حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با تأکید بر این که در بسیاری از سریالهای نمایش خانگی با موضوعاتی مواجه هستیم که به زوال خانواده منجر میشوند، بیان کرد: بسیاری از هنرها مانند خوشنویسی، موسیقی و هنر نمایش، یک هنر اسلامی و ایرانی هستند و برخلاف برخی از هنرها، وارداتی نیستند، هنرهای نمایشی نیز ترکیبی از مجموع هنرهای ادبیات، موسیقی و دیگر موضوعات است که بسیاری از این هنرها نیز یک هویت ایرانی و اسلامی دارند، اگر چه آنچه که هم اکنون بهعنوان تئاتر شناخته میشود، شاید وارداتی باشد، اما هنرهای نمایشی با فرهنگ ایرانی اسلامی عجین است و ریشه در فرهنگ خود ما دارد و این موضوعی است که باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: در هنرهای نمایشی، باید توجه به این فرهنگ مورد توجه قرار گیرد، اما الان با آثاری در حوزههای نمایشی مانند تئاتر مواجه هستیم که بیننده، بعد از دیدن نمایش، بهسمت پوچگرایی سوق داده میشود و یا متأسفانه برخی ازسریالهای شبکه نمایش خانگی که ترویج نابودی خانواده را نمایش میدهند.
حجت الاسلام خسروپناه مطرح کرد: هنر اصول خودش را دارد و نمیتوان این اصول را نادیده گرفت، به همین دلیل هم در تدوین سند حکمرانی هنرهای نمایشی، باید دیدگاه اساتید این رشته دریافت شود تا در تدوین این سند از این دیدگاهها استفاده شود.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: هم اکنون، برخی از مراکز آموزش عالی، به دلایلی، بدون مصاحبه تخصصی و آزمون اقدام به جذب دانشجو در رشتههای هنری میکنند، بی آن که توانمندی و قابلیتهای این فرد در رشتههای هنری بررسی شود که این موضوع، به آسیب در حوزه هنر منجر میشود. البته در مجموع میتوان گفت که برای حل مشکلات حوزه هنرهای نمایشی یک راهکار میتوان ارائه داد و آن تدوین سند حکمرانی هنرهای نمایشی است. هرچند بارها گفته شده که حکومتداری با حکمرانی متفاوت است که باید دقت شود.
او ادامه داد: در شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجموعه قطعات ناموزونی در قالب مصوبات مرتبط با هنرهای نمایشی داریم که این اجزاء، باید در قالب یک سند حکمرانی هنرهای نمایشی که شامل همه موضوعات مرتبط و اجزاء به هم پیوسته باشد در قالب سند حکمرانی هنرهای نمایشی تدوین شود که مثلاً در این سند، ایجاد سازمان هنرهای نمایشی، زیرساختهای مورد نیاز، موضوع محتوا، ظرفیتهای آموزش عالی و حتی مواردی مانند بیمه و درآمد نیز لحاظ شود. وثاقت و وزانت هنر و دوری هنر از عوامزدگی نیز از موضوعات دیگری است که میتواند در این سند، در نظرگرفته شود.
گفتنی است در این نشست، ایرج راد با اشاره به وجود ۱۵۰ هزار فارغالتحصیل رشته تئاتر در کشور بیان کرد: هنوز هنر و خصوصاً تئاتر بهعنوان شغل در کشور شناخته نمیشود و هم اکنون بسیاری از این فارغ التحصیلان، که غالباً جوانانی هستند که با هزینه و تلاش بسیار و با صرف عمر و توان، این رشته را در مراکز آموزش عالی خواندهاند متأسفانه زمینه مناسبی برای فعالیت آنها وجود ندارد.
مدیرعامل پیشین خانه تئاتر گفت: محدودیت سالن و امکانات در کشور نیز به گونهای است که بسیاری از این فارغالتحصیلان، مجبور به فعالیتهای غیر مرتبط با تئاتر هستند و باید گفت که تعدادی از آنان در تاکسیهای اینترنتی مشغول به کار هستند. شغل شناخته شدن هنر؛ یکی از خواستههای حداقلی هنرمندان است.
او با اشاره به زحمات فراوانی که برای ایجاد سازمان تئاتر و ایجاد تشکلهای صنفی مرتبط با هنرهای نمایشی در کشور کشیده شد، ادامه داد: در برنامههای چهارم و پنجم توسعه، هیچ اسمی از تئاتر به میان نیامده بود، در برنامه ششم نیز در این باره مصوباتی داشتیم، اما عملاً هیچ اتفاقی نیفتاد، حتی در طول سالهای گذشته، برخی از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در زمینه هنرهای نمایشی، اجرایی نشد.
در این دیدار، قطب الدین صادقی با تأکید بر این که تئاتر و هنرهای نمایشی، یکی از چهار پرچم فرهنگی و از اسطورههای فرهنگی این سرزمین در طول همه قرنهای گذشته است، گفت: این هنر سرشار از ارزشهای اخلاقی است که متأسفانه به خاطر سیاستهای غلط، هم اکنون بار تجاری گرفته است. هم اکنون در ۶۷ دانشکده کشور، ۳ هزار کلاس آموزش تئاتر برگزار میشود، بیتوجهی به آینده شغلی این افراد، امید و شادمانی را از این جوانان میگیرد.
او ادامه داد: متأسفانه ما، با این که فرهنگ نمایشی قدرتمند و تنوعی از انواع نمایش تراژیک و طنز و سنتی و کودک داریم حتی یک مکان بهعنوان تئاتر ملی نداریم. متأسفانه الان تئاتر یک بازار تجاری شده است و به همین دلیل نیز، بیش از ۹۵ درصد مردم اصولاً تئاتر نمیبینند.
هوشنگ توکلی هم، با اشاره به رشد تئاتر در دوران انقلاب اسلامی گفت: هم اکنون حدود ۴۰۰ هزار نفر فارغ التحصیل رشته تئاتر و نمایش در کشور داریم، اما متناسب با این رشد، زیرساختهای مناسب آماده نشده است.
فرهاد قائمیان نیز، در ادامه با اشاره به وضعیت تئاتر به ویژه در استانها بیان کرد: بسیاری از مراکز استانها فاقد یک سالن تئاتر مناسب هستند. این در حالی است که مشخص نیست خروجی مراکز مختلف آموزش عالی و همچنین آموزشگاههای آزاد در تربیت فارغ التحصیلان تئاتر چیست؟ در بسیاری از مواقع، نظارت تاثیرگذار نیست و فقط بازدارنده است. هم اکنون یک ادارهکل متولی تئاتر در کشور است و جای تعجب دارد که چرا تئاتر، که زیر بنای دیگر هنرهای نمایشی در سینما و تلویزیون است، یک سازمان مشخص مانند سازمان سینمایی ندارد.