مهدی چاپاری به مناسبت برخورد قهری دولت‌های فرانسه و آلبانی با گروهک منافقین در یادداشتی نوشت: سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین) در سال ۱۳۴۴ به رهبری محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و عبدالرضا نیک‌بین پایه‌گذاری شد. از همان بدو تاسیس خود را یک گروه اسلام‌گرا معرفی نموده و بر مبارزه مسلحانه با رژیم طاغوت تاکید داشتند.

پس از پیروزی نظام مقدس جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷ به تدریج با ساختار‌های این نظام زاویه پیدا کرده، گرچه در ابتدا سعی در مبارزه سیاسی با نظام گرفتند لکن، چون در استدلال و مبانی نظری یارای مقابله با اندیشمندانی نظیر آیت اله مرتضی مطهری، آیت اله دکتر بهشتی و آیت اله خامنه‌ای را نداشتند، نهایتاً به عملیات مسلحانه علیه انقلاب وارد شدند.

گروهک منافقین از ٣٠ خرداد سال ١٣۶٠، وارد فاز مسلحانه علیه مردم ایران شد و با شورش می‌لیشیا و هواداران، به جنگ خیابانی پرداخته و عملاً چرخه خشونت در این سازمان فعال شد. این حرکت منافقین بیش از پیش چهره کریه آن‌ها را نزد ملت ایران نمایان کرد و جو روانی کاملا بر علیه این سازمان تروریستی شکل گرفت.

رجوی مسئول وقت تشکیلات منافقین که از ابتدای ورود به فاز مسلحانه، پیش‌بینی کرده بود ماجرا به کجا ختم خواهد شد، در سال ۶۴ بخش بزرگی از سازمان را به عراق فرستاد و همکاری رسمی خود را با رژیم بعث عراق بر علیه ایران و ملت عراق آغاز کرد.

اما این همه ماجرا نبود. دولت‌های اروپایی که وجود منافقین را فرصتی برای فشار بر مردم و نظام ایران یافته بودند، به حمایت از این گروهک تروریستی پرداختند.

اولین حضور علنی منافقین در پاریس به ١٩٨١ برمی‌گردد که مسعود رجوی و ابوالحسن بنی‌صدر با فرار از فرودگاه مهرآباد به فرانسه رفته و در آنجا مورد استقبال علی امینی نخست‌وزیر رژیم پهلوی که او نیز آن زمان در پاریس بود، قرار گرفتند. رجوی و بنی‌صدر در پاریس شورای ملی مقاومت را تشکیل دادند و در پوشش این گروه به ضدیت با جمهوری اسلامی پرداختند.

در سال ١٣۶۵، دولت فرانسه، در پی بده‌بستان‌های سیاسی، اعضای این گروه را از فرانسه اخراج کرد و آن‌ها با پناه بردن به صدام حسین، در کنار رژیم بعث رسماً به جنگ با مردم ایران پرداختند.

بده‌بستان‌های ارتباط منافقین با پاریس هیچ‌گاه قطع نشد و کماکان یکی از ستاد‌های این سازمان در این شهر قرار داشت. سال ٢٠٠٢ اتحادیه اروپا، منافقین را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد و بهمین‌خاطر تا حدودی فعالیت آن‌ها در اروپا محدود شد؛ سال ١٣٨٢ (٢٠٠٣) پلیس ضد تروریست فرانسه با حمله به ١٣ پایگاه سازمان و دستگیری مریم رجوی و ١۶۵ تن از کادر‌های بالای این گروهک، برنامه این گروه برای حمله به سفارتخانه‌های ایران و همچنین ترور ٢۵ نفر از جدا شدگان سازمان را خنثی کرد؛ با‌این‌وجود مریم رجوی همان سال با رای دادگاه آزاد شد.

