آیت الله سید محمد مهدی میرباقری درمورد تغییر ترازوی جامعه بیان کرد: همه‌ی ما یک ترازو‌هایی داریم و هر کاری می‌خواهیم انجام دهیم داخل کفه‌ی ترازو می‌گذاریم. از کارکوچک گرفته تا کار بزرگ. یک لقمه نان می‌خواهیم در دهانمان بگذاریم، یک جرعه آب بیاشامیم، محاسبه می‌کنیم که ضرر دارد، نفع دارد یا نه؟! 

او ادامه داد: فرد مومنی است و در ماه مبارک رمضان تشنه است لیوان آب را کنار می‌زند و نمی‌خورد! با وجود این که گرسنه است دست به طعام نمی‌زند. این ترازوی ماست. آخر کار یک ترازویی داریم که سبک سنگین می‌کند، می‌سنجد، وزن می‌کند و می‌گوید این کار بد است؛ خوب است، انجام بده؛ انجام نده. 

وی افزود: خداوند متعال، اصل این ترازو را در فطرت ما گذاشته اند و انبیاء الهی می‌آیند و این بذر را شکوفا می کنند.این دفینه‌ها بارور می شوند و آن وقت، گاهی عقل اجتماع تحت تصرف شیطان قرار می‌گیرد و بعد می‌بینید که این ترازو را واژگون می‌کند و وقتی می‌خواهد وزن کند برعکس وزن می‌کند. یک موقعی ترازو سالم است و وقتی انسان می خواهد در کفه‌ی ترازو لقمه را در دهانش بگذارد متوجه می‌شود که بد است، ولی نفْسش بر او غلبه می‌کند و این معصیت را انجام می‌دهد و این قابل اصلاح و مسیرش به سوی توبه باز است و این جامعه ممکن است که روی سعادت را ببیند و این انسان ممکن است که به مسیر مستقیم بازگردد. چون هنوز ترازویش استوار است. اما یک موقعی، ترازوی جامعه را عوض می‌کنند و به اصطلاح امروز، زیباشناسی انسان‌ها عوض می‌شود؛ به طوری که خوبی‌ها بدی می‌شوند و بدی‌ها خوبی می‌شوند. شرافت‌ها ضد شرافت می‌شوند و پستی‌ها شرافت می‌شوند. این مرحله‌ی اقامه است.

این سخنران مذهبی درمورد مرحله اقامه تصریح کرد: این همان مرحله‌ای است که در آن، وجود مقدس حضرت خاتم الانبیاء (ص) به سلمان فرمودند یک دورانی پیش می‌آید مردم امر به معروف و نهی از منکر نمی‌کنند. سلمان تعجب کرد. فرمودند: خوشان مرتکب می‌شوند. او تعجب کرد. فرمودند که از این بالاتر این است که معروف، منکر می‌شود؛ منکر، معروف می‌شود. 

یک دستگاه‌هایی در عالم است که تلاششان این است که آن چه انبیاء به عنوان معروف معرفی کردند، منکر بشود و آن چه که به عنوان منکر معرفی کردند، معروف بشود. از عمل شروع می‌کنند تا به صفات می‌رسد و اصلاً پوشش و چادر ضد شرافت می‌شود و بعضی می‌گویند اخلاق متناسب با رشد تکنولوژی باید تغییر کند و متناسب با پیشرفت اجتماعی اخلاق و عاطفه باید عوض شوند و عاطفه نباید ثابت بماند که این عاطفه‌ای که یک رابطه‌ی خاص بین زن و مرد و اقشار و حجاب‌هایی را تعریف می‌کند برای جوامع عقب افتاده است. کاری می‌کنند که عفت می‌شود بی عفتی و بی عفتی می‌شود عفت. این جا دیگر لازم نیست به کسی بگویید چادر از سر بردار و مجبورش کنید تا تغییر پوشش دهد این که معروف در قلب‌های انسان‌ها به عنوان معروف شناخته شود.

او افزود: از همه مهم‌تر این است آن‌هایی که اقامه‌ی معروف می‌کردند تجلی روح خودشان بود. وقتی انبیاء الهی در یک جامعه‌ای روحشان و صفاتشان تجلی می‌کند و مردم متصف به صفات انبیاء الهی می‌شوند خوبی‌ها در آن جامعه، خوبی شناخته می‌شود و به عکس، وقتی فراعنه حاکم می‌شوند و روح آن‌ها تجسد پیدا می‌کند بدی‌ها به عنوان خوبی‌ها شناخته می‌شوند.