حج یکی از ضروریات دین اسلام و یکی از پنج واجبی است که اساس دین بر آن‌ها بنا شده است و کعبه حرمت و احترام ویژه‌ای دارد و خداوند سبحان به احترام این تقدس، محدوده آن را حرم و انسان‌هایی که قصد ورود به آن را دارند مُحرم اعلام کرده است.

حجت الاسلام دهدست، استاد حوزه و دانشگاه درمورد فلسفه احرام بیان کرد: همه مناسک و قسمت های حج و درواقع، عبادات ما درس آموز هستند و امیدوارم عبادت هایمان را فقط از روی عادت و تکرار انجام ندهیم و خوش به سعادت کسی که هر عبادتی انجام می دهد اول باطن عبادت را ببیند. مثلا خداوند متعال برای حجاج، احرام قرار داده اند.

به گفته این استاد حوزه و دانشگاه، وقتی پیامبر اکرم(ص) مردم را به حج می آوردند آن ها را مُحرم می کردند و این که رنگ سفید یا رنگ دیگری باشد خیلی مهم نیست چراکه انتخاب رنگ سفید به خاطر تمیز بودنش است و اسلام به بهداشت و طهارت اهمیت زیادی داده است. اما مهم این است که ما باید در مناسک حج بیاموزیم که مدتی، از دلبستگی های خود و از هر آن چه که علاقه داریم دور بمانیم و درحقیقت، خداوند مهربان می خواهند به حجاج بگویند آیا آمادگی دارید که از این دلبستگی ها و علاقه مندی های دنیا رها شوی؟ مثلا حاضر هستید که از پول، صندلی و پُستی که در اختیارت قرار داده شده است و از وجهه ای که دارید دست بردارید؟ و اگر برای زیارت خانه من آمدید باید از دنیا و مادیات دل بکَنید. بنابراین، معنای واقعی لباس احرام که دو قطعه کفنی است این است که خداوند مهربان از همه زیورها و زیبایی های دنیا دل می کَنم و با یک کفن می خواهم به زیارت و دیدار شما بیایم. این اصل مطلب احرام است.

وی افزود: معنای دیگر لباس احرام این است که دارایی دارم، اما دوست دارم دارایی هایم را با دیگران همراه کنم و این حرف زیبایی است و خوش به سعادت کسی که می گوید نمی خواهم فقط سفره خودم رنگین باشد. زیرا وقتی می توانم لذت ببرم که سفره دیگران را رنگین کنم. بنابراین، حاجی واقعی کسی است که از دنیا دل بریده و با کفن در مناسک حج شرکت کرده و به خدا اعلام کرده است خدایا دارایی ام را با بندگان شما تقسیم می کنم و آن دلبستگی واقعی را به مادیات دنیا ندارم.