«حَبیب بن مُظاهِر اَسَدی» یکی از یاران خاص امیرمومنان، حضرت علی (ع)، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین علیهم‌السلام و از بزرگان کوفه بودند و پس از مرگ معاویه، به همراه چند نفر دیگر از شیعیان به امام حسین علیه السلام نامه نوشتند و از ایشان دعوت کردند که به کوفه تشریف بیاورند.

پس از این که حضرت مسلم بن عقیل (ع) به شهادت رسیدند و مردم کوفه بیعت شکنی کردند حبیب بن مظاهر رحمت الله علیه به همراه شخصی به نام مسلم بن عوسجه به صورت پنهانی از شهر کوفه خارج شدند تا خود را به امام حسین (ع) در کربلا برسانند.

با توجه به این که حبیب بن مظاهر رحمت الله علیه از جمله یاران و ارادتمندان ثابت قدم در راه ولایت امیرمومنان، حضرت علی (ع) بودند در زمره بزرگانی همچون؛ میثم تمار، رشید هجری، عمرو بن حمق خزاعى و... قرار گرفتند.

مقام حبیب بن مظاهر به حدی زیاد بود که وقتى امام حسین علیه السلام مى‌خواستند از مکه به سمت کوفه حرکت کنند، نامه‌اى به حبیب بن مظاهر نوشتند و از ایشان تقاضا کردند که به کاروان ایشان ملحق شوند.

 در این نامه آمده بود: از حسین بن على بن ابى طالب به دانشمند فقیه، حبیب بن مظاهر:، اما بعد، اى حبیب! تو خویشاوندى و قرابت ما را به رسول خدا صلی الله علیه و آله مى‌دانى و ما را بهتر از هر کس مى‌شناسى. تو که صاحب اخلاق نیکو و غیرت مى‌باشى، در فداکردن جان در راه ما دریغ مکن تا جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله پاداش آن را در قیامت به تو عطا کند.

حجت الاسلام والمسلمین رضا غلامی، کارشناس و سخنران مذهبی، درمورد شخصیت حبیب بن مظاهر به عنوان پیرمرد میدان دار نهضت اباعبدالله الحسین (ع) در واقعه کربلا بیان کرد: حبیب بن مظاهر شخصیت کم نظیری بودند که پنج معصوم (ع) از پیامبر اکرم (ص) تا امام حسین (ع) را درک کردند و در همه این مقاطع همیشه همراه اهل بیت (ع) بودند. حبیب بن مظاهر پیرمرد عاشق و مبارزی بود که هم علم بلایا را داشتند و هم حافظ کل قرآن بودند و از جمله امضاکنندگان دعوت از امام حسین (ع) به کوفه بودند و بعد از این که دشمن برای برخی از اصحاب از جمله حبیب بن مظاهر امان نامه نوشت ایشان نپذیرفتند و برای این که خود را به لشکر امام حسین (ع) در کربلا برسانند شبانه حرکت کردند و روز‌ها به استراحت پرداختند تا در دام مأموران دشمن قرار نگیرند و سرانجام، روز هفتم محرم به لشکر اباعبدالله الحسین (ع) و خیمه ایشان ملحق شدند و به حضرت (ع) ابراز وفاداری کردند.

این کارشناس مذهبی گفت: هنگامی که امام حسین (ع) در شب عاشورا بیعت را از دوش اصحاب برداشتند حبیب از جمله افرادی بودند که ایستادند و به دفاع از اباعبدالله الحسین (ع) پرداختند و سخنان پرمغزی را ایراد کردند و در روز عاشورا، این پیرمرد میدان دار لشکر امام حسین (ع)، فرماندهی یکی از جناح‌های این لشکر را برعهده داشتند و در نهایت، با شجاعت و بصیرت کامل در سن ۷۵ سالگی به شهادت رسیدند.