درباره بیماریهایی که یک حیوان میتواند با خودش به خانهمان بیاورد چه میدانید؟ شاید بهتر است پیش از اینکه حیوانی را به درون حریم خصوصی خودمان راه بدهیم، سری به تجربهها و آمار ناخوشایند بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان بزنیم؛ بیماریهایی که ممکن است توسط حیوان خانگی به هرکدام از اعضای خانه و خانواده منتقل شود.
اینهمان چیزی است که میتواند خطقرمزی برای حضور این حیوانات در محل زندگیمان باشد؛ جایی که در آن غذا میخوریم، استراحت میکنیم، فرزندانمان در آنجا نشست و برخاست میکنند و قرار است محلی برای آرامش و آسایشمان باشد.
«وقتی یک موجود زنده در خانه ما زندگی میکند، یعنی به مراقبت، رسیدگی و کنترل شرایط زندگی نیاز دارد؛ این موضوعی بدیهی و غیرقابلانکار است.» این را دکتر حسین ایرانینژاد، دامپزشک میگوید که معتقد است، نمیتوانیم حضور این حیوانات در خانه را سادهانگارانه و آسان تصور کنیم. در واقع، هنگام تصمیم به چنین اقدامی، لازم است که بهقدر کافی، آگاهی و اطلاعات راجع به ویژگیهای حیوان، شرایط مورد نیاز زندگیاش و بیماریهای احتمالیاش داشته باشیم؛ آنوقت است که بدون تردید، بهدلیل احتمال بروز و انتقال بیماری از حیوان به انسان، قید حضور این موجودات در خانه و زندگیمان را بزنیم و دورش خط قرمز بکشیم؛ مخصوصا در خانهای که کودکان هم حضور دارند و به دلیل سیستم ایمنی ضعیفشان در معرض خطر بیشتری هستند.
آلرژی و حساسیت!
شایعترین و آنچه که بیشتر از سایر بیماریها، ممکن است گریبان اعضای خانواده را بگیرد، بیماریهای آلرژیک و حساسیتزا مانند آسم است. واقعیت این است که تقریبا هر حیوانی میتواند برای شما واکنشهای آلرژیک ایجاد کند؛ چرا که مواد شیمیایی موجود در مو، بزاق یا شوره آنها میتواند بهعنوان آلرژن عمل کرده و در برخی افراد باعث ایجاد آلرژی شود. البته این اتفاق در شرایطی شدیدتر رخ خواهد که فرد، پیش از اینها مستعد این بیماری باشد و زمینهاش را از قبل داشته باشد: «گردههایی که از پر پرندهها بلند میشود یا موی گربه و خرگوش که ممکن است از خودشان پخش کنند، میتواند فرد مستعد آلرژی را دچار حساسیت و آسم کند.»
گرفتگی و خسخس سینه، مشکلات تنفسی، سرفه، اگزما، کهیر، ریزش اشک و خارش چشمها و نهایتا آبریزش بینی و عطسه، ازجمله نشانههای بروز حساسیت در افراد خانواده است. در این میان، لازم است بدانید که این علائم بسیار مشابه علائم سرماخوردگی است، ولی اگر بیش از دو هفته طول بکشد، احتمالا بهدلیل حساسیت ایجاد شده است.
اما حسین ایرانینژاد از برخی توصیههای جدی و ضروری برای پیشگیری ازاین اتفاق میگوید: «کوتاه کردن مرتب پر پرندهها تحت نظارت دامپزشک، قرار دادن کاسه آب در کف قفس که مو و پر کمتری پخش شود، حمام کردن منظم حیوان و نهایتا دادن دارو میتواند بخشی از حجم این اتفاق را کاهش بدهد.»
البته که دکتر ایرانینژاد تاکید دارد که همه این روشها باید با اصول و تحت نظارت جدی دامپزشک صورت بگیرد که اگر غیر از این باشد، صدمات جبرانناپذیری به سلامت حیوان وارد خواهد شد.
بیماریهای مشترک
«البته بیماریهای مشترک بین انسان و حیواناتی مانند گربه و خرگوش و... آنقدر زیاد نیست، اما برخی بیماریهای انگلی مانند عفونت توکسوپلاسموز وجود دارد که از تماس افراد با مدفوع حیوان رخ میدهد.» نوعی از بیماری که با بزرگ شدن غدد لنفاوی و تب، خودش را نشان میدهد. طبق مطالعات انجام شده درخصوص این بیماری، شانس ابتلا به این بیماری در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بسیار بیشتر از سایر افراد است؛ ضمن اینکه اگر در دوران بارداری بروز کند، ممکن است خدایی نکرده باعث ناهنجاریهای جنینی شود. البته این عفونت انگلی معمولا از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود اما در افرادی که دچار عفونت توکسوپلاسموز میشوند، معمولا کیستهایی در نواحی مختلف بدن ایجاد میشود؛ بنابراین هرچه سیستم ایمنی بدن قویتر باشد، مهار این کیستها و مبارزه با انگل برای بدن سادهتر خواهد بود؛ در غیر این صورت، فرد با مشکلات متعددی روبهرو خواهد شد؛ و حتی ماهی!
البته که تجربه نشان داده است که ماهیها بهندرت میتوانند بعضی از عفونتهای انگلی را به انسان منتقل کنند، اما بهتر است نسبت به همان احتمالات کم هم آگاه باشیم! مثلا اینکه در آب ماهی ممکن است بیماریهای انگلی رودهای ناشی از دفع مدفوع حیوان وجود داشته باشد که با ورود به بدن انسان باعث اسهال و استفراغ شود.
منبع: جام جم