل سومی که وجود ندارد. نیازمند به فهم مشترکیم. 

وی ادامه داد: از هشت بندی که دربارۀ مسائل حوزۀ حمل‌ونقل در جلسه مطرح شد، حداقل سه بند آن در برنامۀ هفتم دیده شده است، اما اینکه اجرا می‌شود یا خیر و سرنوشت آن همانند قانون هوای پاک می‌شود اطلاعی ندارم.

رئیس مجلس اظهار کرد: زمانی که در نیروی انتظامی خدمت می‌کردم، با اینکه مسئولیت هوای پاک با ما نبود، طرح جامع و کامل حل آلودگی هوا را تقدیم دولت وقت کردم. بررسی‌های ما نشان داد ۸۰ درصد آلودگی‌ها به‌خاطر وسایل متحرک در شهرهاست. ثابت کردیم دلیل آلودگی این است. این طرح را در دولت بعدی نیز اصلاح و تقدیم کردیم. پیشنهاد دادیم این آلودگی قابل حل است، بیاید باهم آن را حل کنیم بلکه نفع مستقیم مردم از کاهش مصرف است.

قالیباف اظهار کرد: مردمی که در خانه نشسته‌اند، اگر ببینند بخشی از منفعت کاهش مصرف یک متر مکعب گاز در هفته سوم آذر به جیب خودش می‌رود و به سود خودش تمام می‌شود، احساس می‌کند در این منفعت شریک است. منفعت شخصی و منفعت ملی فرد گره می‌خورد. بحث از گران‌سازی نیست. بحث از این سرمایه‌ای است که دارد از بین می‌رود و باید جلوی آن را گرفت. این غلط است؟ مشکل است؟ قابل‌اجرا نیست؟

وی ادامه داد: براساس سیاست‌های کلی، باید در حوزۀ اقتصاد رشد ۸ درصدی داشته باشیم و تورم را تک رقمی کنیم. هنگام بررسی لایحۀ برنامۀ هفتم، به دولت محترم و شورای محترم نگهبان تأکید کردم حتماً سقف سرمایه‌گذاری هم داریم. حداقل یک برآوردی از این سقف داشته باشیم که به مباحث پوچ گرفتار نشویم و بگوییم فلان تبصره هفتادوپنجی هست یا نه.

رئیس مجلس اظهار کرد: برای رشد اقتصادی ۲.۸ درصد از محل رشد بهره‌وری پیش‌بینی شده است. مثالی ملی بزنم. ما اگر برای محاسبه همۀ گازوئیل و فرآورده‌ها و میعانات گازی را تبدیل به بشکۀ نفت کنیم، روزانه ۳.۵ میلیون بشکه نفت هدر می‌دهیم. با قیمت بشکه‌ای ۸۵ دلار حساب کنیم، سالانه بالای ۱۰۰ میلیارد دلار در سال خواهد شد. تحریم به ما ظلم می‌کند، چرا خودمان به خودمان ظلم می‌کنیم؟ این پول در یک قدمی ماست.

وی گفت: نگوییم ثابت نگاه‌داشتن قیمت‌ها اشکال ماست. شاید این اشکال هم باشد، اما راه بهینه‌سازی سوخت بالابردن قیمت‌ها نیست. راه‌های دیگری وجود دارد. وقتی این سرمایه از بین می‌رود، این سرمایه توسط مردم و دولت و بخش خصوصی باید بهینه شود. اگر همه از آن بهره ببریم، این ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایۀ ملی ما می‌شود.