دکتر انیس خوش لهجه عضو شورای مرکزی و دبیرکل خانه روانشناسان و روان درمانگر در باره تفاوت بین ارتباطات در شبکههای اجتماعی و ارتباطات در فضای واقعی گفت: عدم احساس امنیت و دریافت پاسخ نیازها در دنیای واقعی انسانها باعث میشود دنیای دیگری را مطالبه کنند و آن دنیا، دنیای مجازی میشود که پر از اطلاعات و انسانهای متفاوت است که میتوانند به شکل بسیار ولع گونه روابط متعدد برای دوستیابی، اشتغال و شکلهای متعدد دیگر جستجو کنند؛ اما آنچه آسیب را شروع میکند بحث ولع برای پیدا کردن آدمهای جدید صرفاً متناسب با نیازها است که انعطاف پذیری انسان را از بین میبرد و چنین فردی که به فضای مجازی میرود میخواهد بیمسئولیتی و بیتعهدی داشته باشد و فقط دنبال خوشگذرانیهایی که در دنیای واقعی نتوانسته مطالبه کند در دنیای مجازی از یک فرد به فرد دیگر گذار داشته باشد و پاسخ نیازهای خود را بگیرد و این ولع برای افرادی که انعطاف پذیری کافی در دنیای پیرامون ندارند و مبتلا به آسیب میشوند، اتفاق میافتد.
وی در پاسخ به اینکه نوع دوستیهایی که در فضای مجازی جنبه منفی دارد چقدر برگرفته از کمبودهای عاطفی خانوادگی است؟ اظهارکرد: در بحث خانواده مثلث عشق مطرح میکند که تعهد، مسئولیت و شعور سه پایهای هستند که میتوانند یک عشق و یک رابطه را زنده نگه دارند. معمولا افرادی که در صمیمیت، روابط بین فردی، احساس تعلق خاطر، تعهد و داشتن مسئولیت پذیری دچار چالش میشوند، دنبال فضایی هستند که آن را دریافت کنند و ویژگیهای شخصیتی فرد در میزان اثرگذاری مثبت یا منفی فضای مجازی میتواند تعیین کننده باشد.
این روانشناس در برنامهای رادیویی ادامه داد: فردی که تنوع طلب و کاوشگر است، نمایشی از خود در زندگی واقعی دارد که بخشی از وجودش است و بخشی را پنهان کرده و آن را به فضای دیگری که ناشناخته است به اشتراک میگذارد، در افرادی که ورود به رابطه نکردند معمولا ترس وجود دارد یا ترس از شرایطی که فرد از لحاظ اجتماعی دارد و نمیتواند در فضای شغلی، خود را در آن فضا قرار دهد. عدم جرأتمندی و عدم مهارت برقراری ارتباط، برخی از افراد را به سمت فضای مجازی سوق میدهد. در برخی از افراد احساس عدم امنیت است؛ وقتی احساس میکنند امنیت در روابط بیرون نیست سعی میکنند احساسات لذت بخش گذرا را در فضای مجازی داشته باشند.
وی در پاسخ به اینکه افراد با شرایط بعد از بحران و آسیبهای فضای مجازی چگونه باید کنار بیایند؟ عنوان کرد: معمولاً برهم خوردن روابط، تاثیر سنگینی را بر فرد دارد؛ چون حتی در مورد انتخابهای خود در آینده دچار کاهش اعتماد به نفس میشود و حتی نمیتواند در مورد انتخاب درمانگر به خود اعتماد کند. بدیهی است که باید این گونه افراد به روانشناسی که بتواند با آنها ارتباط برقرار کند متصل شوند.
خوش لهجه همچنین افزود: متاسفانه این گونه افراد که دچار آسیبهایی میشوند دوباره فضای مجازی را برای دریافت اطلاعات و از اپهای روانشناسی استفاده میکنند. سوال اینجاست تا هنگامی که فضای رو در رو و همراه بودن وجود دارد چرا فضای مجازی؟؛ ترجیح بر این است حتماً به شکل حضوری خدمات روانشناسی و مشاوره را دریافت کنند.