خیانت با غذا دادن به خرس مادر و توله‌هایش
چند روزی می‌شود که شاهد فیلمی از یک فاجعه در حیات وحش سبلان هستیم؛ نزدیک شدن یک خرس وحشی با دو توله‌اش به گردشگران و از همه بدتر غذا دادن گردشگران به خرس مادر و توله‌هایش که از نظر همه کارشناسان یک عمل نسنجیده و قابل نکوهش است.
این خرس‌ها که باید زندگی در حیات وحش را بیاموزند و وحشیگری‌شان برای مقابله با خطرات و پرورش خوی شکارشان را حفظ کنند به حیوانات دست آموزی تبدیل می‌شوند که دیگر فاصله از انسان برایشان مهم نیست و احتمال اینکه بزودی آن‌ها را در بافت روستایی و شهری مشکین شهر ببینیم زیاد است.
متأسفانه گردشگران تنها برای سرگرمی و چند فیلم و عکس چنین خیانتی را به حیات وحش می‌کنند و البته این تنها مورد نیست!
در سال‌های اخیر میزان حساسیت مردم و افکار عمومی نسبت به بحران‌های زیست محیطی و لزوم حفاظت از حیات وحش افزایش یافته است و این اتفاق بسیار خوبی است.
در یک دهه گذشته تعداد انجمن‌ها و نهاد‌های مدنی حامی محیط زیست و حیوانات در کشور افزایش قابل توجهی داشته است و این نهاد‌ها در مواقع حساس به داد طبیعت کشور رسیده‌اند، اما برخی از این اشخاص و نهاد‌ها متأسفانه از سر دلسوزی و ناآگاهی اقدام به انجام کار‌هایی می‌کنند که آسیب‌های جبران ناپذیری را بر پیکره محیط زیست و بویژه حیات وحش کشور وارد می‌کند.
غذا رسانی به حیوانات در تمامی دنیا بر پایه اصول و قواعدی است که عمدتاً دولت‌ها و نهاد‌های متولی محیط زیست میزان و زمان آن را تعیین و اقدام به این کار می‌کنند که معمولاً شامل حال گونه‌های بشدت در معرض خطر تهدید و یا در معرض انقراض و آن هم در شرایط بسیار خاص انجام می‌گیرد.
متأسفانه غذا رسانی به سگ‌ها و گربه‌ها تبدیل به عادت در برخی از شهروندان دوستدار حیوانات شده است و این عادت باعث شده تا آن‌ها با دریافت حس امنیت غذایی شروع به تولید مثل بیش از حالت طبیعی کنند و اکنون گونه غالب اکثر شهر‌های کشور و حتی اکوسیستم‌های اطراف شهر‌ها را سگ‌ها و گربه‌های اهلی تشکیل داده‌اند.
غذا رسانی به حیوانات وحشی آسیب‌هایی دارد که در مواردی غیرقابل جبران است. این کار بسیار نادرست و تبعات بهداشتی و ضد حفاظتی برای انسان و این گونه‌ها به دنبال خواهد داشت.
تنها مرجع رسمی برای غذا رسانی در صورت نیاز برای حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست و ادارات تابعه آن در استان‌ها است. از تمامی مردم و نهاد‌های مردمی درخواست داریم که سرخود اقدام به انجام این کار نکنند و میراث طبیعی کشور را قربانی دلسوزی ناآگاهانه خود قرار ندهند.
تغذیه حیات وحش می‌تواند اثرات منفی هم بر حیوانات و هم بر محیط زیست داشته باشد. هنگامی که حیوانات وحشی تغذیه می‌شوند، آن‌ها به تعامل انسانی عادت می‌کنند و ممکن است ترس طبیعی خود را از انسان از دست بدهند، که می‌تواند منجر به موقعیت‌های خطرناکی هم برای حیوانات و هم برای مردم شود.علاوه بر این، تغذیه حیوانات وحشی می‌تواند رژیم غذایی و رفتار طبیعی آن‌ها را تغییر دهد و منجر به مشکلات سلامتی و عدم تعادل اکولوژیکی شود.
همچنین می‌تواند رقابت بین گونه‌های مختلف برای غذا ایجاد کند و گونه‌های غیر بومی را جذب کند که می‌تواند به اکوسیستم محلی آسیب برساند.در نهایت، تغذیه حیات وحش می‌تواند منجر به افزایش جمعیت و انتقال بیماری در بین حیوانات شود؛ بنابراین به طور کلی توصیه می‌شود از غذا دادن به حیوانات وحشی خودداری و از فاصله ایمن آن‌ها را مشاهده کنید. در بعضی از کشور‌های جهان حتی برای افرادی که به حیات وحش غذا می‌دهند مجازات تعیین شده است. مجازات تغذیه حیات وحش بسته به مکان و قوانین خاص موجود در آن متفاوت است.
در برخی مناطق، تغذیه حیات وحش ممکن است غیرقانونی باشد و می‌تواند منجر به جریمه یا حتی زندان شود، زیرا تغذیه حیوانات وحشی همچنین می‌تواند پیامد‌های منفی هم برای حیوانات و هم برای محیط زیست داشته باشد و الگو‌های تغذیه طبیعی را مختل کند. با افزایش این نوع رفتار‌های نامناسب در ایران به نظر بد نیست که در کشورمان هم در مورد قوانین و مقررات تغذیه حیات وحش با هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست و همراهی مجلس و قوه قضائیه اقدامات لازم صورت گیرد.