برخورد دولت فرانسه با سازمان منافقین از زمان پناهندگی سران این سازمان به این کشور در سال ۶٠ تا به امروز، تابعی از میزان قابل مصرف بودن آن‌ها برای اهداف سیاسی است؛ هر بار که سران کاخ الیزه درصدد دشمنی با مردم ایران بودند، با امتیاز دادن به این گروه، آن‌ها را برای اهداف سیاسی خود اجیر می‌کردند و هرگاه درصدد نزدیکی به تهران بودند و یا درخواستی از ایران داشتند، به سرکوب منافقین می‌پرداخته و آن‌ها را کنار گذاشتند.

سازمان منافقین در طول سال‌های عداوت و دشمنی با ایران، فجایع بزرگی رقم‌زده که نتیجه آن‌ها بیش از ۱۷ هزار ترور در ایران بوده است. ترور‌هایی که از کسبه و معلم و کارمند تا نخست‌وزیر، وزیر، نماینده مجلس، رئیس‌جمهور را شامل شده است.

در حقیقت ضربه‌ای که ملت ایران از منافقین در طول این سال‌ها خورده است از دشمنان بیگانه نخورده است.

دشمنی منافقین به همین‌جا ختم نشد و آن‌ها در بحبوحه جنگ جبهه مقاومت با تکفیری‌های داعش، همکاری خود با داعش علیه جبهه مقاومت را آغاز کردند.

براساس اسناد به‌دست آمده، گروهک تروریستی منافقین در عراق و سوریه با گروه‌های معارض و تکفیری علیه جریان مقاومت همکاری کرده است.

همکاری گروهک تروریستی منافقین با گروه‌های شورشی و تکفیری نظیر داعش علیه محور مقاومت شامل جمع‌آوری اطلاعات، جاسوسی تلفنی، انتقال پول و حتی کمک به جذب و اعزام نیرو برای تکفیری‌ها بوده است.

هر‌چند منافقین در سال ۲۰۱۲ خاک عراق را ترک کردند، اما به نظر می‌رسد ارتباطات و نفوذ این گروهک در برخی از ساختار‌های دولت عراق همچنان پابرجاست و همین امر امکان جاسوسی و فعالیت‌های ضدامنیتی این گروه در عراق را بوجود می‌آورد.

گروهک منافقین از سال ٢٠٠٨ و زمانی که از لیست گروه‌های تروریستی اتحادیه اروپا خارج شد، هرساله می‌تینگ اول جولای را در پاریس برگزار می‌کردند و برای این همایش از نمایندگان سابق اتحادیه اروپا و مسئولان دولت‌های غربی و عربی همچون جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ و ترکی فیصل رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی سعودی برای سخنرانی دعوت می‌کردند.

در‌واقع این می‌تینگ و همایش نوعی عرض اندام در مقابل جمهوری اسلامی بود و برای منافقین ارزش بالایی داشت.

امسال، اما شرایط جور دیگری برای منافقین رقم خورد. رئیس پلیس پاریس پایتخت فرانسه با گردهمایی سالانه گروهک تروریستی منافقین در این شهر مخالفت کرده است. طبق بیانیه پلیس، علت ممنوعیت برگزاری گردهمایی منافقین «به دلیل شرایط ژئوپلیتیکی که باعث ایجاد اختلال در نظم عمومی می‌شود»، اعلام‌شده است.

از سوی دیگر در آلبانی مقر فعلی منافقین نیز اوضاع بر ضد این گروهک در حال رقم خوردن است. دیروز همزمان با سالگرد شورش مسلحانه سازمان در ۳۰ خرداد ۶۰، پلیس آلبانی نیز با حمله به مقرّ منافقین، اقدامات تروریستی و سایبری آن‌ها را کشف کرد.

اوضاع وقتی برای منافقین اسفناک‌تر می‌شود که آمریکا نیز حاضر به حمایت از این گروهک نبوده و اقدامات دولت‌های فرانسه و آلبانی را مطابق منافع ملی این دو کشور تشخیص داده و از منافقین خواسته به خواسته‌های این دولت‌ها تمکین نماید.

نتیجه اعتماد به دولت‌های غربی چیزی بیشتر از این نخواهد بود. الان بیشتر از پیش این جمله طلایی حاج قاسم در اذهان تداعی می‌کند که گفت: ولله هر کس به این نظام تیر انداخت، آواره شد.

منبع: فارس