پیکر فریماه فرجامی به سوی خانه ابدی بدرقه شد
مراسم تشییع پیکر فریماه فرجامی بازیگر سینما و تئاتر امروز ۱۳ تیر ماه ۱۴۰۲ با حضور جمعی از اهالی هنر برگزار شد.
مراسم تشییع پیکر فریماه فرجامی (بازیگر سینما و تئاتر) صبح امروز ۱۳ تیر در مقابل خانه هنرمندان ایران با حضور جمعی از سینماگران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم احترام برومند گفت: امروز اینجا همه ما صاحب عزا هستیم و واژه تسلیت بر زبان همه ما جاری است. همه ما به تئاتر و سینمای ایران تسلیت می‌گوییم. فریماه فرجامی عزیزمان را خیلی زودتر از آنچه که فکر می‌کردیم در اوج زیبایی و محبوبیت بازیچه دست تقدیر شد. سال‌ها بود که بود، اما پرده سینما و صحنه‌های تئاتر از حضورش محروم ماند.او ساده‌دل بود، مهربان و صمیمی و رفیق بود. استعدادش در بازیگری را به سواد و دانشش بیفزایید می‌شود فریماه فرجامی، اما خیری از زندگی ندید. بدون اینکه شاد باشد لبخند میزد و هرگز لب به گلایه نمی‌گشود. سینمای ایران هرگز فریماه فرجامی را از یاد نخواهد برد.
در ادامه مرضیه برومند نیز اظهار کرد: من اصلا دلم نمی‌خواست حرف بزنم و تا دیروز هم سعی داشتم از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنم. به من گفتند تو مدیر خانه سینما هستی. فریماه هنرمندی قدر و بازیگری توانا بود، او مدارج ستاره شدن را به سرعت طی کرد و درخشش در آسمان هنر همیشه دیده میشد و خیلی زود در هاله‌ای از غبار پنهان شد.
در ادامه این مراسم مسعود فروتن بیان کرد: من شانس این را داشتم که چند ماهی با او در سریالی کار کردم. نگران انتخاب نقش اول بودم، وارد که شدم فریماه به من گفت برای سریالت به من پیشنهاد نمی‌دهی؟ من تئاتر را ندیدم و رفتم فیلمنامه را خیلی سریع به او رساندم و فردا صبح به من گفت حاضر است در این سریال کار کند. نظم و ترتیب فریماه عجیب بود و دائم نگران کار خودش بود. یاد فریماه همیشه و همه جا در ذهن ما هست، سادگی و صداقتی که در چشمانش موج میزد و در زندگی‌اش جریان داشت امیدوارم در زندگی ما هم جریان داشته باشد.
ایرج راد دیگر سخنران این مراسم نیز گفت: از جانب خانه تئاتر درگذشت فریماه فرجامی را به همه هنرمندان تئاتر و سینمای این مملکت تسلیت می‌گویم. فریماه فرجامی دختر تئاتر بود، در دانشگاه هنر‌های دراماتیک درس تئاتر خواند و کارش را آغاز کرد و با بزرگان هنر تئاتر همکاری کرد. هنرمند تئاتر باید دارای سلامت روح و جسم باشد و باید توان این را داشته باشد که هر شب کار یک نمایش را به سرانجام برساند. درباره فریماه فرجامی بیشتر از کار‌های سینمایش می‌گویند، او در ارتباط با رفتار، کار، صداقت و انضباط تئاتر پخته شد و به سینما آمد.
در ادامه این مراسم ابوالفضل پورعرب نیز تاکید کرد: در مورد خانم فرجامی حرف‌های زیاد نیم‌خواهم بگویم همه حرف‌ها گفته شد، او واقعا آفاق بود و آفاق رفت، خیلی مظلومانه، غمگین و غمگینانه رفت.
قطب‌الدین صادقی به عنوان دیگر سخنران این مراسم گفت: مرگ حق است و یک روز سراغ همه ما می‌آید، فریماه همه مصالح یک بازیگر بزرگ را داشت، تشخص خانوادگی، زیبایی و سوادش همگی مصالح لازم برای یک بازیگر بزرگ بود که در او وجود داشت.
خداوند عاقبت ما را هم ختم به خیر فرماید .
آمین
سرکار خانم فریماه فرجامی یکی از خلاق‌ترین و زیباترین هنرمندان تئاتر کشور بود و درخشش این هنرمند روی صحنه بسیار بیشتر از توانمندی بازی او مقابل دوربین بود که متاسفانه از یک مقطعی دچار اعتیاد شدید شد و از یک مقطعی هم قدرت بازی‌اش کاسته شد و هم از زیبایی او چیزی باقی نماند. در فیلم «نرگس» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد آغاز ویران شدن سیمای این هنرمند بود و این روند ادامه پیدا کرد و آخرین بار ایشان را در فیلم «لامینور» داریوش مهرجویی دیدم و یاد دورانی افتادم که نمایش«فیزیکدان» به کارگردانی رضا کرم‌رضایی را روی صحنه تالار وحدت اجرا می‌کرد و همه چشم‌ها روی ایشان بود و متاسفانه زمانی که ایشان را در «لامینور» دیدم بسیار افسوس خوردم که دیگر هیچ نشانی از آن استعداد در این هنرمند باقی نمانده است و کاش این کار را نمی‌کرد. متاسفانه عمر درخششش این هنرمند بسیار کم بود درصورتی که می‌توانست مانند فخری خوروش سالهای بیشتری بدرخشد.
متاسفانه انسان‌هایی مانند فریماه فرجامی قدر خودشان را ندانستند، البته تنها خودشان مقصر به وجود آمدن این شرایط نیستند، مجموعه دوستان و افرادی که کنار آنها هستند این افراد را بیشتر به خود ویرانگری سوق می‌دهند. شاید خیلی‌ها نقد وارد کنند که حالا رفته و چرا این حرف‌ها را می‌زنی؟
اما باید این را به جوان‌ترها گفت که فرجام ورود به برخی عرصه ها، فقط ویرانگری است و اگر کسی واردش شود باید تا انتهای تلخ آن برود، این ها را باید به نسل جوان گفت و هشدار داد، کم نبوده اند هنرمندان نامداری که مراقب خود نبودند و دچار ویرانگری شدند و متاسفانه، خیلی زود آنها را از دست دادیم در نقطه مقابل هم که هنرمندانی هم داشته ایم و داریم که زیست سالمی را انتخاب کردند و همچون، علی نصیریان و عزت‌الله انتظامی ۹ دهه سرحال بودند و زیست پر افتخاری داشتند.
متاسفانه برخی از جوانان هنرمند بعد از فیلم اولشان ناگهان فراموش می‌کنند که قرار است چه کاری انجام دهند به اشتباه گمان می‌کنند اعتیاد جزو الزامات این حرفه است.