در شرح این روایت گفته شده پیامبر امام حسین را از نسل خود دانسته (حسین مِنّی) و او را در حفظ اسلام با خود یکی شمرده است (انا من حسین)؛ زیرا او جلوی انحراف دین اسلام را گرفت. همچنین گفته‌اند طبق این روایت، مرتبه امام حسین (ع) مانند مرتبه یک امت است.

«.. فَجَعَلَ (رسول الله) إِحْدَی یَدَیْهِ تَحْتَ ذَقَنِهِ (حسین) وَ اَلْأُخْرَی تَحْتَ قَفَائِهِ وَ وَضَعَ فَاهُ عَلَی فِیهِ وَ قَبَّلَهُ ثُمَّ قَالَ حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَّ اَللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْناً حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ اَلْأَسْبَاطِ.» [۱]پیامبر (ص) یک دستش را زیر چانه حسین (ع) و دست دیگر را پشت سرش قرار داد و دهانش را روی دهانش گذارد و او را بوسید و سپس فرمود: «حسین از من و من از حسینم، خداوند کسی را که حسین را دوست بدارد، دوست دارد، حسین امتی از امت‌ها است.

حدیثی است که از پیامبر (ص) درباره امام حسین (ع) نقل شده و در آن پیامبر «حسین را از خود و خود را از حسین» دانسته است. بر اساس بخشی دیگر از این حدیث، خدا دوستداران امام حسین (ع) را دوست دارد و حسین (ع) امتی از امت‌ها است. 

منبع: (کتاب ذخائر العقبى /۱۲۴ و کتاب سنن ترمذى ۲/۳۰۷ و کتاب کنزالعمال ۶/۲۲۱ و ۷/۱۰۷ کتاب الفصول المهمة /۱۷۱ و کتاب فضائل الخمسة ۳/۲۶۴ - ۲۶۲.)