تحقیقات انجام شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا نشان داده اند کارمندانی که به طور مکرر با سیستم‌های هوش مصنوعی در تعامل هستند، از احساس تنهایی رنج می‌برند که می‌تواند منجر به بی خوابی بعد از کار شود.

 محققان چهار آزمایش را در این زمینه در ایالات متحده، تایوان، اندونزی و مالزی انجام داده اند که نتایج با فرهنگ‌های مختلف سازگار بود.

نتایج این تحقیق به صورت آنلاین در مجله روانشناسی کاربردی منتشر شده است.
 
بوک من تانگ، محقق اصلی این پژوهش که دارای مدرک دکترا است و در گذشته در یک بانک سرمایه گذاری با استفاده بالا از سیستم‌های هوش مصنوعی کار می‌کرد، به انجام این تحقیق علاقه‌مند شد.

تانگ گفت: انسان یک موجود اجتماعی است و جداسازی کارش با استفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی ممکن است منجر به اثرات مضرت بار در زندگی شخصی او شود.

در یک آزمایش، ۱۶۶ مهندس در یک شرکت زیست پزشکی تایوانی که در یک دوره سه هفته‌ای با سیستم‌های هوش مصنوعی کار می‌کردند، در مورد احساس تنهایی، اضطراب دلبستگی و احساس تعلق مورد بررسی قرار گرفتند.

همکاران شرکت کنندگان را بر اساس رفتار‌های مفیدشان ارزیابی کردند و اعضای خانواده میزان بی خوابی شرکت کنندگان بعد از کار را گزارش کردند.
 
کارمندانی که بیشتر با سیستم‌های هوش مصنوعی ارتباط برقرار می‌کردند، بعد از کار احساس تنهایی و بی‌خوابی بیشتری داشتند؛ اما برخی رفتار‌های کمک‌کننده را نیز نسبت به سایر کارکنان از خود بروز دادند.
 
در آزمایش دیگری با مشارکت ۱۲۶ مشاور املاک در یک شرکت مدیریت املاک اندونزیایی، به نیمی از آن‌ها دستور داده شد تا سه روز متوالی از سیستم‌های هوش مصنوعی استفاده نکنند؛ در حالی که به نیمی دیگر گفته شد تا حد امکان با سیستم‌های هوش مصنوعی کار کنند.

نتایج برای گروه دوم مشابه آزمایش قبلی بود، با این تفاوت که هیچ ارتباطی بین دفعات استفاده از هوش مصنوعی و مصرف الکل بعد از کار وجود نداشت.
 
نتایج مشابهی از یک آزمایش آنلاین با ۲۱۴ بزرگسال که به طور تمام وقت در ایالات متحده کار می‌کردند و دیگری با ۲۹۴ کارمند یک شرکت فناوری مالزیایی به دست آمد.

در آینده، توسعه دهندگان فناوری هوش مصنوعی باید به فکر تجهیز سیستم‌های هوش مصنوعی به ویژگی‌های اجتماعی مانند صدای انسان باشند.

تانگ گفت: برای شبیه سازی فعل و انفعالات انسانی، کارفرمایان همچنین می‌توانند با استفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی سرعت کار را محدود کرده و فرصت‌هایی را برای اجتماعی شدن کارکنان فراهم کنند.
 
تانگ اضافه کرد که تصمیم‌گیری گروهی و سایر وظایفی که در آن پیوند‌های اجتماعی مهم هستند، می‌توانند توسط افراد انجام شوند؛ در حالی که سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند بیشتر روی کار‌های خسته‌کننده و تکراری تمرکز کنند.
 
تانگ افزود: برنامه‌های ذهن آگاهی و سایر مداخلات مثبت نیز ممکن است به تسکین احساس تنهایی کمک کنند. هوش مصنوعی به گسترش خود ادامه خواهد داد، بنابراین ما باید از هم اکنون برای به حداقل رساندن اثرات مضر بالقوه برای افرادی که با این سیستم‌ها کار می‌کنند، اقدام کنیم.
 
در همین حین، کار با سیستم‌های هوش مصنوعی ممکن است مزایایی داشته باشد. محققان دریافتند که کارمندانی که مکررا از سیستم‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، بیشتر به کارمندان دیگر کمک می‌کنند، اما این پاسخ ممکن است ناشی از تنهایی و نیاز آن‌ها به معاشرت باشد.

منبع: الیوم السابع