حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در هیئت میثاق با شهدا درباره رهایی از ظلم نفس گفت: اگر می‌خواهید از ظلم نفس و بدی‌های خود رها شوید، جز در زندگی جمعی این رهایی میسر نمی‌شود. اینکه منِ نوعی در تنهایی خودم را بسازم، ممکن نیست. باید در جامعه رفت و در ارتباطات قرار گرفت.

حجت‌الاسلام پناهیان ادامه داد: کسی که در جمع نمی‌رود و با جمع مومنانه زندگی نمی‌کند، صورت مسئله اصلاح نفس را پاک کرده است و به جایی نمی‌رسد. کسی که در جمع مومنانه قرار می‌گیرد، تازه ورزش فکری، روحی و نشاط معنوی او آغاز می‌شود. تازه قرار است پله‌های به سوی خدا را طی کند.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه خدا می‌خواهد همه انسان‌ها را خدا کند، توضیح داد: مگر شعار ندادیم که اوج رهایی خدا شدن است؟ خب خدا می‌گوید تو هم خدا شو. چندتا مخلوق در اختیارت قرار می‌دهم. تو نسبت به رفقایت خدا شو، آن‌ها هم نسبت به تو خدا شوند. به همدیگر روزی برسانید، کارآفرین باشید، نظارت کنید، کمک کنید، دلسوزی کنید! وقتی خدا می‌خواهد همگی‌مان خدا شویم، ما را به‌طور گله‌ای در اختیار چوپان قرار نمی‌دهد. حتی اگر آن چوپان پیغمبر خدا باشد. پیغمبر خدا با مردم به صورت گله‌ای رفتار نمی‌کرد. 

به گفته وی، ولایت همه ما را به ولایت می‌رساند. امیرالمومنین (ع) به یک شکل بر ما، ولی هست، ما هم نسبت به یکدیگر به شکل دیگر، ولی هستیم. ممکن است مدل‌های ولایت فرق کند. حضرت علی (ع) اختیارات مطلق دارد، تا ما را به ولایت نه اطاعت برساند. اطاعت لازمه رسیدن به ولایت است. اولیای خدا نمی‌خواهند ما را در این سطح (اطاعت) نگه دارند. 

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه تصور شیعیان و محبین اهل بیت (ع) درباره امام زمان (عج) این است که آقا ظهور کند و ذهنمان از احساس مسئولیت رها شود، بیان کرد: آن‌ها تصور می‌کنند که امام زمان (عج) بیاید و کارهایمان را روشن کند، ما هم دستور را اجرا کنیم. اکثر شیعیان تصورشان این‌گونه است. بعد در ادبیات «نوکرتیم»، «غلامتیم» و «ارباب منی» غرق شدیم و کسی توضیحی نداده است. اگر مردم به این سطح از شعور نرسند، اهل بیت (ع) را می‌کشند.