وقتی می‌گوییم اربعین رسانه است یعنی انسان به انسان در حال حرکت آن دارد یک پیام را از سال ۶۱ ه ق به دوش می‌کشد و هر چه جلوتر می‌رود به عظمتش افزوده خواهد شد، چون این نوع رسانه فقط به زمان امروز و مکان اینجا (کل زمین و این عالم) محدود نمی‌شود حتما تمام برزخیان عالم حسرت همراهی دارند و حتما همه شهدای راه کربلا، مردان خدا و عاشقان سیدالشهداء در راه هستند و حتی در عالم ذر هم کسانی که به دنیا خواهند آمد چشم به راه گام برداشتن در این مسیر هستند.

اینجا حتی پیروان ارسطو هم به پیروان اندیشمند اباعبدالله (ع) حسرت می‌ورزند که این‌ها آیین مشا و تفکر را با چشم دوختن به گام‌های استوار یکدیگر به جا می‌آورند.

این کانال عطیم رسانه‌ای شبکه علمی از جنس طریق العلما دارد، شبکه ایثار، شهادت و مقاومت از جنس شهدای آن است، دارای شبکه کودک با کیفیت تربیت بالاست، برنامه مختص سالمندان، کانال خبرسازی و هر چه یک رسانه نیاز دارد با کیفیت بالا را برای مخاطبین خود آماده کرده، اربعین یک ابر فرم رسانه‌ایست با تنوع بالای محتوا و حتی مولد فرم‌های جدید در لحظه است و حتی محتوا‌های به روز سبک زندگی و استایلیست‌ها را به چالش می‌کشد، تغذیه را موضوع دیگری برای بشر می‌کند و اخلاق را معنا می‌بخشد و عبادت را عملا برای خلق به ارمغان می‌آورد.

به زمین بازگردیم و به امروزمان و غرض از نوشتن این جملات با دریای بیکرانی از حرف: تلاش نکنیم این اتفاق مستمر عظیم را در رسانه جا دهیم بلکه رسانه را بخشی از آن کنیم درست مثل همه رویداد‌های بزرگ مانندش اصلش از حاشیه اش اهمیت بیشتری دارد، هرچند حواشی آن نیز جذاب است، اما غفلت از متن به خاطر حاشیه هم خبر از محدودیت فهم و درک ما می‌دهد که لازم است در آن تجدید نظر اساسی کنیم به خصوص برای استراتژی رسانه‌ای کردن این رویداد بزرگ، رسانه‌های رقیبش بایکوتش می‌کنند یا جریانش را منحرف می‌کنند تا اصلش مخابره نشود شما اصلش را بگویید.

متن اربعین چیست؟ یک «تحول مستمر تاریخی از گذشته، حال تا آینده»، یک «حرکت مداوم به سوی افقی از تکامل مدنیت»، یک «براندازنده نقاب‌ها از تمدن قلابی که توحشی را به انسان غالب کرده»، «نشان دهنده مسیر باغ شجره طیبه در مقابل جنگل توحش غرب و شرق»، یک «حرکت در حد و اندازه‌های انقلاب نهایی بشریت» تیترهایی به همین گل درشتی «اربعین عظیم است» «حرکت تنهای یک زن در بیابان‌ها» و باید هر سال برایش چند صد و چند ده تیتر گل درشت با نما‌های بزرگ کار کرد.

منبع: دانشجو